Αξίζει τελικά να κοιμόμαστε;

ADVERTORIAL

Ο Άρης τον Αύγουστο έγινε 30 και ο στόχος που έβαλε για τη νέα δεκαετία της ζωής του είναι απλός: περισσότερα ταξίδια. Ή μάλλον φαίνεται απλός, καθώς ο δρόμος για την επίτευξη είναι λιγάκι σκληρός για τον μέσο, νεαρό εργαζόμενο στην «πανέξοδη» Αθήνα. Βήμα πρώτο και μοναδικό: αποταμίευση. Κι αυτή είναι μια σχεδόν άγνωστη λέξη για εκείνον μέχρι στιγμής. Με τα υψηλά ενοίκια, τα απρόσιτα εστιατόρια και την ακριβή βενζίνη, ο Άρης -όπως και κάθε άλλος Άρης στην ίδια ηλικία- απλώς ζει τη στιγμή. Όμως η απόφαση έχει παρθεί. Το πραγματικό deal είναι από δω και πέρα να ξεκινήσει και να εδραιώσει την μία, την πιο σωστή και πιο δίκαιη συναλλαγή: χρήματα για αναμνήσεις.

Ξεκινώντας από τα απλά. Τα καθημερινά. Από την πρώτη κιόλας μέρα του φθινοπώρου, ο Άρης καλωσορίζει μια νέα συνήθεια. Ακόμη και το πιο μικροσκοπικό ποσό που μπορεί να μαζέψει, θα μένει στην άκρη. Το βασικό ερώτημα είναι, από πού θα προκύψει αυτό το ποσό. Από πού μπορεί κανείς να «κόψει», όταν τα πάντα είναι αφόρητα ακριβά; Στη διαδικασία επίλυσης αυτού του πολύπλοκου ερωτήματος, ο Άρης ξοδεύει μερόνυχτα μέσα σε apps και ιστοσελίδες που συμβουλεύουν με χίλιους, ευφάνταστους τρόπους το προφανές: πώς να μαζέψεις μερικά χρήματα την στιγμή που ζεις… τσίμα-τσίμα. Οι προτεινόμενες ιδέες φαίνονται μακριά από την πραγματικότητα της Ελλάδας, με κάνα δυο νέες να βρίσκουν έδαφος, όπως για παράδειγμα το pet sitting. Όντως, ο Άρης θα φροντίσει τον σκύλο μιας γνωστής του για όσο εκείνη λείπει σε επαγγελματικά ταξίδια, βγάζοντας έτσι ένα μικρό εξτραδάκι. Αλλά ως εκεί. Η σοβαρή αποταμίευση θα πρέπει να ξεκινήσει από τα πραγματικά απλά.

Από το ψυγείο μέχρι το γραφείο και το μεγάλο τραπέζι του lunchbreak. Σε μια τυπική καθημερινή μέρα στη δουλειά, το στρες, η παρέα των συναδέλφων και η αλόγιστη πείνα που προκαλείται από ποικίλους παράγοντες που συνδέονται με δύσκολους, ακατανόητους πελάτες, οδηγεί στο αναπόφευκτο. Όσο περισσότερα σνακ και παραγγελίες απ’ έξω, τόσο το καλύτερο. Οπότε, μέσα σε αυτές τις οκτώ ώρες ξοδεύονται πολλά, -αλλά πραγματικά πολλά- χρήματα. Όμως, ο φετινός Σεπτέμβρης θα είναι διαφορετικός. Στα κακά νέα είναι πως ο Άρης μετακόμισε μέσα στο καλοκαίρι σε ένα εξίσου πανάκριβο σπίτι. Στα καλά είναι πως μόλις άνοιξε στην περιοχή ένα ολοκαίνουργιο Lidl.

Στο πρώτο βήμα, ο Άρης περνάει ένα ολόκληρο απόγευμα κάνοντας διακοπή στις συνδρομές του και unsubscribe σε προωθητικά emails. Δίπλα στις επαφές έκτακτης ανάγκης, παίρνει θέση το εικονίδιο του Lidl Plus. Είναι κι αυτή μια ανάγκη και η πιο έκτακτη απ’ όλες. Σνακ, χυμοί, φρούτα, σοκολάτες για τις δύσκολες ώρες και πολλά ταπεράκια. Γεμάτα με ό,τι βάζει ο ταξιδιάρης νους του. Που ονειρεύεται, ψάχνει εισιτήρια και αποταμιεύει. Με ένα budget που έχει αλλάξει ρότα και το Lidl πολύτιμο βοηθό για το δυσκολότερο task της κάθε ημέρας. Γιατί τα ταξίδια μας κάνουν πλουσιότερους, αρκεί πρώτα να έχουμε φροντίσει κι εμείς σχετικά.

Και ο Άρης κάπως έτσι φαίνεται πως έχει αρχίσει να τα καταφέρνει. Οι συνάδελφοι περνούν από το γραφείο του, παρατηρώντας, ρωτώντας και κλέβοντας μερικές μπουκιές απόλαυσης. Ο Άρης έχει μετατραπεί στον γκουρού του snacking σε ένα γραφείο που μέχρι τώρα άδειαζε σε ντελίβερι το περιορισμένο πορτοφόλι του. Και το απολαμβάνει. Η βόλτα στους φωτεινούς διαδρόμους του νέου καταστήματος στο Ίλιον είναι πρόγραμμα, ανάγκη και διέξοδος. Ή μάλλον κάτι σαν μικρά «διόδια» για όλα εκείνα τα ταξίδια που έρχονται.

Αξίζει, λοιπόν, να κοιμόμαστε. Αλλά αξίζει και να τρώμε καλά. Να γεμίζουμε τις μπαταρίες μας καθημερινά με όσα έχουμε ανάγκη. Αρκεί κάπως να βρίσκουμε τον τρόπο να αποταμιεύουμε για τα μεγάλα σημαντικά. Ξεκινώντας από τα μικρά. Από τα πιο μικρά που πολλές φορές είναι και τα πιο γευστικά. Σαν εκείνο το σνακ που όλοι κλέβουν στα κρυφά από το γραφείο του Άρη!