BAF - γιατί το κλάμπινγκ δεν πέθανε (βίντεο)

Facebook Twitter
2

BAF - The Holy Shit Edition

 

"it was a testemant to free thought

as religion never has been

so sticking a crucufix up my ass seemd appropriate." Dark Raum


[Teaser για το BAF - The Holy Shit edition]

Το πάρτι BAF μου έδειξε ότι το γκέι ανατρεπτικό ελεύθερο Άμστερνταμ παλεύει ακόμα με νύχια και με βρώμικο γκλίτερ για την επιβίωση του, σε ένα σκληρό corporate περιβάλλον όπου για να επιβιώσεις ως καλλιτέχνης θα πρέπει να αποφέρεις άμεσα κέρδη (ή να στήσεις κώλο).

Με τα σχέδια της Ολλανδικής κυβέρνησης να κοπούν οι επιχορηγήσεις σε πολιτιστικά δρώμενα, ομάδες και καλλιτέχνες, η τέχνη περιορίζεται σε πολύ στενά πλαίσια, στραγγαλίζεται κάθε έννοια πειραματισμού και ελευθερης, απειθάρχητης δημιουργίας. Οι μικρες εναλλακτικές σκήνες τείνουν να εξαφανιστούν στην λαίλαπα της νεοφιλελευθερης νοοτροπίας.

Το BAF γίνεται κάθε δύο μήνες (από το Μάιο του 2009 ως σήμερα) και δεν παίρνει καμία επιχορήγηση από κανέναν. Για κάθε θέμα/πάρτι γυρίζουν ένα βίντεο teaser (δες το βίντεο πιο πάνω) με ειδικά κοστούμια (δια χειρός Laurie de Kok, απόφοιτης της ακαδημίας καλών τεχνών Rietveld) που χρησιμοποιούνται και στο κανονικό περφορμανς, ανάλογα μαλλιά και μακιγιάζ.

Αρχηγός είναι ο Dark Raum, ο εμπνευστής του κάθε θέματος, καθώς είχε και την αρχική σύλληψη για όλα τα BAF και γενικώς κάνει κουμάντο. Από την αρχή του BAF στο πλευρό του Dark Raum βρισκεται ο Γιάννης Κυριάζος που επιμελείται μαλλιά και στάιλινγκ (δες φώτο κάτω), ο Νάντερ που πρωταγωνιστεί ως F.A.G. σε κάθε περφόρμανς, ο Άτακαν Ακατέρε το δεξί χέρι του Dark Raum στα διαδικαστικά του BAF, και η Heleen Blanken σε θέση VJ που επιμελείται και όλα τα βίντεο που παίζουν στο background.


(Γιάννης Κυριάζος με τον Dark Raum, από προηγούμενο BAF)

Ναι, η εικόνα ενός Άμστερνταμ ελεύθερου, γκέι, πρωτοποριακού, αντισυμβατικού, underground, έχει αρχίσει να ξεφτάει. Αν δεν έχει ξηλωθεί τελείως ήδη το χρωστάει σε μια-δυο εστίες αναγέννησης και αναζωογόνησης, πάντα στενά συνυφασμένες με τον κόσμο των καλλιτεχνών και των αντισυμβατικών μυαλών. Το BAF είναι μια τέτοια εστία, μια όαση ελπίδας στην έρημο του πραγματικού.

Από το θρυλικό Roxy έχει να εμφανιστεί ένα τέτοιο πάρτι στην πόλη. Δεν είναι ένα απλό πάρτι, αλλά ένα bi-monthly underground, openminded techno and electro event όπου pychotic and highly questionable performances are a given. Οι περφόρμανς του είναι και το σήμα κατατεθέν του. Σχεδιασμένες στην εντέλεια μέχρι και την τελευταία στιλιστική και conceptual λεπτομέρεια, περιστρέφονται γύρω από ένα διαφορετικό θέμα κάθε φορά. Η εικόνα του θυμίζει έντονα τις παραμορφωτικές, διεστραμμένες, εμβληματικές εμφανίσεις του θρυλικού Lee Bowery. Η αναρχική τέχνη συναντά το χορό, την πειραγμένη μόδα και το παρανοϊκό clubbing. Ο κόσμος ανταποκρίνεται πλήρως στο κάλεσμα του κάθε θέματος, πηγαίνει ντυμένος κατάλληλα, μεταμφιέζεται και συμμετέχει με κάποιο στοιχείο, ειτε στο ντυσιμο ειτε σε αξεσουαρ. Πλήρης ελευθερία και δημιουργικότητα.

Το συγκεκριμένο BAF είχε σαν θέμα του την υποκρισία της θρησκείας, τα σκάνδαλα των γκέι παπάδων, την παιδοφιλία, το προπατορικό αμάρτημα, τη γκέι χειραφέτηση. Το σεξουαλικό στοιχείο ήταν ιδιαίτερα έντονο στο συγκεκριμένο πάρτι (δεν είναι πάντα έτσι - τα άλλα BAF είχαν διαφορετικά θέματα όπως Asian BAF). Οι ανάποδοι σταυροί δίναν και παίρναν.

BAF - The Holy Shit Edition

Η περφόρμανς άρχισε με σκηνη βιασμού ενός νεαρού ξανθού Ολλανδου μαθητη, βιαστής ένας κάτι σα μαυρος τερατόμορφος παρανοϊκός πάπας απο την κολαση που τον υποδύεται με τρομερή βδελυγμία ο Jos Kwakkel, ο οποίος τον χύνει κιόλας τον ξανθό Ολλανδό, ένα πηχτό άσπρο υγρό. Αμάρτημα νούμερο 1.

Επόμενη σκηνη, ο καρπός του βιασμού. Η παναγια, την οποία υποδύεται μία Ιρανή, πρώην αγόρι, γεννάει επι σκηνης τον Dark Raum από τον πρωκτό της, αμάρτημα νούμερο 2. Τα φυστικοβούτυρα/κολπικά υγρά απο τη γέννηση μαρτυρούν τον βρώμικο, ανίερο τοκετό. Επόμενο σκετς, ο σατανάς (που τον παίζει ο Νάντερ/F.A.G.) εμφανίζεται με τους δύο βοηθούς του (τον Jos με τις τακουνάτες μποτες και το δερματινο  και την Λίζα, την ξανθιά κοπέλα) και θέλει να σκοτώσει τον βρώμικο χριστό/Dark Raum. Όμως οι βοηθοί του αλλαξοπιστούν και βοηθούν τελικά τον χριστό να σταυρώσει αυτός τον σατανά (κονταροχτυπιούνται με τα κοματια του σταυρού).

Στο προτελευταιο σκετς ο χριστός γυριζει πισω μεσα στο φορεμα της παναγίας και ξαναγεννιεται/αναστένεται ως άγιος πλέον, εξαγνισμένος μιας και νίκησε το κακό και ξεπλυνε το αμαρτημα του (πρωκτου).

Είναι δύσκολο να περιγράψω ακριβώς τα 5 σκετσάκια, ίσως να έχασα κατι απο αυτα που γίνονταν στη σκηνή, και οι λέξεις αδυνατούν να μεταφέρουν το κλίμα. Ρίξε μια ματιά στο παρακάτω βίντεο, το οποίο τράβηξα εγώ. Ξεκινάει από μακρινό πλάνο, μετά κατεβαινω κοντά στη σκηνή, υπάρχουν κάποια κενά/μαυρα σημεία, αν βαριέσαι, προχώρα το λίγο.

Το υπερθέαμα κλείνει με την τελική περφόρμανς του Dark Raum που βγαίνει ντυμένος black priest και στο αποκορυφωμα, αφου πετάει τα ράσα, χώνει ένα αναμένο κερι (έτσι μου φανηκε εμένα, ο ίδιος μιλάει για σταυρό) ξερεις που. Testament to free thought. Χώσε στο κώλο σου τις διαθήκες, τις εντολές και όλα όσα σου έχουν μάθει και make up your own mind, απόκτησε τη δική σου φωνή και ελευθερη σκέψη.

Όπως μου το περιέγραψε ο ίδιος ο Dark Raum, "πρόκειται για μια ωδή στην ελεύθερη σκέψη, κάτι που η θρησκεία δεν κατάφερε ποτέ να κάνει, οπότε το να χώσω έναν σταυρό στον κώλο μου ήταν το πιο κατάλληλο σχόλιο".


[Dark Raum]

To BAF γίνεται στο καταπληκτικό κλαμπ Trouw στο Amsterdam. Το Trouw ήταν παλιότερα εφημερίδα (σημαίνει Πίστη) και στεγαζόταν σε ένα τεράστιο κτίριο, πάνω στην κεντρική λεωφόρο Wibautstraat. Όταν πριν καποια χρόνια η εφημερίδα έκλεισε, τα σαϊνια της κλαμπ σκηνής πήραν το industrial κτίριο/πιεστήριο και το μετέτρεψαν στον πιο alternative πολυχώρο της πόλης. Guest DJ της βραδιάς ο Ivan Smagghe.


[Trouw, Amsterdam]

Και κάπως έτσι τελείωσε αυτό το BAF - τον Οκτώβρη τώρα το επόμενο


[Το φινάλε της βραδιάς]

[Οπτική παρέμβαση: Νίκος Δούλος]

2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

2 σχόλια
Ωραία μουσική, ωραία φάση... Μόνο για Ελλάδα είναι... Με πυρσούς και τσουγκράνες θα μαζευτεί ο ταλιμπανικός όχλος με μπροστάρηδες τον Αμβρόσιο και τον Παναγιώταρο, γκαρίζοντας τον Ακάθιστο Ύμνο.
Δεν θα κρινω αν ειναι trashy παλαιομοδιτικο κτλ , δεν ειμαι κριτικος τεχνης και οι γνωσεις μου για την τεχνη ειναι βασικες.Δεν καταλαβαινω γιατι αφου μιλανε για ελευθερη σκεψη και αποδεσμευση απο τις αλυσιδων των θρησκειων χρησιμοποιουν το συμβολο μονο του χριστιανισμου. Δεν ειμαι κατα της βλασφημιας των συμβολων,ισα ισα αλλα να το κανουν για ΟΛΕΣ τις θρησκεις και ΟΛΑ τα συμβολα.Αυτο το κολλημα με τον χριστιανισμο δεν το καταλαβαινω ειδικα σε χωρες που η επηροη του ειναι σχεδον μηδενικη.Οταν κολλας με μια συγκεκριμενη θρησκεια ετσι ουσιαστικα την υπηρετεις , εισαι ο "κακος" που χρειαζονται οι θρησκειες για να επιβιωσουν.