Κοσμοπολίτικες ποικιλίες κρασιού στους πρόποδες του Ολύμπου. Πότε και πώς ξεκίνησε αυτή η πρωτοβουλία;
Η πρωτοβουλία ανήκει στον πατέρα μου, ο οποίος ξεκίνησε τη φύτευση στις αρχές της δεκαετίας του ’80 σε μόλις 3 στρέμματα. Ο ιδιόκτητος αμπελώνας μας βρίσκεται στις πλαγιές του ανατολικού Ολύμπου, στην Κρανιά, σε υψόμετρο μεταξύ 550 και 750 μέτρων. Πριν φυτευτούν οι κοσμοπολίτικες ποικιλίες, που αποτελούν σήμερα το μεγαλύτερο κομμάτι του αμπελώνα μας, μόνο τρεις ελληνικές ποικιλίες επιτρεπόταν να φυτευτούν στη συγκεκριμένη περιοχή για να αποκτήσουν τα παραγόμενα κρασιά δικαίωμα σε ονομασία προέλευσης: το Ξινόμαυρο, το Κρασάτο και το Σταυρωτό. Στόχος του κτήματος ήταν από την αρχή η παραγωγή κρασιού υψηλών ποιοτικών προδιαγραφών με μεγάλο δυναμικό παλαίωσης. Η έλλειψη επιστημονικών δεδομένων σε θέματα αμπελουργίας και οινολογίας για τις επιτρεπόμενες στην περιοχή ελληνικές ποικιλίες σε συνάρτηση με τη μελέτη των εδαφολογικών και κλιματολογικών συνθηκών της περιοχής μας οδήγησαν στη συνειδητή επιλογή να φυτέψουμε Cabernet Sauvignon, Merlot και στη συνέχεια Chardonnay. Η συγκεκριμένη απόφαση πάρθηκε, λοιπόν, όχι από ξενομανία αλλά βασιζόμενη στο όραμά μας, που ήταν και παραμένει η παραγωγή πολύ υψηλής ποιότητας κρασιών, τα χαρακτηριστικά των οποίων είναι συνδεδεμένα με τις ιδιαιτερότητες και τα πλεονεκτήματα του τόπου από τον οποίο προέρχονται.
Διανύουμε μια περίοδο στην οποία το κρασί πρωταγωνιστεί. Πιστεύεις ότι είναι μόδα ή δημιουργείται οινική κουλτούρα στον Έλληνα καταναλωτή;
Σίγουρα η οικονομική συγκυρία που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια δεν βοηθάει, αλλά πιστεύω ότι δημιουργείται σιγά-σιγά και στην Ελλάδα οινική κουλτούρα και συνείδηση. Σε αυτό έχουν συμβάλει αρκετά χώροι που αγαπάνε και αναδεικνύουν το κρασί, τα wine bars.
Ποιο είναι, κατά τη γνώμη σου, το δυνατό σημείο της Ελλάδας στον παγκόσμιο οινικό χάρτη;
Η μεγάλη ετερογένεια κλιματολογικών και εδαφολογικών συνθηκών. Την Ελλάδα δεν τη χαρακτηρίζει, όπως λανθασμένα νομίζουν στο εξωτερικό, ο ήπιος καιρός, η θάλασσα και τα ζεστά καλοκαίρια. Έχουμε βουνά, υψόμετρα και πεδιάδες τα οποία δημιουργούν οικοσυστήματα κι έτσι μπορεί να παραχθεί μια μεγάλη γκάμα κρασιών. Δεν είναι εντελώς διαφορετικό ένα κρασί σαντορινιό σε σχέση με ένα κρασί από το Μέτσοβο; Αρκετές περιοχές της Ελλάδας αποτελούν ιδανικό terroir (συνάρτηση εδάφους, υπεδάφους, κλιματολογικών συνθηκών, προσανατολισμού του αμπελώνα και ανθρώπινης παραμέτρου) για να παραχθούν «μεγάλα» κρασιά. Παράλληλα, πιστεύω ότι υπάρχουν ελληνικές ποικιλίες που έχουν κάτι ιδιαίτερο και μοναδικό να δείξουν.
Έχουμε βουνά, υψόμετρα και πεδιάδες τα οποία δημιουργούν οικοσυστήματα κι έτσι μπορεί να παραχθεί μια μεγάλη γκάμα κρασιών. Δεν είναι εντελώς διαφορετικό ένα κρασί σαντορινιό σε σχέση με ένα κρασί από το Μέτσοβο; Αρκετές περιοχές της Ελλάδας αποτελούν ιδανικό terroir (συνάρτηση εδάφους, υπεδάφους, κλιματολογικών συνθηκών, προσανατολισμού του αμπελώνα και ανθρώπινης παραμέτρου) για να παραχθούν «μεγάλα» κρασιά. Παράλληλα, πιστεύω ότι υπάρχουν ελληνικές ποικιλίες που έχουν κάτι ιδιαίτερο και μοναδικό να δείξουν
Μίλησέ μου για την εμπειρία σου στη Γαλλία, τις σπουδές και την εργασία σου εκεί.
Σπούδασα Βιοχημεία στο Bordeaux και στη συνέχεια Οινολογία (Diplome National d’ Oenologue) στο Πανεπιστήμιο της Βουργουνδίας, που βρίσκεται στην Dijon. Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου έκανα πρακτική άσκηση σε διάσημα για την ποιότητα των κρασιών τους οινοποιεία της Βουργουνδίας, όπως τα Domaine Roulot, Meursault και Domaine G. Roumier στο Chambolle Musigny, και μετά το πέρας των σπουδών μου εργάστηκα για έναν χρόνο στο Chateau Clarke που βρίσκεται στο Pauillac, στην περιοχή του Bordeaux. Κατά την παραμονή μου στη Γαλλία αντιλήφθηκα πως το κρασί αποτελεί μέρος της κουλτούρας των Γάλλων και είναι συνδεδεμένο με την ιστορία, την παράδοση, τον πολιτισμό, καθώς επίσης και με την καθημερινότητα αυτού του λαού. Αποτελεί μέρος της εθνικής τους ταυτότητας. Επίσης, κάτι για το οποίο σιγουρεύτηκα κι έχει πραγματικά σημασία για μένα ως οινολόγο-οινοποιό είναι ότι τα πολύ υψηλού επιπέδου κρασιά γίνονται στο αμπέλι. Μόνο από εξαιρετικής ποιότητας πρώτη ύλη μπορεί ο οινοποιός, με γνώση και εμπειρία, να δημιουργήσει ένα «μεγάλο» κρασί.
Τελικά, το κρασί είναι απλώς ένα καταναλωτικό προϊόν ή κάτι που αναπνέει και εξελίσσεται;
Το κρασί, πέρα από ένα καταναλωτικό προϊόν, είναι συγχρόνως και ένας ζωντανός οργανισμός που αναπνέει και εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου. Το γεγονός αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον και προκλητικό για τον οινοποιό, γιατί διαρκώς πειραματίζεται με στόχο το καλύτερο αποτέλεσμα. Είναι κάτι αέναο που συχνά μπορεί να σε εκπλήξει. Επίσης, για κάθε καταναλωτή κρασιού μπορεί να είναι συναρπαστικό, γιατί ακόμα και το ίδιο κρασί, ανάλογα με το πότε και σε τι συνθήκες θα το καταναλώσεις, μπορεί να προσφέρει διαφορετικές εντυπώσεις κι εμπειρίες.
Ιδανικά, τι κρασιά μας προτείνεις για το γιορτινό τραπέζι;
Γι’ αρχή, θα πρότεινα έναν αφρώδη οίνο, όχι απαραίτητα σαμπάνια. Μην ξεχνάμε ότι πλέον στην Ελλάδα παράγονται εξαιρετικά αφρώδη κρασιά, κυρίως από γηγενείς ποικιλίες. Για το κυρίως γεύμα, ένα συμπυκνωμένο και πλούσιο σε γεύση και άρωμα ερυθρό κρασί που θα σταθεί και θα δέσει άψογα με τη γαλοπούλα ή οποιοδήποτε άλλο κρέας συνοδεύσει το χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Τέλος, θα πρότεινα και ένα γλυκό κρασί, κυρίως για το κλείσιμο του γεύματος. Σε αυτού του τύπου τα κρασιά η Ελλάδα παράγει προϊόντα εξαιρετικής σχέσης ποιότητας/τιμής. Θα πρότεινα γενικότερα στους καταναλωτές, το επίπεδο των οποίων ανεβαίνει τα τελευταία χρόνια, να επιλέξουν κάτι ελληνικό. Ας δοκιμάσουν, για παράδειγμα, ένα Μοσχάτο Ρίου-Πατρών. Είμαι σίγουρος ότι θα το απολαύσουν!
σχόλια