Αυτόχειρες κροταλίες

Facebook Twitter
0



Πως προέκυψαν οι Rattler Proxy; 

Μάκης: Νομίζω όπως όλα τα καλά πράγματα. κάποιες έπινε, κάποιος γνώρισε, κάποιος μίλησε, κάποιος σκέφτηκε, κάποιος έκλεισε πρόβα, κάποιος έκανε σαράντα χρόνια να πάρει τον κατάλληλο εξοπλισμό. Eπι δύο.

Δημήτρης: Οι Rattler Proxy προέκυψαν ένα βράδυ σε κάποιο μπαρ. Λίγο το ότι συμφωνούσαμε στις μουσικές, λίγο το ότι δεν γουστάρουμε πάνω κάτω τα ίδια πράγματα και πρόσωπα, λίγο η αγάπη μας για το ποτό.






Πόσες αγγλόφωνες μπάντες μπορούμε να αντέξουμε;


Μάκης: Δεν έχω ιδέα και δεν μπορώ να πω πως με απασχολεί κιόλας. δεν το έχω δει ποτέ το πράγμα ως ένα σύνολο συγκροτημάτων κάτω από μια κοινή ετικέτα. Ως εκ τούτου δεν ξέρω να σου πω αν έχουμε πιάσει ή και ξεπεράσει το σημείο υπερφόρτωσης.

Δημήτρης: Αντέχουμε μόνο αυτές που μας αρέσουν. Υπάρχουν αρκετές αγγλόφωνες μπάντες οι οποίες (ας πούμε) ότι καλύπτουν ένα μεγάλο μέρος του μουσικού φάσματος. Εάν γουστάρεις να ακούσεις κάποιες θα το κάνεις είτε είναι αγγλόφωνες, ισπανόφωνες είτε τραγουδάν στα σουαχίλι.

Σε τι φάση είστε τώρα;

Μάκης: μπαίνουμε στο στούντιο για να ηχογραφήσουμε απο την αρχή όλα τα κομμάτια μας μέχρι τώρα, σχεδιάζουμε μια κυκλοφορία μέχρι το τέλος του έτους (μπορεί και παραπάνω) και προσθέτουμε Live στην λίστα μας. Για την ώρα έχουμε κομπλάρει και τον Δεκέμβρη και συνεχίζουμε ακάθεκτοι. Στα σκαριά έχουμε και ένα Live soundtrack αρκετά φιλόδοξο, το οποίο και θα παρουσιάσουμε εν καιρώ.



Κάνετε περισσότερο την πλάκα σας ή θα το συνεχίσετε;

Μάκης: Προσωπικά δεν έχω αντιμετωπίσει ποτέ το "ασχολούμαι με την μουσική" ως πλάκα ή ανέκδοτο. Μπορεί κάποιες μπάντες με τις οποίες ασχολήθηκα να ήταν στα όρια του ανέκδοτου, αλλά άλλο αυτό και άλλο το κάνω κάτι για την πλάκα μου. Νομίζω ότι το να αντιμετωπίζεις κάτι τέτοιο ως "πλάκα" είναι πρώτιστα έλλειψη σεβασμού στους 8-10-20 ανθρώπους που θα έρθουν κάποια στιγμή να σε δουν. 

Δημήτρης: Εξ' αρχής δεν αντιμετωπίσαμε αυτό μας το εγχείρημα σαν ένα αστείο. Πιστεύω πως η μουσική χρειάζεται σοβαρότητα και αφοσίωση. Θα είμαστε προσηλωμένοι σε αυτό που κάνουμε για όσο αυτό κρατήσει.



Πως  χαρακτηρίζετε τον ήχο σας;

Μάκης: Είναι αρκετά ως πολύ πρωτόλειος και παίζει κάπου μεταξύ του πανκ και μιας κάποιας ελέκτρο αισθητικής. Μπορεί να λέω και επικές μαλακίες, ποτέ δεν ήμουν καλός σε χαρακτηρισμούς ήχων. Πάντως (δυστυχώς) δεν παίζουμε σαν τους γιούροπ.



Πόσο σας έχουν επηρεάσει οι Suicide;

Μάκης: Ε νομίζω πως όποιος έχει ακούσει έστω και ένα κομμάτι μας, καταλαβαίνει απόλυτα την επιρροή των κυρίων Βέγκα και Ρεβ. Η μπάντα άλλωστε δημιουργήθηκε με βασικό άξονα την ανάγκη να εξερευνήσουμε αυτόν τον ήχο και αυτήν την αισθητική και νομίζω πως έτσι θα συνεχίσει. Ο ήχος των Suicide δεν είναι για μας απλή επιρροή. Είναι αν θες πρωταρχικό θεμέλιο της μπάντας.

Πιστεύετε ότι υπάρχει ανακύκλωση στον ήχο;


Μάκης: Δεκαετίες ολόκληρες τώρα, όχι μόνο εσχάτως και είναι απόλυτα λογικό. Όταν χρησιμοποιήσεις όλα τα φαγιά που έχεις για να βάλεις στα πιάτα, τότε κάποια στιγμή επιστρέφεις στην αρχή και τα σερβίρεις κάπως διαφορετικά. Αν είσαι τυχερός, στην πορεία βρίσκεις συνδυασμούς που συνθέτουν νέες γευστικές συντεταγμένες, αλλά τα υλικά παραμένουν τα ίδια. Είχαμε δεν είχαμε, την βάλαμε την μαγειρική μέσα.



Γιατί μιλάνε τα κομμάτια σας;

Μάκης: Κάθε σετ 6-7 τραγουδιών είναι μια εικόνα. Ο συγκεκριμένος κύκλος κομματιών που παίζουμε τώρα αφορά την εικόνα μιας γειτονιάς και συγκεκριμένα την γωνία Bowery & 3rd street στα τέλη της δεκαετίας του 70. Πουτάνες, μέθυσοι, ναρκομανείς και δραπέτες ψυχιατρείου. κάτι σαν την Ομόνοια δηλαδή, χωρίς τους κουλουρτζήδες και τα Έβερεστ. 

Στο live στο Second Skin ήσασταν κάπως απρόσιτοι. Σκοπεύετε καμιά μέρα να δείρετε το κοινό; 

Δημήτρης: Ποτέ δεν ξέρεις.

Μάκης: Και πάλι μιλώντας προσωπικά δεν έχω υπάρξει ποτέ ιδιαίτερα προσιτός την ώρα που παίζω. πιστεύω στην απόσταση perfomer και κοινού. Είναι κάτι που χάνεται εύκολα σε μικρά live, αλλά είναι πολύ σημαντικό. Tο αν θα δείρουμε το κοινό δεν ξέρω, αλλά δεν το αποκλείω κιόλας. 



Πιστεύετε ότι θα ξεφύγετε από το κοινό των μπαρ που βγαίνετε ή καλύτερα να είμαστε λίγοι και καλοί;

Μάκης: Πρακτικά, ο ήχος μας δεν νομίζω ότι αφορά πολύ κόσμο, είτε αυτός είναι στα μπαρ που συχνάζουμε είτε όχι. Το αν πέφτω έξω δεν το ξέρω ακόμα και αυτήν την στιγμή δεν με απασχολεί κιόλας. Είτε αφορά πέντε, είτε εκατόν πέντε, εμείς αυτό κάνουμε.

Οι φωτογραφίες είναι από το live των Rattler Proxy στο Second Skin που έγινε στα πλαίσια του Population. 

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ