Το μόνο που ξέραμε για το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο είναι ότι βγάζει τους αυριανούς γεωπόνους και ότι βρίσκεται στην Ιερά Οδό. Μπαίνοντας όμως μέσα στους χώρους του (αυτήν τη φορά επισκεφτήκαμε μονάχα αυτούς που στεγάζουν τον κλάδο της φυτικής παραγωγής), ανακαλύψαμε κάτι που πολλοί αγνοούν: μια μεγάλη έκταση με θερμοκήπια, σπαρμένα χωράφια, αμπελώνες, ανθοκομικά φυτώρια, δένδρα και πολλά νέα παιδιά με μάτια που λάμπουν από τον ενθουσιασμό για τον παραδοσιακό κλάδο που έχουν επιλέξει να σπουδάσουν.
Ξυπόλυτος γιατρός
«Κάποια από τα παιδιά έχουν σπείρει αγγούρια, σταμναγκάθι, πατάτες και μαρούλια. Από το πρωί τσάπιζαν το χώμα για να αφρατέψει και τώρα φτιάχνουν υποστυλώματα για τα αγγούρια» μας εξηγεί ο καθηγητής Λαχανοκομίας Χάρολντ Πάσσαμ, καθώς παρακολουθούμε τους νεαρούς να φροντίζουν με αφοσίωση τα φυτά τους. Ο κ. Πάσσαμ ανταποκρίθηκε με περισσή αμεσότητα όταν του ζητήσαμε να μας μιλήσει για τη δουλειά που κάνει παρέα με τους φοιτητές του, και αποδείχθηκε ιδιαίτερα δημοφιλής στους φοιτητές, που σε λίγο μας πλησίασαν για να μας μιλήσουν και αυτοί. Ο Τάσος είναι από τη Λέρο και βρίσκεται στο 4οέτος των σπουδών του. «Είναι κοπιαστική δουλειά, αλλά μου αρέσει. Θυμάμαι που έβλεπα τον παππού μου στο νησί να ασχολείται από το πρωί μέχρι το βράδυ με την περιποίηση των φυτών και τώρα καταλαβαίνω πόσος χρόνος απαιτείται. Μου αρέσει όμως πολύ. Δημιουργείται ένας δεσμός με τα φυτά». Το όνειρό του είναι να τελειώσει το πανεπιστήμιο και να επιστρέψει στη Λέρο, όπου δεν υπάρχει άλλος μόνιμος γεωπόνος μέχρι στιγμής. «Θα έχει το μονοπώλιο, καταλαβαίνετε» μας λέει ο συμφοιτητής του Μάνος, χαριτολογώντας. «Όλοι πιστεύουν ότι η Γεωπονική είναι εύκολη σχολή και θεωρούν δύσκολες και πιο σοβαρές το Πολυτεχνείο και την Ιατρική. Δεν είναι όμως έτσι. Εμείς είμαστε οι γιατροί των φυτών».
Οι «πλεούμενοι κήποι» της Ιεράς Οδού
Στην παρέα προστίθενται η Γεωργία, ο Θανάσης, ο Γιώργος, η Αναστασία, ο Κώστας, ο Νίκος και η Δέσποινα. Συνήθως περνάνε όλη τους τη μέρα μέσα στο πανεπιστήμιο, παρακολουθώντας τα θεωρητικά μαθήματα, ενώ ένα μέρος των σπουδών αφορά την πρακτική άσκηση, δηλαδή τη διεξαγωγή πειραμάτων και την καλλιέργεια και τη φροντίδα των φυτών. Αυτό το τελευταίο είναι, απ' ό,τι μας λένε, η καλύτερή τους και κάτι θα ξέρουν. Μέσα στα θερμοκήπια το κλίμα είναι πιο ζεστό και βαρύ, λόγω υγρασίας. «Ελάτε να δείτε τα ντοματίνια μου» μας λέει η Δέσποινα με περηφάνια και μας ανοίγει την πόρτα σε έναν πανέμορφο κόσμο με κατακόκκινα ντοματίνια τύπου «cherry», που κρέμονται πολλά μαζί σε τσαμπιά. Κόβει μερικά και, αφού τα πλύνει, μας δίνει να δοκιμάσουμε. Είναι πολύ γλυκά και ζουμερά. Παντού υπάρχουν δίσκοι σποράς με φυντάνια και καρτελάκια που αποκαλύπτουν τι είναι το καθετί: γογγύλια, πράσα, μαϊντανός, chives, μπάμιες. Τα παιδιά μας ξεναγούν και σε μια υδροπονική καλλιέργεια ντομάτας που δοκιμάζουν και τη χαζεύουμε με έκπληξη, μιας και δεν έχουμε ξαναδεί κάτι ανάλογο. «Είναι πανάρχαια μέθοδος. Θα έχετε ξανακούσει για τους Κρεμαστούς Κήπους της Βαβυλώνας και τους Πλεούμενους Κήπους των Αζτέκων στο Μεξικό. Αυτό είναι, αλλά με μοντέρνο τρόπο». Μας εξηγούν επιπλέον ότι είναι μια πολύ διαδεδομένη μέθοδος στο εξωτερικό και ότι σταδιακά βρίσκει πολλούς μιμητές και στη χώρα μας.
Η
περιπλάνηση συνεχίζεται μεσα
στο δάσος και στους κήπους της αναπάντεχα
γοητευτικής περιοχής του Βοτανικού,
που επιβεβαιώνει πως η εξοχή υπάρχει
δίπλα στο ιστορικό κέντρο της πόλης.
OH! MY GARDEN
• Το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών προέρχεται από τη μετεξέλιξη της Ανωτάτης Γεωπονικής Σχολής Αθηνών και η ιστορία του αρχίζει ουσιαστικά από το 1920.
• Τις πρωϊνές ώρες απλοί επισκέπτες μπορούν να μπουν στο φυτώριο της Ανθοκομίας και να προμηθευτούν φυτά τα οποία έχουν καλλιεργήσει οι ίδιοι οι φοιτητές.
σχόλια