Ακριβός Τσολάκης
Γεννήθηκε το 1930 στην Θεσσαλονίκη. Πρώην πιλότος της πολεμικής και της πολιτικής Αεροπορίας. 'Εχει πετάξει με όλους τους τύπους αεροσκαφών στην Ολυμπιακή Αεροπορία, συμπληρώνοντας 18.300 ώρες πτήσης. 'Ιδρυσε τον Τομέα Ασφάλειας Πτήσεων και διετέλεσε Πρόεδρος της Επιτροπής διερεύνησης ατυχημάτων του Υπουργείου Μεταφορών. Στις 162 διερευνήσεις που διεξήγαγε, περιλαμβάνονται το YAK42 στα Πιέρεια, το Φάλκον, τα τρία ΕΚΑΒ, το Σινούκ στο 'Αγιο 'Ορος και το ΗΛΙΟΣ 522 στο Γραμματικό. Είναι μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Αφαλείας Πτήσεων στις ΗΠΑ και Πρόεδρος Ασφάλειας Πτήσεων Νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Η απόψη του Ακριβού Τσολάκη για την εξαφάνιση της πτήσης της Malaysian Airlines και τη συντριβή του Helios 522. Απόσπασμα από συνεντευξή του στον Γιάννη Ντάσκα (Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 29 Ιουνίου 2014) :
* Κύριε Τσολάκη, το τελευταίο τεύχος του «Flight International» γράφει ότι οι θεωρίες προσγείωσης του αεροπλάνου των Μαλαισιανών Αερογραμμών (που αγνοείται ακόμα) στη βάση Ντιέγκο Γκαρσία αποκλείονται, διότι ερεύνησαν με φωτογραφίες την αμερικανική βάση και δεν το εντόπισαν. Είναι η πρώτη φορά που σ' ένα τόσο εξειδικευμένο περιοδικό δυτικής χώρας αναφέρεται αυτό το σενάριο με την υπογραφή του David Learmount, τον οποίο γνωρίζετε. Υπάρχουν νεότερα και μη ανακοινώσιμα ώς τώρα στοιχεία για το μεγαλύτερο μυστήριο στην ιστορία της Πολιτικής Αεροπορίας;
- Η ευκολότερη λύση αυτού του μυστηρίου θα ήταν να έχει σχέση η εξαφάνιση με την αμερικανική βάση στο νησί Ντιέγκο Γκαρσία.
* Γιατί;
- Οι πιθανότητες σε αυτή την περίπτωση είναι δύο. Η μία, να το προσγείωσαν αναγκαστικά και με κάποιον τρόπο στη βάση. Η βάση δεν είναι μόνο αυτό που φαίνεται, αλλά είναι και τα υπόγεια μέρη της. Η δεύτερη πιθανότητα είναι να εφάρμοσαν ένα σύγχρονο όπλο εξουδετέρωσης του αεροπλάνου από προσώπου γης! Να μην έμεινε τίποτα από αεροπλάνο και επιβάτες.
* Αρα θεωρείτε και εσείς πιθανό ότι το αεροπλάνο είχε πάρει πορεία προς τη βάση, με πιθανό έλεγχο από τρομοκράτη;
- Σύμφωνα με την έρευνα του έγκριτου περιοδικού και τον υπογράφοντα την έρευνα παλαιό φίλο μου David Learmount, το όλο σενάριο της πρωτοφανούς αυτής περίπτωσης είναι το εξής: κάποιος που είναι ιδιοφυΐα στη λειτουργία του συγκεκριμένου αεροπλάνου, έθεσε υπό τον έλεγχό του την πτήση. Τον αποκαλούμε ιδιοφυΐα, διότι έπρεπε να ξεπεράσει πολλά και πολύ εξειδικευμένα εμπόδια. Γεγονός είναι πως αυτή η ιδιοφυΐα βρέθηκε στο θάλαμο διακυβέρνησης, όπου εξουδετέρωσε όλα τα μέσα με τα οποία οι αρχές ασφαλείας έχουν εξοπλίσει το αεροπλάνο, προκειμένου να είναι ασφαλές και απέναντι σε ενέργειες αυθαίρετες.
* Μόλις πριν από δύο ημέρες δημοσιεύθηκαν πληροφορίες ότι ο πιλότος είχε κάνει ένα πολύ εξειδικευμένο και δύσκολο σχέδιο πτήσης σε εξομοιωτή προς την αμερικανική βάση και αυτό το διέγραψε από τον υπολογιστή, ώστε να μη βρεθεί σε πρώτη έρευνα. Βρέθηκε έπειτα από πολύ εξειδικευμένη επιστημονική έρευνα στον υπολογιστή. Σε αυτήν την περίπτωση αναφέρεστε και αυτήν προανήγγειλε έμμεσα ο Learmount;
- Το γεγονός ότι ώς σήμερα δεν βρέθηκε το παραμικρό ίχνος, παρά τις απεγνωσμένες και με κάθε μέσον έρευνες σε αέρα, ξηρά και θάλασσα, αλλά και υπό τη θάλασσα, δείχνει ότι πρέπει να προεκτείνουμε την πιθανότητα που αναφέρει ο κ. Learmount και να πούμε αυτό που εκείνος αποφεύγει να πει άμεσα. Οτι δηλαδή το αεροπλάνο πήρε, όπως λέει, πορεία προς τη βάση και πάνω στην πορεία εξαφανίστηκε ολοσχερώς, χωρίς να αφήσει κανένα ίχνος.
* Είναι δυνατόν αυτό;
- Δεν είμαστε κοινωνοί των μέσων τα οποία διαθέτουν οι Αμερικανοί για μία τέτοια εξαφάνιση Ομως δεν έχει προσκληθεί κανείς τις τελευταίες δεκαετίες να "ξεναγηθεί" στη βάση αυτή, η οποία κατά τις πληροφορίες είναι εξαιρετικά σημαντική. Επομένως, μπορούμε να εικάσουμε κάθε τι.
* Δηλαδή τι;
- Επιτρέψτε μου να σας πω ότι το μυαλό μου πάει στον... Πόλεμο των Αστρων!.
* Αρα να σκεφτούμε ότι δοκίμασαν κάποιο όπλο που δεν αφήνει ίχνη;
- Αρα κι εσείς το σκεφτήκατε...
* Μπορεί να βρεθούν στο μέλλον ίχνη και να διαψεύσουν αυτή την εικασία;
- Η τεχνολογία καλπάζει· πριν από λίγο καιρό σας είχα πεί ότι αν ποτέ εξακριβωθεί η τύχη του αεροπλάνου δεν θα μείνουμε έκπληκτοι, αλλά κατάπληκτοι! (...)
* Μερικοί μάς διατύπωσαν σενάρια σκόπιμης πτώσης του «Ηλιος». Εσείς είχατε κάνει το πόρισμα. Μετά τόσα χρόνια, ποια είναι η απάντησή σας στο τι πραγματικά συνέβη στο πρωτοφανές αυτό για τα ελληνικά χρονικά δυστύχημα;
- Μη δεσμευόμενος πλέον από τη συνθήκη του Σικάγου για την ασφάλεια πτήσεων, το μόνο που θέλω να δηλώσω είναι ότι την απάντηση στο πόρισμα την παρέσχε η Ελληνική Δικαιοσύνη, η οποία το απεδέχθη πλήρως, καθώς και οι σημαίνοντες διεθνείς οργανισμοί. Συμπληρωματικά σάς λέω ότι το πόρισμα αυτό διδάσκεται σαν ύλη στα πανεπιστήμια που ασχολούνται με την ασφάλεια πτήσεων διεθνώς και έχει μεταφραστεί ακόμα και στην Τουρκία, όπου επίσης διδάσκεται. Για μένα είχε επιπτώσεις όμως η υπόθεση δραματικές. Η κυριότερη, ότι έχασα τον ύπνο μου!
* Γιατί ειδικά αυτή, δεδομένου ότι έχετε μετάσχει σε έρευνα 100 και πλέον δυστυχημάτων;
- Ολα μαζί ήταν 121 δυστυχήματα. Η φινλανδική αρχή ασφάλειας πτήσεων μού απέστειλε μια μελέτη στην οποία αναφέρεται ότι ερευνητές ατυχημάτων με πολλά θύματα, ερχόμενοι σε άμεση επαφή με την καταστροφή και το θάνατο τόσο πολλών, υφίστανται άμεσες επιδράσεις στο κέντρο ύπνου του ανθρώπινου εγκεφάλου. Η πάθηση είναι ανίατη.
* Τι είδατε που σας τάραξε τόσο; Μετανιώσατε για την έρευνα;
- Οχι, δεν μετάνιωσα. Αλλά βρέθηκα στο σημείο του δυστυχήματος σε μόλις 35 λεπτά από την πτώση και πριν πάνε άλλοι για να μαζέψουν συντρίμμια και σώματα. Ακόμα έχω στο μυαλό μου όσα είδα εκεί. Υπάρχει άλλωστε και φωτογραφία την ώρα που προσπαθώ να σβήσω τη φωτιά από το σώμα ενός φλεγόμενου εφήβου...
* Πώς απαντάτε στο σενάριο ότι μπορεί να καταρρίφθηκε το αεροπλάνο για να μην πέσει σε κατοικημένη περιοχή;
- Είχαν ληφθεί όλα τα μέτρα για το σενάριο αυτό, που λέγεται RENEGATE. Στα συντρίμμια του αεροσκάφους δεν υπήρχε ίχνος για πιθανή προσβολή του από πυρά και την επόμενη μέρα του δυστυχήματος πήγα στην Αγχίαλο και πήρα καταθέσεις από τους χειριστές των F-16 που εξετέλεσαν την αποστολή τους όπως είχαν διαταχθεί. Σε περίπτωση βέβαια που το αεροπλάνο περνούσε το βουνό και κατευθυνόταν προς το αεροδρόμιο ή την Αθήνα, υπήρχε ρητή εντολή να το καταρρίψουν σε συνεννόηση με το έδαφος. Γι' αυτό ο τότε πρωθυπουργός βρισκόταν στο υπουργείο Αμυνας και δήλωσε ότι εκείνα τα λεπτά ήταν τα δυσκολότερα της ζωής του.
* Κι όμως, γράφηκε ότι το αεροπλάνο κατερρίφθη ακριβώς γι' αυτό το λόγο.
- Πράγματι και στο εξωτερικό εγράφη. Δύο ημέρες μετά το δυστύχημα έστειλα μια αναφορά στον υπουργό Μεταφορών, στην οποία διέψευδα κατηγορηματικά τους υπαινιγμούς και ανέφερα σαφώς τους λόγους για τους οποίους το αεροσκάφος κατέπεσε, λόγω εξάντλησης των καυσίμων. Η αναφορά μου κοινοποιήθηκε στον παγκόσμιο Τύπο.
Ρέκβιεμ σ΄ένα φιλο.
[Ο Ακριβός Τσολάκης θυμάται μία περιπετειώδη προσγείωση στο αεροδρόμιο της Νέας Υόρκης με συγκυβερνήτη στην πτήση της Ολυμπιακής τον φίλο του Ηλία Παπαστεργίου]
Με τον Ηλία Παπαστεργίου δεν έτυχε να συνυπηρετήσουμε στην Πολεμική Αεροπορία, όμως από την γνωριμία μας στην Ολυμπιακή προέκυψε ένας αλληλοσεβασμός και ισχυρή φιλία. Ήταν ένας αξιοπρεπής, λιγομίλητος, σεμνός και ικανότατος συνάδελφος.
Μαζί με τον Ηλία πετούσαμε με Jumbo το δρομολόγιο Αθήνα-Νέα Υόρκη-Αθήνα. Το πρώτο σκέλος το πετούσα εγώ σαν υπεύθυνος κυβερνήτης. Βαρύς χειμώνας στα μέσα του Δεκέμβρη. Δυσμενής πρόγνωση, αλλά στα χαρτιά η πτήση έβγαινε.
Καθώς πλησιάζαμε την Νέα Υόρκη, άρχισαν να έρχονται μαντάτα. Τα βοηθητικά αεροδρόμια έκλειναν το ένα μετά το άλλο και φτάνοντας πάνω από το Κένεντι, έκλεινε κι αυτό. Καύσιμα μετρημένα.
Φυσικά δεν υπήρχε άλλη λύση, έπρεπε να προσγειωθούμε. Αρχίσαμε την προσέγγιση αφού προηγουμένως μας πληροφόρησαν ότι η United και η American είχαν ματαιώσει την προσγείωση λόγω χαμηλής ορατότητας.
Ζητήσαμε άδεια προσγείωσης. Μας δόθηκε με ευθύνη μας. Από το τελευταίο μετεωρολογικό χειρότερο δεν υπήρχε: στρωματόμορφα σύννεφα που έπαιζαν από το έδαφος και πάνω με πυκνό χιόνι.
"Εγώ πετώ κι εσύ βλέπεις. Πάμε μέχρι τον διάδρομο, δεν σηκώνει go around," είπα στον Ηλία.
"Εγώ σαν νεότερο παιδί βλέπω καλύτερα από σένα," μου είπε γελώντας. Ο μηχανικός θα κάνει τα καθιερωμένα παραγγέλματα για προσγείωση ακόμα κι αν δεν βλέπει έξω, με το ραδιοϋψόμετρο.
Με τα μάτια μου κολλημένα στο ραδιοβοήθημα ακρίβειας και μην επιτρέποντας την παραμικρή παρέκκλιση, αισθάνθηκα ότι η φοβερή μηχανή που χειριζόμουν με μάτια, χέρια και πόδια, είχε μόνο ένα σκοπό: να ξοδέψουμε τα εναπομείναντα δευτερόλεπτα σωστά. Περνώντας τα μηνύματα, άκουσα τον Ηλία να επαναλαμβάνει στον μηχανικό: "Να κάνεις τα καθιερωμένα παραγγέλματα χωρίς να βλέπεις έξω. Είμαστε στα χέρια του Θεού."
Εγώ ήμουν η μηχανή, ο Ηλίας ο εγκέφαλος.
Τα παραγγέλματα έγιναν. Έκανα και τα προβλεπόμενα σπασίματα με το χειριστήριο για να ανακόψω την κάθοδο και αισθανθήκαμε το Jumbo να ακουμπάει βροντηχτά, όπως έπρεπε, γιατί ο διάδρομος ήταν βρεγμένος στην επιφάνεια. Η ορατότητα ήταν όντως μηδενική και ο πύργος έστειλε τζιπ καθοδήγησης για να πάμε στη πίστα.
Ήταν στιγμές ανεπανάληπτες. Γύρισε ο Ηλίας και μου είπε: "Ακριβέ, να το θυμάσαι. Σήμερα φτάσαμε στην κορυφή."
Καλό σου ταξίδι, Ηλία. Χαιρέτα τους όλους στην ουράνια Σμηναρχία
Βούλα, Δεκέμβρης 2011
Από το ιστολόγιο Ουρανοδρόμος του Ακριβού Τσολάκη.
Το 2013 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις 11Aviation η αυτοβιογραφία του Ακριβού Τσολάκη με τον τίτλο Τόλμα! Ένας τρόπος ζωής.
σχόλια