ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η προστατευόμενη απεραντοσύνη του Κομμού με τις μινωικές ανασκαφές και τον βράχο του Κύκλωπα στη νότια Κρήτη. Η αποκαλυπτική θέα από την κορφή του Γιούχτα στις Αρχάνες Ηρακλείου, όπου υπάρχουν μινωικά ιερά (στο ένα γίνονταν, λέει, ανθρωποθυσίες), πεντάκλιτη βασιλική και αποικία γυπών. Η Ερημούπολη, το φαράγγι της Ζάκρου και οι παραλίες του Ξερόκαμπου στο Λασίθι. Η μεσαιωνική συνοικία, η ταβέρνα Διόσκουροι και το εργαστήριο γυαλιού «Ίριδα» στην Καρδαμύλη. Η Αγία Τριάδα με τους απόκοσμους αργιλώδεις σχηματισμούς στον δρόμο για την Κορώνη. Τα νερά σε Χαλκιδική, Μύκονο, Πάρο, Μικρές Κυκλάδες, νότιο Ρέθυμνο, Σάμο και Φοινικούντα. Η παραλία-υδροβιότοπος της Γιάλοβας, το Νεόκαστρο και το ξενοδοχείο «Philip» στην Πύλο. Τα Βαπόρια, τα λουκούμια του Κορρέ και το δημοτικό εστιατόριο στην Ερμούπολη. Η παραλία Κόκκινος Μύλος και το φινετσάτο ποτάδικο-στέκι της Πόπης «The Corner» στον Άγιο Νικήτα στη Λευκάδα. Το Μουσείο Γουλανδρή, της Γριάς το Πήδημα και η ταβέρνα Στου Ζοζέφ στη Άνδρο. Η Αχιβαδολίμνη, ο Παπαφράγκας και οι κατακόμβες της Τρυπητής στη Μήλο. Τα κοκτέιλ του Smile, τα ρούχα-κοσμήματα του Planeta Terra και το «άριστα δέκα» οργανωμένο κάμπινγκ στην Αντίπαρο. Το θυμαρίσιο του Πρωτοψάλτη, η παραλία Καλάδι και οι βάθρες του καταρράκτη της Νεράιδας στα Κύθηρα. Το Κεδρόδασος, τα απολιθώματα και οι αμμοθίνες στη Γαύδο. Το ιερό των Καβείρων, οι βάθρες, ο Σάος και το δημοτικό κάμπινγκ ελεύθερης διαβίωσης στη Σαμοθράκη, όπου αν πετύχεις και πάρτι, είσαι θεός.
ΜΑΤΙΝΑ ΚΑΛΤΑΚΗ
Δεν έχει σημασία που γεννήθηκα εκεί, δεν είναι αυτός ο λόγος που επιμένω ότι η Σάμος, με την ήρεμη, ιωνική ομορφιά της, είναι ευλογημένος τόπος,. Καταπράσινη, με νερά και καταρράκτες, με αμέτρητους κόλπους και κολπίσκους (με πεντακάθαρα, τιρκουάζ, από το αντικαθρέπτισμα του πράσινου των πεύκων, νερά), με γραφικούς παραθαλάσσιους οικισμούς και υπέροχα ορεινά χωριά. Με απομεινάρια που επιμένουν να θυμίζουν το λαμπρό αρχαίο παρελθόν της: το ναό της Ήρας στο Πυθαγόρειο, φημισμένο από τον 8ο αι.π.Χ., που ο Ηρόδοτος αναφέρει ως τον μεγαλύτερο ναό στην Ελλάδα. Ή το Ευπαλίνειο όρυγμα, ανοιχτό στους επισκέπτες,σήραγγα με μήκος 1.036 μέτρων, που κατασκευάστηκε τον 6ο αιώνα π.Χ.για να μεταφερθεί νερό από την πηγή πίσω από το βουνό προς την τότε πρωτεύουσα του νησιού (το σημερινό Πυθαγόρειο). Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του ήταν ότι αμφίστομον (Ηρόδοτος), ανοίχθηκε ταυτόχρονα και από τις δυο πλευρές του βουνού και οι δυο σήραγγες συναντήθηκαν περίπου στο μέσον - θαύμα της μηχανικής της εποχής. Στο Αρχαιολογικό Μουσείο (στο Βαθύ) θα δείτε πολλά από τα ευρήματα των ανασκαφών και κυρίως τον πανύψηλο Κούρο, με το μυστήριο μειδίαμα, που σε καθηλώνει.
Το πλοία της γραμμής αράζουν και στις δύο γραφικές πόλεις του νησιού, το Βαθύ και το Καρλόβασι, που οι ωραίες αστικές οικίες τους, και τα βιομηχανικά κελύφη που στέκουν εγκαταλειμμένα, μαρτυρούν την αλλοτινή οικονομική δύναμη του τόπου –τότε που τα σιγαρέττα και τα κρασιά Σάμου ήταν φημισμένα στην Ευρώπη και στην Εγγύς Ανατολή. Η βιομηχανία τσιγάρων έχει πεθάνει προ πολλού, τα σαμιώτικα κρασιά ωστόσο εξακολουθούν να είναι εξαιρετικής ποιότητας και να εξάγονται σ’ όλον τον κόσμο. Φροντίστε να προμηθευτείτε μερικά μπουκάλια γλυκού κρασιού από μοσχάτο σταφύλι– το Doux και το Νέκταρ το αγαπούν ακόμη και στο Βατικανό.
Επιπλέον, στη Σάμο θα φάτε καλά. Αν σεργιανίσετε στα στενοσόκακα του παραδοσιακού οικισμού Άνω Βαθέος, στο Παν Βαθύ που λένε οι ντόπιοι, ψάξτε τις «Νοστιμιές της Ουρανίας», και παραγείλετε κότσι χοιρινό (απλά θεσπέσιο), μαγειρεμένο από τα χεράκια της κυρίας Ουρανίας. Οι Σαμιώτες τη ξέρουν ως «Η ταβέρνα του Τάσου», του συζύγου της Ουρανίας. Το αίσθημα ευφορίας από τις γευστικές ηδονές αυξάνει η θέα από ψηλά στον κόλπο του Βαθιού.
Στην πλατεία Μεσαίου Καρλοβάσου, υπάρχει ο «Διόνυσος» -σταθερή αξία.
Στα νοτιοδυτικά του νησιού στον όμορφο Κάμπο Μαραθοκάμπου, υπάρχει ο «Λούκουλος», πάνω στο λόφο με θέα στο Αιγαίο. Εδώ θα γευτείτε σπιτικό φαγητό - αν πετύχετε γεμιστά λουλούδια, θα καταλάβετε τι σημαίνει αυτό. Όλα μαγειρεμένα σε φούρνο με ξύλα.
Δίπλα στη θάλασσα, στην παραλιακή του Πυθαγορείου υπάρχει η «Ελιά», προορισμός για απαιτητικούς και μυημένους σε πιάτα όπου η παράδοση και τα φρέσκα υλικά ανοίγουν στην δημιουργική έμπνευση τολμηρών σεφ.
Στο δρόμο προς το γραφικό, ιστορικό χωριό Βουρλιώτες, στις πλαγιές του καταπράσινου όρους Άμπελος, βρίσκεται η «Πηγή Πνακά». Εκεί θα γευτείτε πιάτα της σαμιώτικης κουζίνας (οπωσδήποτε φέτα ψητή με φρέσκια σαμιώτικη ντομάτα), δίπλα στην πηγή, κάτω από τον ίσκιο πλατάνων.
Οι ως άνω προτάσεις δεν εξαντλούν τις πολλές επιλογές που έχει κανείς αν βρεθεί στη Σάμο. Ακόμη και ο γαύρος ή το τηγανητό καλαμαράκι (μαζί με χωριάτικη σαλάτα) έχουν άλλη νοστιμιά στην παραθαλάσσια ταβέρνα της κυρίας Στέλλας στην παραλία της Ψιλής Άμμου, στο στενό της Μυκάλης, ή στις ταβερνούλες στ’ Αυλάκια και στον Άγιο Κωνσταντίνο. Αδημονώ να ξαναβρεθώ.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΚΑΡΟΣ ΜΠΑΜΠΑΣΑΚΗΣ
Στην Ύδρα ζεις με ελιές, ντομάτα, τσίπουρο, τσιγάρα. Και με τη μεγάλη σκιά που απλώνει το famous blue raincoat του απόλυτου τροβαδούρου, του Leonard Cohen. Στην Ύδρα ζεις με τις ιστορίες και με τα φαντάσματα που στοιχειώνουν αυτό τον αγέρωχο βράχο. Στην Ύδρα ζεις σ' ένα συμπαγές παρόν που μετεωρίζεται, όπως εκείνη η κολοσσιαία πέτρα στον πίνακα του René Magritte. Στην Ύδρα ζεις, ακαριαία αλλά και με βάθος χιλιετιών, την ποίηση του Νίκου Καρούζου. «Οι βράχοι της Ύδρας / αυτά τα ξεροσφύρια του θεού, μα την αλήθεια» γράφει, ψάλλει με ακρίβεια πολύτιμη, ο Καρούζος. Στην Ύδρα ζεις το δοκίμιο του Ζήσιμου Λορεντζάτου, Οι βράχοι της Ύδρας, ένα ποίημα αυστηρά ελληνικό. Δεν πας για ανάπαυλα στην Ύδρα, δεν πας για τουρισμό. Πας για προσκύνημα, για να ανταμώσεις τη δύσκολην αιθρία, να ανασάνεις αιώνες. Πας στην Ύδρα για να βγεις από το εγώ σου, και έτσι να το βρεις το εγώ σου, αναβαπτισμένο. Πας για να φας ελιές, ντομάτα με κρεμμύδι, και τηγανητές πατάτες στην Ταβέρνα του Ντούσκου, όπου γλεντούσε ο Cohen με τους Έλληνες φίλους του και μ' έναν υπέροχο μπαγάσα που ζούσε παίρνοντας γενναίες προκαταβολές για προσωπογραφίες που δεν ολοκλήρωνε ποτέ. Να γιατί πας, καλοκαίρια και χειμώνες, στην Ύδρα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Λήμνος, Γαίων απάσεων φίλτατη. Πέρσι, τέτοιες μέρες τα ρουθούνια μου έτσουζαν από το αλάτι της ανοιχτής θάλασσας στο ανατολικό Αιγαίο. Έχω υποσχεθεί να επιστρέψω εκεί κάποιο καλοκαίρι, γιατί αυτό το τσούξιμο το θυμάμαι, ανασαίνω με φόρα, αλλά δεν το νιώθω. Και τσούζει ο ουρανίσκος μου στο βάθος από τις φούσκες, τις πεταλίδες και τους αχινούς. Από μια γεμιστή καβουρομάνα, από μια μαύρη παραλία, από μια βουτιά στην άμμο να ξαπλώσω να μυρίζω τα κρινάκια, από τον πειρασμό που γλίτωσα και δεν έκοψα ούτε ένα να βάλω σε μια σελίδα βιβλίου. Αν πάτε στο Ανατολικό Αιγαίο, να πάτε στη Λήμνο για να δείτε μια παραλία στο Κέρος, 5 χιλιομέτρων, με αμμοθίνες και κρινάκια της θάλασσας. Πέρσι στις 30 Ιουλίου ήμουν εκεί. Ολομόναχη, το μάτι γέμιζε ορίζοντα, ούτε ένας κολυμβητής, γιατί στη Λήμνο δεν νιώθεις ποτέ στριμωγμένος σε μια παραλία. Να πάτε στο αρχαίο θέατρο στην Ηφαιστεία, να καθίσετε και να αγναντέψετε τις θάλασσες γύρω. Να ξεκινάτε τη μέρα φορώντας το μαγιό σας. Στάση και βουτιά, έτσι αξίζει. Στάση και τσίπουρο, λίγο μελίχλωρο τυρί και για φαγητό «καλό» κατσικάκι με φλομάρια και βενιζελικά γλυκάκια. Η Λήμνος είναι το μόνο μέρος που τα τελευταία χρόνια με έκανε να νιώθω ανέμελα. Αυτό το νοσταλγώ πολύ, τόσο, που νομίζω ότι πέρασαν χρόνια από πέρσι. Μα, σάμπως δεν πέρασαν;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Παγωτό απ' τη Στάνη στη Ρόδο. Όπου κι αν βρεθώ, δεν ξεπερνιέται.Τα πουγκιά με κατσικάκι απ' την Αστυφαγία στην Αστυπάλαια. Ακόμα κι αν σιχαίνεσαι το κατσίκι, αυτά θα τα λατρέψεις.
Η παραλία της Λιας στη Σέριφo, με το κυματάκι και τις αντιθέσεις της. Το «ελληνικό σούσι» στον Γιαλό της Μήλου. Τα φακελάκια που τσεπώνουν οι παπάδες στην Αποκάλυψη της Πάτμου για να πουν την ιστορία του Ιωάννη. Μιλάμε σίγουρα για μία από τις πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις στην Ελλάδα. Η πρόσφατη ανάπτυξη στη Μουρτερή της Εύβοιας. Οσονούπω hot spot! Οι ξαπλώστρες στην παραλία γυμνιστών της Τελένδου – οι μοναδικές ξαπλώστρες που μπορείς να χρησιμοποιήσεις χωρίς ν' ακούς ρακέτες και παιδάκια. Ο μουσακάς με φρέσκο τόνο απ' το Αρμενάκι στην Ανάφη. Και ο Ρούκουνας πεντακάθαρος, ακόμα κι όταν έχει τέσσερις σειρές από ελεύθερους campers. Η Ανάφη, γενικώς.
ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΔΟΥΜΑΝΗΣ
Το καφενείο του Όμηρου στο Υψηλομέτωπο της Λέσβου. Όπως πηγαίνεις από την Πέτρα προς το Μανταμάδο, περνάς από μπροστά. Ρώτα, κάθισε και πάρε ό,τι έχει. Από προβατίνα στα κάρβουνα μέχρι φασόλες βραστές. Η ταβέρνα της Σούλας στο Βαθύ των Μεθάνων, με ψαρομεζέδες και κρέατα, σε ένα μέρος-ησυχαστήριο στην πίσω πλευρά της χερσονήσου.
Το πέτρινο καφέ «Κάβος» στη Σκάλα Συκαμιάς στη Μυτιλήνη, με τη σκιερή αυλή του στο λιμανάκι. Σήμα κατατεθέν ο Δίας, ο παπαγάλος, που όταν είναι στα κέφια του μιλάει «βρόμικα».
Εστιατόριο «Το Μικρό Καράβι» στο κέντρο της χώρας της Τήνου. Εξαιρετικό, με μαγική αυλή σε αίθριο. Παραλία Καλύβια, από τις ωραιότερες στα νότια της Τήνου, απάνεμη –μεγάλο ατού– και με ωραίες μουσικές από τον Μάρκο. Η Τήνος, όμως, διαθέτει τώρα και ολιστικό κέντρο αναψυχής, το Pelias, για να συνδυάσετε διακοπές και θεραπευτική έκφραση σώματος και ψυχής.
ΑΡΗΣ ΔΗΜΟΚΙΔΗΣ
Μερικά πράγματα που προτείνω σε όποιον βρεθεί στη Σιθωνία Χαλκιδικής (περιοχή από Μεταμόρφωση μέχρι Βουρβουρού): Το θερινό σινεμά «Κάτια», στην Κάτω Νικήτη. Την πιτσαρία Οβελίξ κοντά στη Βουρβουρού, που έχει δύο είδη πίτσας: τεράστια και υπερτεράστια. Την κεντρική πλατεία της Μεταμόρφωσης, που το βραδάκι είναι το πιο ρομαντικό μέρος, με μια σκοτεινή καφετέρια –«Τhalassa»– που έχει θέα στη θάλασσα. Το Αρσανάς, ένα απ' τα πιο προσεγμένα εστιατόρια της Σιθωνίας, που είναι πάνω στο κύμα, στη Νικήτη. Την παραλία Λαγονήσι, μεταξύ Όρμου της Παναγίας και Βουρβουρού: τα ωραιότερα νερά που έχω δει.
KATEΡΙΝΑ ΗΛΙΑΚΗ
Η πλατεία του χωριού Φουρνή στο Λασίθι. Τα μονοπάτια της Φολεγάνδρου, και συγκεκριμένα από την Αγκάλη στις μικρές παραλίες Φηρά και Γαλίφος. Το καφενείο του Στράτου στη Σέριφο. Το μικρό beach bar που παίζει ρέγκε στις Βάτσες στην Αστυπάλαια. Η παραλία Μικρή Βίγλα στη Νάξο (όταν δεν φυσάει).
ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Σαν βγεις στον πηγαιμό για τη(ν)...
...Αμοργό, να φας πρωινό στο Falafel στην Αιγιάλη και συγκεκριμένα "σανσούκα" για να γλύφεις τα δάχτυλά σου!
...Σέριφο να κολυμπήσεις στη Βαγιά γιατί είναι η αγάπημένη μου παραλία και θα με θυμηθείς!
...Τήνο, πάρε το ταίρι σου να πας μια βόλτα στην Καρδιανή να ρομαντζάρεις.
...Τζιά, να πας να ευχαριστηθείς φαγητό στην Ταβέρνα του Σίμου στην Κάτω Μεριά.
...Σκιάθο, να πάρεις το καράβι και να φύγεις να πας αλλού!
ΒΟΥΛΑ ΚΑΡΑΒΑΓΓΕΛΗ
Προτάσεις για Πάρο-Αντίπαρο: Διαμονή στο Akrotiri Hotel για την καλύτερη θέα στον κόλπο της Παροικιάς, γλυκά φιλική θαλπωρή, οικογενειακή ατμόσφαιρα (η Μαρουσώ πανταχού παρούσα) και ταυτόχρονα κοντά στον Κριό, για υπέροχη παραλία! Στην Παροικιά, ηλιοβασίλεμα, απαραίτητα στο Κακάο, για αυθεντική, ιταλική πίτσα και αξέχαστη τιραμισού στην πανέμορφη αυλή του Cuore Rosso (η Κιάρα και ο Μάρτι θα σας σκλαβώσουν), για shopping therapy στην Παλιά Αγορά, στην Άντα (Ada Kamara) και στη Μίνα (Mina's Closet).
Στην Νάουσα, σε ένα από τα πιο όμορφα πλακόστρωτα δρομάκια, εννοείται ότι πας για φαγητό στο Γεμενί, στον ακούραστο Νίκο (από το πρωί στα κτήματα, μετά τις 5:00 στο εστιατόριο) –κλείστε τραπέζι απ' την προηγούμενη, αξίζει–, για γλυκά, σάντουιτς και όχι μόνο στο ολοκαίνουργιο μαγαζί του Αντώνη Ραγκούση, όλο το 24ωρο! Η πρόταση έχει και συνέχεια. Αν κάνετε κέφι να περάσετε στην Αντίπαρο, δεν θα μετανιώσετε. Άραγμα - μπανάκι στο κάμπινγκ ή στον Αϊ-Γιώργη, για καφεδάκι στο Δεσποτικό στον Παρούσο – πας με βαρκάκι απέναντι στα νησάκια και γυρνάς για εγγυημένα καλό φαγητό, μεσογειακή κουζίνα, στον Ανάργυρο και στο Lollo's! Ιταλική φινέτσα! Η κοσμοπολίτισσα Ρώμη στα πόδια σας, δηλαδή ο Στέφανο και η Σαμπρίνα, είμαι βέβαιη ότι θα σας εκπλήξουν! Σας εγγυώμαι ότι θα περάσετε καλά...Φιλιά σε όλους! Κάθε ευτυχία και χαρά, ο ήλιος και η θάλασσα ας φέρουν κάθαρση και γαλήνη! Καλό υπόλοιπο καλοκαίρι!
Α.... πρέπει να σας πω κάτι ακόμα : Αν πάρετε το πλοίο για Αμοργό θα ανεβείτε στη Λαγκάδα, για καφέ/πρωινό και special μηλόπιτα στο Τρατάρισμα στον Αντώνη και για τους φίλους της Μυκόνου, στην παραλία της Φτελιάς, πάτε στη Φτελιά του Παύλου, μέσα σε χρώματα, αρώματα και γεύσεις...
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Στην ευρύτερη περιοχή της Μάνης: Για φρέσκο ψάρι στην παραλία της Αλύπας. Πιο λογικές τιμές από το Λιμένι και καταπληκτική παραλία. Για κοκτέιλ στο Bukka bar, στον κεντρικό δρόμο της Αρεόπολης. Αν ζεσταθείτε πολύ, ανηφορίστε στο χωριό Άρνα, στον Ταΰγετο, και πιείτε ένα ούζο κάτω από το παχύ φύλλωμα του τεράστιου πλάτανου. Για φωτογραφία τύπου καρτ-ποστάλ στο χωριό Βάθεια. Για μπάνιο στην παραλία Άμπελος, στον Άγιο Κυπριανό. Πάρτε το μονοπάτι που ξεκινά από τη δεξιά παραλία στο ακρωτήριο Ταίναρο και μετά από 40 περίπου λεπτά περπάτημα θα βρεθείτε στο νοτιότερο άκρο της ηπειρωτικής Ευρώπης.
Για πολυτελές δείπνο πάνω στο κύμα, κατευθυνθείτε στον Γερολιμένα και το ξενοδοχείο Κυρίμαι.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Λάμπη, Πάτμος. Η μία και μοναδική ταβερνίτσα της παραλίας, με λαχανικά από το μποστάνι και ειλικρινές φαγητό, σε ένα υπέροχο νησί που πάσχει στον συγκεκριμένο τομέα. Άμμος, Χανιά. Το μικρό ξενοδοχείο «Άμμος», λίγο έξω από τα Χανιά, παραμένει ένα καταφύγιο καλού γούστου, νοστιμότατου φαγητού, ανέμελων διακοπών και δυσεύρετης για τα ελληνικά δεδομένα εξυπηρέτησης από τον ίδιο τον Νίκο Τσεπέτη, ο οποίος φροντίζει κάθε πελάτη σαν να είναι φίλος του. Δουράμπεης, Πειραιάς. Αν είστε στην Αθήνα ακόμη, ή για όλο το καλοκαίρι, ο Δουράμπεης, το παραδοσιακό ψαρο-ρεστοράν των παιδικών μου χρόνων, παραμένει μια ανεπανάληπτη σταθερά, ένα από τα μόνα φαγάδικα στην Ελλάδα όπου μπορείς άφοβα να δοκιμάσεις σχεδόν ωμά θαλασσινά (παραγγείλτε τις γαρίδες ή τις καραβιδούλες του), συνοδευμένα από τη μεγάλη, ολόφρεσκη σαλάτα του. Με τιμές σαφώς χαμηλότερες από το παρελθόν. Τομάτα, Σάνη Χαλκιδικής. Ο Χρύσανθος Καραμολέγκος μαγειρεύει καταπληκτικά στην Τομάτα του, στη μαρίνα της Σάνης, στη Χαλκιδική, πολύ κοντά σε μία από τις πιο εντυπωσιακές παραλίες της Ελλάδας, στον Μπούσουλα. Συνδυάστε το με μία συναυλία από τις πολλές και ενδιαφέρουσες που έχουν προγραμματιστεί στο φεστιβάλ, στον Λόφο της Σάνης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ποτέ δεν απαρνούμαι –όσο κι αν προσωρινά αλλαξοπιστήσω– τη Νάξο. Μην ξεχάσεις: 1) Να δεις το ηλιοβασίλεμα στην Πορτάρα, στα παλάτια που βρίσκονται στις άκρες του Λιμανιού. Η μαγική είσοδος του Ναού του Απόλλωνα και τα απόκρημνα βράχια δημιουργούν μια αλλόκοτη ατμόσφαιρα που δεν τη βρίσκεις πουθενά. 2) Να κολυμπήσεις στο Αλυκό, δίπλα σε ένα μαγικό κεδρόδασος και με φόντο τα ερείπια ενός μοντερνιστικού κτίσματος που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ – θεατρικό σκηνικό στην πιο όμορφη παραλία της Νάξου (και χωρίς κόσμο). 3) Να φας αρσενικό (τυρί εννοείται) και να πιεις κίτρο στο υπέροχο αποστακτήριο του Βαλληνδρά στο Χαλκί. Ζήτα από τη γλυκιά Κατερίνα να σε ξεναγήσει στα άδυτα και να σου πει τα μυστικά του. 4) Να πας οπωσδήποτε στη Ματίνα, στη μακρινή Κόρωνο, και να φας από τα χεράκια της ό,τι σου δώσει. Είναι σίγουρα εγγύηση. 5) Ο ξαπλωμένος Κούρος στον Απόλλωνα δεν είναι μόνο η αποκάλυψη ενός υπέροχου αρχαίου κόσμου αλλά και ενός απόμακρου οικισμού που δεν αγαπάει την πολυκοσμία και τις κοσμικότητες.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛ
Ο Ρούκουνας στην Ανάφη είναι η όχι και τόσο σπουδαία παραλία, που για κάποιον μαγικό λόγο είναι το καλύτερο σημείο στο Αιγαίο, η παραλία Εγκρεμνοί στη Λευκάδα είναι απ' όλες τις απόψεις το ωραιότερο μέρος στον κόσμο. Στην Υδρονέτα στην Ύδρα, αν δεν είναι Αύγουστος, για απίστευτα αμυγδαλωτά στο πιο όμορφο ζαχαροπλαστείο του κόσμου, στον Αρτεμώνα, στη Σίφνο επίσης στου Λεμπέση για κεραμικά. Στην Αστυπάλαια μπάνιο όλοι μαζί στριμωγμένοι στα Τζανάκια και το καλύτερο πρωινό του κόσμου στο Μελτέμι, παρέα με τις γάτες-μασκότ, στα Χανιά στο Ammos και στα Φαλάσσαιρνα και στη Μάζα για φαγητό στην πιο όμορφη πλατεία. Όπου κι αν είσαι, μην πέσεις για ύπνο πριν βγει ο ήλιος και μην περάσει ηλιοβασίλεμα χωρίς να το δεις.
ΜΑΡΙΒΙΚΥ ΚΑΛΛΕΡΓΗ
Αγαπημένος προορισμός η Σκόπελος. Στον Στάφυλο, αν έχεις υπομονή να περπατήσεις στην παραλία, υπάρχει και ένα όμορφο σημείο για γυμνισμό. Για φαγητό στη Γλώσσα, στο Αγνάντι με την υπέροχη θέα, καθώς επίσης και στα διάφορα ταβερνάκια στην παλιά Χώρα. Μια καλή επιλογή για ποτό είναι το Mercurius Bar Gallery, όπου, εκτός από τα πεντανόστιμα κοκτέιλ και τη θέα στο παλιό λιμάνι, μπορεί να πετύχεις και κάποια έκθεση ζωγραφικής, ανάλογα με την εποχή που βρίσκεσαι στο νησί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
ΚΡΗΤΗ. ΝΤΟΥΝΙΑΣ (Από το όνομα ενός πουλιού που ζει μόνο εκεί, στα Λευκά Όρη). Στη Δρακώνα Κεραμειών, μια μικρή εκδρομή από τα Χανιά για εξαιρετικό φαγητό. Φτιαγμένα όλα παραδοσιακά σε ξυλόφουρνο, με ανόθευτα προϊόντα από τις καλλιέργειες του Στέλιου, του ιδιοκτήτη, τα οποία συχνά ψήνει καταμεσής στο δρόμο. Τραπεζάκια έξω, με θέα τις κατάφυτες πλαγιές με ελιές, ενώ ο Στέλιος τρέχει πέρα-δώθε να προλάβει τα πάντα μόνος και τα παιδιά του μπλέκονται στα πόδια του ή τα κουβαλάει στους ώμους του. Σαράντα λεπτά από τις Μουρνιές. ΓΛΥΜΙΔΑΚΗΣ: Αρτοποιεία μέσα στη Δημοτική Αγορά Χανίων. Οι πιο εύγευστες πίτες στα Χανιά. ΦΟΥΡΝΟΣ ΤΡΟΥΛΗΣ: στο Ηράκλειο, στην οδό Δρομητινού 62, που είναι κάθετη στη Δαιδάλου. Τα καλύτερα παξιμάδια Κρήτης σε μεγάλη ποικιλία, για να πάρεις μαζί σου φεύγοντας. Αλλά και πολλά παραδοσιακά αρτοποιήματα, όλα εξαιρετικά. ΜΑΧΑΙΡΙΔΑ: Η καλά κρυμμένη παραλία έξω από τα Χανιά. Τόσο μικρή, που... δεν την προτείνω. Λεωφορείο δεν πηγαίνει, οπότε μόνο με δικό σου μέσο. Περνάς τους Τάφους των Βενιζέλων και βλέπεις τις πινακίδες να οδηγούν προς Καλαθά. Μετά τον Τερσανά στρίβεις δεξιά στα 500 μέτρα κι έφτασες. Κατεβαίνεις με τα πόδια στη θάλασσα, μέχρι που αντικρίζεις τον κολπίσκο όπου κάνεις αγώνα να βρεις μια γωνίτσα να απλώσεις την πετσέτα σου – μαγιό δεν χρειάζεσαι. Αλλά έχει πεντακάθαρα κρύα νερά και παραμένει χρόνια τώρα ένα «μυστικό» κυρίως των επισκεπτών, παρά των ντόπιων.
ΜΑΡΚΕΛΛΑ ΑΝΔΡΙΚΑΚΗ
Λευκάδα, Εγκρεμνοί: Ονειρεμένη παραλία, θέα που σου κόβει την ήδη κομμένη ανάσα μετά από τόσο περπάτημα. Αξίζει τον κόπο, και με το παραπάνω. Ανάφη, πορεία προς το μοναστήρι της Παναγιάς της Καλαμιώτισσας: Νερό, άνετα, ασφαλή παπούτσια κι ένα sleeping bag κατά προτίμηση. Όταν τελικά φτάνεις στο μοναστήρι, τα συναισθήματα ποικίλλουν: ενθουσιασμός, ανακούφιση, εξαγνισμός, μαγεία.
Αλόννησος: Παραλία Βότση για αυθεντική, σε βαθμό «γλείφουμε τα δάχτυλά μας» αστακομακαρονάδα. Δίνεις την παραγγελιά σου το πρωί, καθ' οδόν για τη θάλασσα, και το απογευματάκι, στομάχι άδειο να 'χεις για ν' απολαμβάνεις.
Κεφαλονιά, Φραγκάτα: Πανηγύρι της Ρομπόλας, το καλύτερο κρασί της Κεφαλονιάς (και όχι μόνο). Οίνος άφθονος να ευφραίνει την καρδία, χορός, γλέντι από τους πιο ανοιχτόκαρδους νησιώτες του Ιονίου Πελάγους.
Σέριφος: Στο Μέγα Λιβάδι, και συγκεκριμένα στο υπερυψωμένο σημείο και τη σπασμένη γέφυρα, απ' όπου κάποτε μεταφέρονταν τα μεταλλεύματα. Θέα ανυπέρβλητη, δέος για τους μεταλλωρύχους και τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσής τους, ατμόσφαιρα Φαρ-Ουέστ σ' ένα νησί των Κυκλάδων. Βόλος - Πήλιο, Παπά Νερό: Όσο δεν τελειώνει το «καυτό νερό»-τσίπουρο, οι μεζέδες συνεχίζουν να 'ρχονται. Χικ!
ΒΙΒΙΚΑ ΑΝΔΡΙΑΝΑΤΟΥ
Για όσους τον Αύγουστο μένουν στην Αθήνα, ούζο και ψαρομεζέδες στο Λαύριο. Το βράδυ ποτό στο Skipper στη μαρίνα του Αλίμου για ατμόσφαιρα νησιού. Για βουνό και θάλασσα μαζί, διακοπές στο Πήλιο, με παγωμένη βυσσινάδα κάτω από τα πλατάνια στο καφενείο της πλατείας στη Βυζίτσα. Μετά κατηφορίζουμε για μια βουτιά στον δροσερό Μυλοπόταμο. Και για να γλυκαθούμε, πάστα τρούφα με τοπική συνταγή στο ζαχαροπλαστείο «Λιβάνη» στο Βαθύ της Ιθάκης ή παραδοσιακή «Ροβανί» στη «Μαργαρίτα», στον Σταυρό.
ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Το παραμυθένιο λιμάνι και η ήρεμη, σχεδόν απόκοσμη Χώρα της Ηρακλειάς, η οικογενειακή ταβέρνα στην πλατεία της Καστανέας, κοντά στην Καρδαμύλη, με τα καλύτερα ίσως παϊδάκια και τους πιο φιλόξενους ιδιοκτήτες (μέχρι και μπουφάν μας έδωσαν, αφού στο ορεινό χωριό τα βράδια του Ιουνίου είναι κάπως χειμωνιάτικα), η πανέμορφη Χώρα της Σερίφου, είτε την περπατάς είτε την παρατηρείς κατάφωτη, πίνοντας το ποτό σου κάπου στο λιμάνι, και η αξέχαστη παραλία του Μούρου στην Αμοργό, όπου, νομίζω, θα μπορούσα να περάσω άνετα ολόκληρο το καλοκαίρι, χωρίς να μου λείψει τίποτα.
σχόλια