Ακούω το «Assibavi» από μια afrobeat μπάντα από το Μπενίν που λέγεται Orchestre Poly-Rythmo de Cotonou και φτιάχνει μουσική από την δεκαετία του '60. Ο ρυθμός της κιθάρας είναι απίστευτος, αγγίζει την τελειότητα αν υπάρχει τέτοιο πράγμα. Σε παρασύρει σε ένα αποκομμένο από την πραγματικότητα ψυχεδελικό σύμπαν σαν να σταματάει ο χρόνος στα 5 περίπου λεπτά που διαρκεί.
«Είναι δύσκολο να πεις τι κάνει την αφρικανική μουσική τόσο ξεχωριστή. Τι κάνει ξεχωριστή κάθε μουσική που παίζεται κάπου; Μόνο το ότι παίζεται εκεί. Για μένα έχει να κάνει ότι τα πάντα στηρίζονται στον ρυθμό και λιγότερο στις αρμονίες. Είναι πιο χορευτική και με εκφράζει περισσότερο. Δεν υπάρχει ρεφρέν. Έχει μια πιο κυκλική δομή και μια υπνωτική χροιά που σπάνια συναντάς αλλού», λέει ο Samy Ben Redjeb που κρύβεται πίσω από το label Analog Africa. Με το label του έχει καταφέρει να κάνει γνωστή σε ένα ευρύτερο διεθνές κοινό μουσική που προέρχεται από τις χώρες της Αφρικανικής ηπείρου και που έβγαινε εκεί από το '60 μέχρι και το '80.
Δεν μιλάμε για βαρετές έθνικ καταστάσεις τύπου Womad αλλά για μουσικές πολύχρωμες, με έντονο νοσταλγικό χαρακτήρα και πολύ όμορφες, ό,τι πρέπει για χορό και ξεφάντωμα. Πριν από μερικά χρόνια δεν θα μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου να μαγεύεται τόσο από αυτήν την αστείρευτη σκηνή που συνεχώς βγάζει μικρά μουσικά διαμάντια.
«Είναι δύσκολο να πεις τι κάνει την αφρικανική μουσική τόσο ξεχωριστή. Τι κάνει ξεχωριστή κάθε μουσική που παίζεται κάπου; Μόνο το ότι παίζεται εκεί. Για μένα έχει να κάνει ότι τα πάντα στηρίζονται στον ρυθμό και λιγότερο στις αρμονίες. Είναι πιο χορευτική και με εκφράζει περισσότερο. Δεν υπάρχει ρεφρέν. Έχει μια πιο κυκλική δομή και μια υπνωτική χροιά που σπάνια συναντάς αλλού»
Το ίδιο μου αφηγείται και οSamy: «Δεν άκουγα πάντοτε αφρικάνικα. Θυμάμαι ότι δοκίμαζα διαφορετικά είδη μουσικής. Άκουγα τα πάντα εκτός από μουσική από την Αφρική. Αυτό γινόταν επειδή είχα μια λανθασμένη εντύπωση για το συγκεκριμένο είδος. Όταν πήγα στην Σενεγάλη με εντυπωσίασε το γεγονός ότι δεν είχε καμία σχέση με αυτό που ξέραμε. Σήμερα ο κόσμος ακούει περισσότερο αφρικανική μουσική. Δεν είμαι μόνο εγώ που ασχολούμαι. Πριν από λίγο καιρό πίστευαν ότι ήταν μόνο φολκλορική μουσική. Τότε προωθούσαν την world μουσική, αλλά ήταν μόνο ένα συγκεκριμένο είδος που έβγαινε και πουλιόταν προς τα έξω και δεν ενδιέφερε κανέναν πραγματικά, εκτός και αν ήσουν τουρίστας και πήγαινες στην Κένυα. Ήταν πολύ tribal. Κομμάτια σαν το Hakuna Matata από το Lion King. Ήταν άγνωστο ότι έκαναν και μοντέρνα μουσική, πειραματική και underground. Η αλλαγή ήρθε με εταιρείες που προσπαθούσαν και προσπαθούν ακόμη να δημιουργήσουν μια σκηνή. Ξεκίνησαν να βγάζουν πράγματα από τα τέλη των '90s, τις αρχές των '00s από την σειρά Ethiopiques. Στην αρχή οι μεγάλες εταιρίες. Μετά είχες προσωπικές προσπάθειες, ανεξάρτητες. Έναν άνθρωπο που κυκλοφορούσε την μουσική που του άρεσε και προκαλούσε σούσουρο. Τώρα κάθε DJ βάζει τουλάχιστον ένα αφρικάνικο κομμάτι στο πρόγραμμά του, κάτι που δεν γινόταν παλιότερα. Κάποιος με ρώτησε μια φορά ποιο ήταν το όνομα της εταιρείας μου και του είπα «Analog Africa». Και μόνο το όνομα είναι αποκρουστικό για μερικούς, αλλά άμα τους δώσεις κάτι να ακούσουν, τα πάντα αλλάζουν, όλη η αντίληψή τους, και αυτό επειδή είναι καταπληκτική μουσική».
σχόλια