Παρ' όλη την πόλωση κανένας απ' τους δύο αντίθετους πόλους δεν τα πήγε και τόσο καλά. Τη Νέα Δημοκρατία, με την υποτιθέμενη συσπείρωση όλης της κεντροδεξιάς την ψήφισε μόλις το 30% όσων πήγαν στην κάλπη, δηλαδή ένα αρκετά μικρότερο ποσοστό επί του συνόλου των Ελλήνων.
Το ίδιο και τον ΣΥΡΙΖΑ. Παρ' ό,τι είπε πράγματα που σχεδόν όλοι θέλαμε να ακούσουμε (κατάργηση μνημονίου, αυξήσεις, προσλήψεις κλπ) και έκανε το προσωπικό του ρεκόρ, πήρε πάλι ένα χαμηλό ποσοστό: Τον ψήφισε κι αυτόν λιγότερο απ' το 30% όσων τελικά πήγαν στην κάλπη, και μικρότερο ποσοστό επί όλων των Ελλήνων.
Αν οι Έλληνες ήθελαν μαζικά και ουσιαστικά το ένα ή το άλλο κόμμα θα του έδιναν εντυπωσιακό ποσοστό, ακόμα και αυτοδυναμία. Δεν το έκαναν. Με τη μεγαλύτερη πόλωση της τελευταίας δεκαετίας, οι δύο μεγάλοι πόλοι, οι δύο μεγάλοι αντίπαλοι πήραν μόλις από 30%.
Δεν έχουν κανένα δικαίωμα να μιλούν εκ μέρους του συνόλου του λαού, ούτε να αθροίζουν όσα τους ακούω τόσην ώρα στα κανάλια να αθροίζουν. Ούτε μνημόνιο ούτε τίποτα, ούτε δεξιά ούτε αριστερά.
Στις εκλογές του Μαϊου δεν το κατάλαβαν. Τώρα όμως, για άλλη μια φορά, το μήνυμα ήταν ακόμα πιο έντονο: "Συνεργαστείτε μην σας πάρει ο διάολος".
Οι περισσότεροι πολίτες που ρωτήθηκαν στη δημοσκόπηση της GPO θέλουν Οικουμενική Κυβέρνηση, οι υπόλοιποι θέλουν συνεργασία τριών κομμάτων ή στην ανάγκη δύο.
Και τι θέλουν οι περισσότεροι να κάνει αυτή η κυβέρνηση;
Αυτό.
(Επίσης: Την απόλυτη καταγγελία του μνημονίου θέλουν λιγότεροι απ' τους μισούς ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ. Νομίζω ότι κρίθηκε: δεν την θέλει ο περισσότερος κόσμος και καλά θα κάνουν να την ξεχάσουν εντελώς.)
Και τώρα, συμβιβασμός. Κάποια απ' αυτά που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνουν, κάποια απ' αυτά που λέει η ΝΔ. Να πουν και τα άλλα κόμματα, να κάτσουν να τα βρουν. Μερικούς όρους του μνημονίου να τους πολεμήσουμε και να προσπαθήσουμε να τους καταργήσουμε (κάποιους που θα επιλέξει ο ΣΥΡΙΖΑ), άλλους να τους εφαρμόσουμε (να τους εφαρμόσουμε στ' αλήθεια αυτή τη φορά, κι όχι πάλι να κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας και τους ξένους).
"Μα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αναξιόπιστος και επικίνδυνος, πώς να συνεργαστούμε μ' αυτόν;". "Μα η ΝΔ ψήφισε το Μνημόνιο και κατέστρεψε τη χώρα!" "Μα το ΠΑΣΟΚ τα διέλυσε εδώ και 30 χρόνια!"
Αν δεν ήταν τόσο χάλια τα πράγματα στη χώρα, αν δεν υπήρχε μεγάλη ανάγκη για ομόνοια, όλα αυτά θα είχαν σημασία. Θα ήταν απαραίτητη και η αντιπολίτευση έξω απ' την κυβέρνηση.
Τώρα όμως;
Ό,τι έγινε έγινε.
Σχεδόν 27% των ψηφοφόρων θέλουν τον ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει. Δεν τον θέλουν εκ του ασφαλούς να γκρινιάζει απ' τα πίσω έδρανα. (Κι ας ανακουφίστηκαν πολλά στελέχη του με τη δεύτερη θέση.) Καλή η αξιωματική αντιπολίτευση όμως πάλι με απεργίες και διαδηλώσεις θα τη βγάλουν;
Θέλουμε αλλαγές; (Ναι!)
Ας μπούμε στην κυβέρνηση και ας πιέσουμε να γίνουν!
Όλοι έχουν τα στραβά τους, όλοι έκαναν και θα κάνουν λάθη. Τέρμα οι δικαιολογίες - οι απόλυτα τέλειες συνθήκες δεν θα παρουσιαστούν ποτέ. Έχουμε μόνο το εδώ και το τώρα.
Μπορεί να γίνει κυβέρνηση και με λιγότερα κόμματα. Ο λόγος που επιμένω (όχι μόνο εγώ, και η πλειοψηφία) σε κυβέρνηση περισσότερων κομμάτων είναι επειδή δεν με ενδιαφέρει μόνο να γίνει μια μονόπλευρη κυβέρνηση, αλλά μιας κυβέρνησης που θα εκπροσωπεί σχεδόν όλες τις απόψεις.
Με συζήτηση, συμβιβασμούς, τροποποιήσεις: μόνο έτσι μπορούμε να συνεχίσουμε. Το 70% όσων ψήφισαν ΔΕΝ θέλουν τη Νέα Δημοκρατία. Το 70% ΔΕΝ θέλει το ΣΥΡΙΖΑ. Ας το βάλουν όλοι στο μυαλό τους και ας κατέβουν απ' το καλάμι τους.
Κάναμε το κομμάτι μας, πείσαμε όσους πείσαμε, ο λαός μίλησε πάμε τώρα παρακάτω. Τώρα λίγα λόγια, πολλή κατανόηση προς όλες τις απόψεις, με διάθεση για συνεννόηση και αμοιβαίες υποχωρήσεις.
Όσο παίξαμε παίξαμε. Τώρα είναι ώρα για δουλειά.
σχόλια