Πες μου μερικά πράγματα για σένα.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Είμαι κάτοικος αλλά και θαμώνας του κέντρου, όσο θυμάμαι τον εαυτό μου. Μόνιμος συγκάτοικος είναι ο σκύλος μου, ο κύριος Ταζ. Με τον σχεδιασμό και τη ραπτική των ρούχων ασχολούμαι τα τελευταία 6 χρόνια Αγαπώ τα φιλμ νουάρ, τη μουσική και τα ταξίδια.
Τι σχέση έχεις με τη μόδα;
Από μικρή μου άρεσαν πολύ τα ρούχα. Σπούδασα στην Αθήνα, στη Σχολή Βελουδάκη. Δεν δούλεψα σ’ αυτό τον τομέα από την αρχή, για πολλούς λόγους, έκανα διάφορες δουλειές, έφυγα για Βαρκελώνη για περίπου έναν χρόνο, αλλά, επιστρέφοντας, αποφάσισα ότι αυτό που θέλω να κάνω είναι να φτιάχνω ρούχα και να ζω απ’ αυτό.
Πώς προκύπτει το κόλλημά σου με τις δεκαετίες του ’50 και του ‘60;
Είναι σίγουρα η κυριότερη επιρροή στη γραμμή των ρούχων μου, ίσως γιατί μικρή χάζευα και θαύμαζα τα ρούχα της μητέρας μου. Γενικά, μου αρέσει οτιδήποτε παλιό και στυλάτο. Αγαπώ τις θηλυκές, κλασικές γραμμές, τα μεσάτα φορέματα, τα floral υφάσματα και τα τυπώματα.
Περίγραψέ μου τον τρόπο με τον οποίο δουλεύεις.
Το πιο σημαντικό για μένα είναι το ύφασμα και τα υλικά που χρησιμοποιώ, από εκεί ξεκινάω. Φτιάχνω τα πατρόν, κάτι αρκετά δύσκολο και χρονοβόρο, τα κόβω και ράβω τα περισσότερα μόνη μου. Κάνω μικρή παραγωγή, γι’ αυτό και το κάθε ρούχο βγαίνει σε περιορισμένο αριθμό, κάποιες φορές μόνο σε ένα ή δύο κομμάτια.
Ποια είναι τα αγαπημένα σου κομμάτια από την καλοκαιρινή συλλογή;
Τα φορέματα με τα ελάφια. Το «dear deer» είναι μια μικρή συλλογή μέσα στην καλοκαιρινή. Απλά, μίνι φορέματα σε Α γραμμή, τυπώματα με ελάφια και μεταξοτυπίες.
Πώς θα χαρακτήριζες το προσωπικό σου στυλ;
Πολύ απλό. Αν και τα φορέματά μου είναι στην πλειονότητά τους χρωματιστά, εγώ συνήθως φοράω μαύρα ή σκούρα χρώματα.
Πού βρίσκεις τα υφάσματα που χρησιμοποιείς;
Στο κέντρο της Αθήνας αλλά και στο εξωτερικό.
Πόσο δύσκολο είναι για έναν ανεξάρτητο, νέο σχεδιαστή να επιβιώσει την εποχή της κρίσης;
Αρκετά δύσκολο, θα έλεγα. Πολύ τρέξιμο, πολλή ενέργεια και προσωπική δουλειά, που δεν αμείβονται. Ειδικά όταν κάνεις μικρή παραγωγή και πρέπει όλα να γίνουν από σένα.
Από πού ψωνίζεις συνήθως;
Από φίλες μου σχεδιάστριες.
Γιατί Cruel Candy;
Ήταν ιδέα ενός φίλου μου, μερικά χρόνια πριν. Μου άρεσε η αντίφαση και το παιχνίδι των δύο λέξεων και το κράτησα.
σχόλια