Οι φάκελοι
Η βδομάδα ξεκίνησε με την συνέντευξη του Άκη Τζοχατζόπουλου στους Φακέλους του Σκαϊ. Ήταν φανερό πως ο Άκης μάσαγε θλιβερά τις λέξεις και αδημονούσε να επιστρέψει εκεί όπου η ανακούφιση των μεγαλείων υπερτερεί των μεταλλάξεων που υφίστασαι για να τα αποκτήσεις. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως τα πάντα έχουν παραγραφεί άλλωστε και πως οι ιδιοτελείς μπαρουφοσυντροφοί του απλά τον περιφέρουν για λίγο χρονικό διάστημα με πίσσα και πούπουλα για να ηρεμήσει το με προδομένη ψυχοσύνθεση πόπολο. Μέχρι το επόμενο επεισόδιο. Είναι επίσης φανερό πως η ελληνική δημοσιογραφία ήξερε εδω και πολύ καιρό τι συνέβαινε κάτω από τα σεπτά υπουργικά κουστουμάκια. Ας μην παριστάνει τώρα την έκπληκτη μεταμελημένη ενώ συνεχίζει να μεταχειρίζεται την πληροφοριακή της ύλη (εν μέσω χρεωκοπίας) κατά τα συμφέροντα των μιντιαρχών. Έχετε σαπίσει μαζί με τους πολιτικούς που εκθρέψατε.
Η σπίθα του Μίκη
Το ότι είσαι αδιαμφισβήτητη ιερή πολιτισμική αγελάδα με διεθνή ακτινοβολία δε δικαιολογεί ούτε ξεπλένει αυτόματα κάθε υπερβολή των γηρατειών σου. Είναι απογοητευτική η εικόνα ενός 86 χρονου γέρου σε πλήρη αδυναμία να οργώνει τις πλατείες με σπιθαμιαία αυτοθυσία επιδιώκοντας να συνεγείρει αντιμνημονιακά τα πλήθη. Όπως είναι επίσης απογοητευτική η εικόνα του ανίκανου πρωθυπουργικού υιού. Αλλά αυτό είναι θέμα της επόμενης λέξης.
Το Διάγγελμα
Και τύπτεται και φρίττει και ιδρώνει και δαγκώνεται και τα μαλλιά του ασπρίζουν αλλά το αποτέλεσμα μένει το ίδιο. Κανείς δε θέλει να φορτωθεί μια χρεωκοπία, αλλά όταν αναλαμβάνεις αρχηγός του κόμματος που ίδρυσε ο πατέρας σου και ενώ μπορούσες όντας αδιαμφίσβητητος κυρίαρχος (και με το γενετικό πλεονέκτημα του ονόματος να στραφταλίζει έλκωντας τους κομματικούς οπαδούς σου) και δε το ξεθεμελιώσες διαπράττοντας την απαραίτητη πατροκτονία που και εσένα θα απελευθέρωνε και το στρεβλωμένο και εξουσιολάγνο πολιτικό σου σχηματισμό θα αποκάθαρε από τις παραδεδεγμένες αμαρτίες, τότε δεν έχεις κανένα ελαφρυντικό για την θηλιά που μόνος σου έβαλες πρώτα στον εαυτό σου και μετά στη χώρα. Ήταν φύσει αδύνατο το ΠΑΣΟΚ να καταφέρει να αλλάξει τη χώρα ενώ δεν κατάφερε να αλλάξει αποτελεσματικά τον εαυτό του. Όσα διαγγέλματα και να ακούσουμε είναι πια ολοφάνερο. Πως ούτε εμείς ούτε αυτός ξέρει τι θα συμβεί αύριο.
Η βοήθεια
Το Τελικό Πακέτο, το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, το πρόγραμμα στήριξης, το πρόγραμμα δανεισμού, το εθνικό χρέος, τα νέα 120 δις. Εμείς, οι δανειστές μας και οι μεταφορικές μεταλλάξεις του νοήματος να μας απομακρύνουν διαρκώς από τον πυρήνα της σκέψης. Εντάξει, συμπεριφερθήκαμε σαν σουξεδιάρες τραγουδίστρες τον ανέφελο καιρό που είχαν το μυαλό τους μονάχα στα νέα τραγούδια και προτιμούσαν να μη σκέφτονται τι συμβαίνει πίσω από το παραπέτασμα όπου κρυβόταν αυτό που μας περίμενε. Ήταν επόμενο. Κανείς δε θέλει να ακολουθήσει τον δύσκολο δρόμο όταν ανοίγεται μπροστά του η οδός της ακολασίας. Το θέμα είναι πως βυθιζόμενοι όλο και πιο βαθιά μεσα στη δανειακή εξάρτηση συνεχίζουμε να μην αλλάζουμε ότι μας έφερε εδω. Δεν πρόκειται να λύσουμε το πρόβλημα με υπεκφυγές.
Ούτε με ψυχοσύνθεση junkie.
σχόλια