1. Τζόζεφ Κόνραντ: Η καρδιά του σκότους, μτφρ. Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης, εκδόσεις Ερατώ, 2000.
Η διαγραφή του ψυχολογικού ταξιδιού ενός ανθρώπου μέσα στον κόσμο της ενοχής, του μυστηρίου και της παρακμής, υπό την επήρεια των «σκοτεινών» δυνάμεων της αφρικανικής ηπείρου, από έναν Πολωνό συγγραφέα, που, αν και έμαθε αγγλικά στα 20, κέρδισε τον σεβασμό μεγάλων Άγγλων συγγραφέων.
2. Φραντς Κάφκα: Η Δίκη, μτφρ. Δημήτρης Στ. Δήμου, εκδόσεις Ροές, 2002.
Ένας άνδρας κατηγορείται αναπάντεχα και χωρίς προφανή και συγκεκριμένη αιτία. Ο ίδιος μπαίνει σε μια διαδικασία από την οποία δεν φαίνεται να υπάρχει γυρισμός. Το κλειστοφοβικό συναίσθημα της αναίτιας τραγωδίας που χαρακτηρίζει το έργο είναι μοναδικό και έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον στη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο.
3. Όσκαρ Ουάιλντ: Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι, μτφρ. Γωγώ Αρβανίτη, εκδόσεις Μεταίχμιο, 2006.
Ίσως το πιο γνωστό μανιφέστο του αισθητισμού, που στην εποχή του προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων και δεν έλαβε την αναγνώριση και την κριτική που του άξιζαν, αντίθετα λογοκρίθηκε δριμύτατα από την πουριτανική αγγλική κοινωνία και συνέβαλε στην καταδίκη του συγγραφέα του. Σήμερα αποτελεί κλασικό έργο, με περίοπτη θέση στην εργογραφία του Ουάιλντ.
4. Τσαρλς Ντίκενς: Μεγάλες Προσδοκίες, μτφρ. Αθανάσιος Ζάβαλος, εκδόσεις Κέδρος, 2006.
Το πέρασμα ενός αγοριού από την παιδική ηλικία στον κόσμο των ενηλίκων με φόντο το σκοτεινό βικτωριανό Λονδίνο. Ένας συγγραφέας που, αντλώντας από τα δικά του δύσκολα βιώματα, απευθύνεται εξίσου σε μικρούς και μεγάλους. Σύμφωνα με την κριτική, οι Μεγάλες Προσδοκίες αποτελούν το πιο άρτιο έργο του Ντίκενς.
5. Λουί-Φερντινάν Σελίν: Ταξίδι στην άκρη της νύχτας, μτφρ. Σεσίλ Ιγγλέση-Μαργέλλου, εκδόσεις Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2007.
Το δύσκολο αλλά επιβλητικό μυθιστόρημα, που χρειάζεται υπομονή στην προσέγγισή του ώστε να αποκαλυφθούν οι «οδυνηρές αρετές» του μέσα από τη φρίκη και τη σχιζοφρένεια της πραγματικότητας που περιγράφει. Ως τώρα χαρακτηριζόταν αμετάφραστο στα ελληνικά, γι' αυτό και η καταπληκτική μετάφρασή του από τη Σεσίλ Ιγγλέση-Μαργέλλου θεωρήθηκε, και δικαίως, άθλος.
6. Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι: Ο Ηλίθιος, μτφρ. Ελένη Μπακοπούλου, εκδόσεις Ίνδικτος, 2008.
Η ενσάρκωση της απόλυτης καλοσύνης, αγάπης και αυταπάρνησης στο πρόσωπο του πρίγκιπα Μίσκιν, που όμως συντρίβεται υπό το βάρος της πραγματικότητας. Στην Ελλάδα το μυθιστόρημα του κορυφαίου Ρώσου λογοτέχνη έχει γνωρίσει όχι μόνο την υποδειγματική μετάφραση της κ. Μπακοπούλου, αλλά και την έξοχη μεταφορά στο θέατρο από την Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.
7. Χένρι Μίλερ: Ο τροπικός του Καρκίνου, μτφρ. Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης, εκδόσεις Μεταίχμιο, 2009.
Πρόκειται για το πρώτο μέρος μιας τριλογίας (Μαύρη Άνοιξη, Ο τροπικός του Αιγόκερω) που σηματοδότησε την είσοδο του Αμερικανού συγγραφέα στους λογοτεχνικούς κύκλους όταν εκδόθηκε στο Παρίσι, το 1934. Κι ενώ είχε μεγάλη απήχηση, στην Αμερική χαρακτηρίστηκε πορνογραφικό και η κυκλοφορία του επετράπη στα μέσα της δεκαετίας του '60.
8. Λόρενς Ντάρελ: Αλεξανδρινό Κουαρτέτο, μτφρ. Μαριάννα Παπουτσοπούλου, εκδόσεις Μεταίχμιο, 2009.
Μια τετραλογία, όπου ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται την αλήθεια από τέσσερις διαφορετικές οπτικές ισάριθμων ατόμων, που συνδέονται σε πολιτικό κι ερωτικό πλαίσιο. Παράλληλα, υπάρχει καταλυτική και η παρουσία της Αλεξάνδρειας. Πέρα από τις αναμφισβήτητες αρετές του έργου, αξίζει να παρατηρήσει κανείς τον έξοχο τρόπο με τον οποίο διαγράφονται οι χαρακτήρες.
9. Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ: Το σπίτι και ο κόσμος, μτφρ. Ειρήνη Καλκάνη, εκδόσεις Πάπυρος, 2009.
Το έργο για το οποίο ο Ταγκόρ τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1913. Πρόκειται για μια ιστορία που εκτυλίσσεται στη Βεγγάλη των αρχών του 20ού αιώνα, ο τρόπος, ωστόσο, που διαγράφεται το πνευματικό της υπόβαθρο, η συζυγική πίστη και η πίστη στο έθνος, την καθιστά διαχρονική.
10. Σταντάλ: Το κόκκινο και το μαύρο, μτφρ. Γιώργος Σπανός, εκδόσεις Πάπυρος, 2009.
Η ιστορία της αναρρίχησης ενός ταπεινής καταγωγής άνδρα της εποχή της Παλινόρθωσης στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα της Γαλλίας και η πτώση του. Η ζωντανή απεικόνιση μιας κοινωνίας σε όλες της τις πτυχές και με όλες τις δυνατές αντιφάσεις σ' ένα κλασικό πλέον μυθιστόρημα.
11. Μιγκέλ ντε Θερβάντες: Δον Κιχότε ντε λα Μάντσα, Ο ευφάνταστος ινδαλγός Δον Κιχότε ντε λα Μάντσα, μτφρ. Μελίνα Παναγιωτίδου, εκδόσεις Βιβλιοπωλείο της Εστίας, 2009.
Η καινούργια μετάφραση του γνωστότερου έργου της ισπανικής λογοτεχνίας είναι μια αφορμή για να ξαναθυμηθούμε την αιώνια διαμάχη μεταξύ φαντασίας και λογικής, παρακολουθώντας τον ονειροπόλο Δον Κιχότε. Ένα αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, που στοχάζεται πάνω στον άνθρωπο και την κοινωνία, τη μισαλλοδοξία, την τέχνη και τον πόλεμο.
12. Henry James: Το θηρίο στη ζούγκλα, μτφρ. Παλμύρα Ισμυρίδου, εκδόσεις Άγρα, 2004.
Μια έξοχη νουβέλα που περιγράφει τον ολέθριο φόβο απέναντι στη ζωή που γεννά ο εγωισμός. H τραγική ειρωνεία της ιστορίας υποδηλώνεται όταν ο ήρωας αναγνωρίζει ότι υπήρξε «(...) άντρας στον οποίο δεν επρόκειτο να συμβεί απολύτως τίποτα», αφού όμως έχει χάσει τη σύντροφό του κι η ύπαρξή του δεν έχει νόημα.
σχόλια