Δεκαεννιά ξεχασμένες παλιές ελληνικές ποικιλίες σε στενή επαφή με τις κλασικές του γαλλικού αμπελώνα, δημιούργησαν τη νέα γενιά του κρασιού που, κερδίζοντας τη χαμένη του αυτοπεποίθηση, γίνεται πια τάση που πρωταγωνιστεί στα μαγαζιά της πόλης, παίρνοντας τη σκυτάλη από τα παλιότερα ξενόφερτα ήθη του ουίσκι, της βότκας και της τεκίλας.
Οι λάθος στρατηγικές προώθησης της τελευταίας περιόδου του λάιφ-στάιλ, φόβισαν τον καταναλωτή, που προς στιγμή πίστεψε ότι η απόλαυση του κρασιού ανήκει αποκλειστικά και μόνο σε μια ελίτ εκλεπτυσμένων ουρανίσκων, που στον ελεύθερο χρόνο της παρακολουθεί μαθήματα οινογνωσίας και γνωρίζει απ’έξω όλα τα σπάνια λήμματα της εγκυκλοπαίδειας του παγκόσμιου αμπελώνα.
Αυτό, σε συνδυασμό με κάποιες παράλογα υψηλές τιμές στις ελληνικές ετικέτες, δημιούργησε έναν σνομπ μύθο γύρω από το κρασί, που έρχεται τώρα να ανατρέψει το wine bar.
Όχι, εδώ δεν συχνάζουν «ειδήμονες». Μόνο απλοί καταναλωτές, χωρίς φόβο και εξεζητημένο πάθος, που σε μια λογικότατη τιμή φέρνουν το κρασί στα ίσα του, στην εκδοχή που θα χαιρόταν ο Διόνυσος: της απόλαυσης, της χαλάρωσης, της μιας γουλιάς που βοηθάει να πάνε κάτω τα φαρμάκια.
Στο Heteroclito, η γυναικεία αύρα της ιδιοκτησίας ανακατεύεται λαμπρά με όλους τους ετερόκλητους του κέντρου, με άλλα λόγια εδώ θα έρθεις για κοσμικές οινοποσίες, θα συναντήσεις όσους δεν είχες δει την τελευταία δεκαετία, δημοσιογράφους, καλλιτέχνες, αρχιτέκτονες και ωραίες, όλη τη σκηνή που διαπρέπει εκτός της mainstream λογικής αλλά και τη mainstream λογική την ίδια, όταν θέλει να δοκιμάσει έναν τσαμπουρνάκο (ποικιλία είναι αυτό) με άπλετη περαντζάδα, σουξέ των Σάιμον και Γκαρφάνκελ με πρέτζα Ζακύνθου και λούτζα της Τήνου. Το παταράκι φιλοξενεί τρυφερά τετ-α-τετ σε σκηνικό δανεισμένο από το σαλόνι του Λάμπρου Κωνσταντάρα, ήσυχες κουβέντες και όσους θέλουν να περάσουν απαρατήρητοι παρατηρώντας τους άλλους από τις γυάλινες τζαμαρίες.
(Από 2,5 ευρώ το προστατευόμενο ποτήρι του μήνα)
Το Οινoscent (Βουλής 44Α, 2103229374) το προτιμούν διανοούμενοι, international κομψοί γευσιγνώστες, 30something καλλιτέχνες και επιχειρηματίες, αμερικανοί και γάλλοι προσωρινά πολιτογραφημένοι Αθηναίοι αλλά και νεότεροι εναλλακτικοί του καλλιτεχνικού χώρου, σε μια χαμηλόφωνη συνεύρεση στο πεζοδρόμιο ή στο μπαρ με φόντο το πανό με την τεράστια μποτίλια. Ταιριάζει γάντι σε μια επαγγελματική συνεύρεση ή σε ένα ερωτικό ξεκαθάρισμα με καλό ή κακό σκοπό, καθώς εδώ πάντα επικρατεί μια κόσμια γαλήνη, κοινώς δεν σου βγαίνει η ψυχή για ν’ακούσεις τον διπλανό σου. Παρομοίως, εδώ θα κλείσεις ραντεβού αν βρίσκεσαι κάπου στο Σύνταγμα και εννοείς να παραμείνεις στην off Broadway πλευρά του που αποφεύγει τις πολλές τυχαίες συναντήσεις με γνωστούς από όλο το Λεκανοπέδιο. Επίσης, θα έρθεις να ψωνίσεις σε καλή τιμή ένα ψαγμένο κρασί για το σπίτι και θα δοκιμάσεις και παγκόσμια κρασιά, όταν τα υπόλοιπα wine bars προτιμούν τον ελληνικό αμπελώνα.
(700 ετικέτες,4.40-8 το ποτήρι, επιπλέον 8 ευρώ χρέωση κάθε φιάλη της κάβας που καταναλώνεται επιτόπου).
Το Wine Point ( Αθ. Διάκου & Πορινού 2, Ακρόπολη, 2109227050) μαζεύει νεαρότερες ηλικίες, φοιτητές του Παντείου, πολλές γυναικοπαρέες, τριαντάρηδες που δεν νοιάζονται να ανήκουν σε μια συγκεκριμένη φυλή, ας πούμε του Συντάγματος ή του Ν. Ψυχικού. Εδώ «παίζει» και η κατάσταση όλοι μαζί γύρω από το μπαρ με ανοιχτά τα ενδεχόμενα μιας νέας γνωριμίας ή απλά, κατευθείαν συνέντευξη με τον μπάρμαν για τα μυστικά του κτήματος Παρπαρούση αλλά και η κουλ βραδιά γύρω από τα τραπεζάκια με τα ψηλά stools της σάλας, καθώς και η φάση έχω τα γεννέθλιά μου και κλείνω το κεντρικό ψηλό τραπέζι για την παρέα μου. Αν ανήκεις σε μια συγκεκριμένη πιάτσα, μια βραδιά εδώ θα σου χαρίσει τη γαλήνια ηρεμία μιας βραδιάς σε μια νέα πιάτσα που αναπτύσσεται σε απόλυτη σύμπνοια με το τουριστικό κοινό πλάι από το Μουσείο της Ακρόπολης.
(Από 5-12 ευρώ το ποτήρι που αλλάζει ετικέτες κάθε 10 μέρες. Στα συν, ο κατάλογος- εγκυκλοπαίδεια του ελληνικού αμπελώνα).
Fabrica De Vino (Εμμ. Μπενάκη 3, 2103214148), το πιο δημοκρατικό! Τα δωμάτια μπερδεύουν το βιομηχανικό σκηνικό, την τραπεζαρία του Γιούγκερμαν, την κρεβατοκάμαρα της θείας Ευτέρπης και την υπόγεια κάβα της Βουργουνδίας, η ζωντανή και η μη-ζωντανή μπερδεύοντα στο ίδιο μαγαζί, το ίδιο και τα πλήθη του κόσμου σε μια φάση που θυμίζει Γιορτή του κρασιού εντός των Εξαρχιώτικων τειχών. Φοιτητές, τριαντάρηδες και απόμαχοι, φυλές όλων των ειδών και των τύπων, ούτε αντεργκράουντ, ούτε mainstream ούτε εναλλακτικό, μόνο κόσμος γενικώς, που έβαλε τα καλά του-ή τα κακά του-για να περάσει μια βραδιά κεφιού στη συνάφεια των συνανθρώπων του.
(Από 2 ευρώ το ποτήρι των 75ml, 80 ετικέτες, ελληνικός και παγκόσμιος αμπελώνας και μάγκνουμ μποτίλιες).
By the glass (Στοά Ράλλη, 2103232560) ή αλλιώς το πιο στυλάτο, με τη στοά Ράλλη να του δανείζει την αστική της old Athens μεγαλοπρέπεια. Μεγαλύτερες ηλικίες-αλλά όχι και σιτεμένες-, extra gay friendly, πρώην και νυν διαφημιστές, άνθρωποι της δημοσιογραφίας και της τηλεόρασης, ανάλογα με το τί βραδιά θα προκύψει είτε θα στριμωχτείς σε μια κοσμική συνέρευση γύρω από το μπαρ στο εσωτερικό είτε θα χαρείς μια ήρεμη αμπελοφιλοσοφική βραδιά στα καναπεδάκια της στοάς. Το σίγουρο είναι πως ό,τι κι αν σου προκύψει, θα γίνεις φίλος με τα κορίτσια της ιδιοκτησίας, τα οποία το μαγαζί τους το αντιλαμβάνονται σαν μια «όλοι φίλοι είμαστε» κατάσταση, ιδιαίτερα όταν ανάμεσά μας κυκλοφορεί ένα ποτήρι καλό κρασί.
(80 ετικέτες σε εκδοχή των 25, 75 και 150 ml)
σχόλια