Καρδίτσα. Η λιγότερο δημοφιλής πόλη της Θεσσαλίας αποδεικνύει ότι δεν χρειάζεται να είσαι Γενεύη για να προσφέρεις στους κατοίκους σου πραγματική ποιότητα ζωής. Ή, τουλάχιστον, να το προσπαθήσεις. Η Καρδίτσα έκανε «όνομα» την τελευταία δεκαετία χάρη σε δύο, βασικά, πρωτοβουλίες. Τη χρήση ποδηλάτου και την εγκατάσταση ασύρματου δικτύου που επιτρέπει τη δωρεάν πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Επίσης, κατασκευάστηκε μητροπολιτικό δίκτυο οπτικών ινών, το οποίο εκτείνεται σε περίπου 15 χλμ. σε ολόκληρη την πόλη, συνδέει δημόσιες υπηρεσίες και παρέχει ευρυζωνικές υπηρεσίες υψηλής ποιότητας και ταχύτητας στους κατοίκους της πόλης. Όσο για το πρωτοποριακό δίκτυο ποδηλατόδρομων, διαρκώς επεκτείνεται και βγαίνει και εκτός της καθαρόαιμης αστικής ζώνης.
Ηράκλειο. Το Ηράκλειο είναι μάλλον το λιγότερο όμορφο από τα τέσσερα βασικά αστικά κέντρα της Κρήτης. Όλοι, όμως, του αναγνώριζαν πάντα έναν έντονο δυναμισμό, που εκδηλωνόταν συνήθως με άγαρμπο τρόπο (άναρχη ανάπτυξη, καταναλωτισμός κ.λπ.). Όμως κάτι έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια στο Ηράκλειο. Το κυρίαρχο είναι η νέα σχέση με την παραλιακή του ζώνη, καθώς η πόλη ανοίγεται επιτέλους προς τη θάλασσα. Στο τέλος αυτής της διαδρομής είναι το Παγκρήτιο Στάδιο, που χτίστηκε με την ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων. Στο κέντρο, η ανάπλαση της πλατείας Ελευθερίας, ύστερα από αρχιτεκτονικό διαγωνισμό, ήταν μια χειρονομία που έδειξε τις νέες φιλοδοξίες της πόλης.
Δράμα. H Δράμα είχε πάντα δύο «θέματα»: δεν διέθετε έξοδο προς τη θάλασσα και ήταν θύμα ενός σιωπηλού ανταγωνισμού με τη θεωρητικά πιο ελκυστική Καβάλα. Οι Αθηναίοι τουρίστες θα προσπερνούσαν τη Δράμα για να απολαύσουν το πολύ πιο ενδιαφέρον αστικό τοπίο της Καβάλας. Σήμερα, δικαίως οι Δραμινοί μπορούν να υπερηφανεύονται ότι έχουν κάνει πάρα πολλά για να διασκεδάσουν τον μύθο της αδιαμφισβήτητης «ανωτερότητας» της γειτονικής τους πόλης. Η εξαιρετική διαμόρφωση στις πηγές της Αγίας Βαρβάρας έδωσε στην πόλη ένα πάρκο 60 στρεμμάτων, που, εκτός από χώρος αναψυχής και γαλήνης, είναι ταυτόχρονα κι ένας μαγικός υδροβιότοπος. Το φεστιβάλ μικρού μήκους συνεχίζει να είναι ένας ζωντανός θεσμός για την πόλη, ενώ στους Δραμινούς αρέσει να λένε ότι η Καβάλα, όταν θέλει να διασκεδάσει, «μετακομίζει» στη Δράμα...
Ξάνθη. Μία από τις κατά τεκμήριο πιο όμορφες πόλεις της Βόρειας Ελλάδας, αν όχι της χώρας, που προσπαθεί να αξιοποιήσει το διπλό «κεφάλαιο» της Παλιάς Πόλης (έχουν καταγραφεί 1.200 χαρακτηρισμένα διατηρητέα κτίσματα) και της ειρηνικής συνύπαρξης χριστιανών και μουσουλμάνων. Η λειτουργία πανεπιστημιακών σχολών σε συνδυασμό με την ανάπτυξη και διάδοση του τοπικού καρναβαλιού αλλά και τη σταθερή παρουσία της ποδοσφαιρικής ομάδας της πόλης στη μεγάλη κατηγορία δίνουν το μέτρο της νέας αυτοπεποίθησης της πόλης.
Ερμούπολη. Συμφωνούμε ότι η πρωτεύουσα των Κυκλάδων διαθέτει ένα από τα πιο εντυπωσιακά αστικά σκηνικά στη χώρα. Αλλά, μερικές φορές, δεν αρκεί αυτό. Στην περίπτωση της Ερμούπολης η επένδυση στον πολιτισμό είναι ένα χαρτί που ευτυχώς το παίζει καλά και ακόμα καλύτερα της βγαίνει. Δύο σημαντικά φεστιβάλ με γερές βάσεις στην κλασική μουσική, η Πινακοθήκη Κυκλάδων στο παλιό Τελωνείο και, φυσικά, το θέατρο Απόλλων, που γίνεται προσπάθεια να παραμένει ανοιχτό και τον χειμώνα, είναι οι σιωπηλοί μάρτυρες μιας μικρής πολιτιστικής επανάστασης που φέρνει κύρος και χρήματα σε όλο το νησί.
Θεσσαλονίκη. Η Θεσσαλονίκη θέλει να αφήσει πίσω της μια παρατεταμένη περίοδο στασιμότητας και το επικοινωνιακά θετικό άστρο του Γιάννη Μπουτάρη μοιάζει σήμερα με καλή αφετηρία. Η πόλη έχει πληγεί από την κρίση, αλλά σε μικρότερο βαθμό από την Αθήνα, τουλάχιστον στο κέντρο. Στο μέτωπο των μεγάλων έργων υπάρχουν καλά και κακά νέα. Η ολοκλήρωση της μεγάλης ανάπλασης στη νέα παραλία προχωράει – ίσως όχι με τους ρυθμούς που θα έπρεπε, αλλά πάντως υπάρχει φως στο τούνελ. Δυστυχώς, δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για το έργο του μετρό. Το άνοιγμα της διοίκησης Μπουτάρη σε δύο φιλικές για την πόλη τουριστικές αγορές (του Ισραήλ και της Τουρκίας) φαίνεται πως βάζει τις βάσεις για μια νέα εξωστρέφεια. Πιο μακροπρόθεσμα, υπάρχει το θέμα της μεταφοράς των εγκαταστάσεων της ΔΕΘ εκτός του αστικού ιστού. Ένα είναι σίγουρο: στη Θεσσαλονίκη δεν πρόκειται να βαρεθούν τα επόμενα χρόνια.
Καρπενήσι. Πώς μια ορεινή, απομονωμένη και φτωχή πόλη αξιοποιεί στο έπακρο τις δυνατότητες που προσφέρει η ανάπτυξη του χειμερινού τουρισμού; Το Καρπενήσι δεν ομόρφυνε τα τελευταία χρόνια, αλλά έγινε πιο χαρούμενο και πιο ελκυστικό. Στα πέριξ της πόλης έχει συντελεστεί μια μικρή επανάσταση, με πλήθος νέων υποδομών να υποστηρίζουν τη νέα τουριστική βιομηχανία της πόλης και του νομού. Η λειτουργία μεγάλου, σύγχρονου αθλητικού κέντρου στην είσοδο του Καρπενησίου φέρνει πολύ κόσμο και το καλοκαίρι, αφού το προτιμούν ομάδες ποδοσφαίρου και μπάσκετ για την προετοιμασία τους. Η παρουσία του Κώστα Μπακογιάννη στον Δήμο φρεσκάρει γενικότερα την εικόνα της πόλης και προσφέρει υπηρεσίες και σε καθαρά επικοινωνιακό επίπεδο.
Πρέβεζα. Η έλλειψη ενός σύγχρονου αυτοκινητόδρομου έχει στερήσει από τους Αθηναίους μια καλύτερη γνώση της Δυτικής Ελλάδας. Έτσι, η Πρέβεζα παραμένει ένα καλά κρυμμένο μυστικό, περιτριγυρισμένο από χιλιόμετρα ατελείωτων ακτών που ελάχιστοι γνωρίζουν. Όμως, τώρα είναι η κατάλληλη εποχή για να την ανακαλύψετε. Τα τελευταία 15 χρόνια η πόλη έχει κάνει άλματα: η πεζοδρόμηση τόσο του παραλιακού μετώπου όσο και της Αγοράς προκάλεσαν μια μικρή πολεοδομική επανάσταση που έφερε ανάπτυξη, ποδήλατα και αυτοπεποίθηση. Από κοντά, μεγάλα αναπτυξιακά έργα, όπως η υποθαλάσσια σήραγγα που τη συνδέει με το Άκτιο, ενώ θετικά αποτιμάται και η λειτουργία του ΤΕΙ. Το επόμενο μεγάλο στοίχημα είναι η αξιοποίηση της παράκτιας ζώνης με τις απλωμένες παραλίες. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα συγκροτήματα ξενοδοχείων. Αρκεί να τις μάθει περισσότερος κόσμος.
σχόλια