Γενικά η Αττική μπορεί να παρέχει τα πάντα. Βουνό, θάλασσα, τσιμέντα και πράσινο. Κι όχι μόνο η Αττική σαφώς, αυτό είναι το βασικό προσόν όλης της χώρας, σε λίγη ώρα μπορείς να βρεθείς είτε σε βουνό είτε σε θάλασσα, απ' αυτό που αποκαλούμε "πολιτισμό" κι απλά παίζει σε τόνους του γκρι, να ξεφύγεις στο απέραντο γαλάζιο ή στο μαγικό πράσινο της φύσης.
Μια καλή μου φίλη είχε την καταπληκτική ιδέα να περπατήσουμε στην Μαρίνα του Φλοίσβου χθες κι ομολογώ πως η πρόταση ήταν κάτι παραπάνω από δελεαστική! Επιβαλλόταν να πω "ΝΑΙ" κι αυτό γιατί θάλασσα σημαίνει άλλος αέρας, σημαίνει αλλαγή, τουλάχιστον για μένα. Φτάνοντας στην περιοχή του Π. Φαλήρου ανακαλύψαμε πως αναδομείται το κέντρο του, δεν ξέρω αν φτιάχνουν πλατεία, αν το πεζοδρομούν ή τι στην ευχή κάνουν αυτοί οι άνθρωποι πάντως το σημαντικότερο το ξεχάσανε... Δεν είχαν βάλει πινακίδες για τα έργα με αποτέλεσμα να φτάνεις σε αδιέξοδο και να πηγαίνεις μετά με την όπισθεν, προσευχόμενος να μην περνάει κανένας φουριόζος στο σταυροδρόμι και τα τσουγκρίσετε για ένα πρόωρο "Χριστός Ανέστη"!...
Δηλαδή στάσου! Κάνεις που κάνεις το καλό δεν γίνεται βρε άνθρωπε να το κάνεις ολοκληρωμένο?! Τι ψυχή έχει μωρέ μια πινακιδούλα ε? Αφού το ξεπεράσαμε κι αυτό, παίξαμε το παιχνίδι "Βρες να παρκάρεις" βγήκαμε νικητές καθ' ότι κ*λόφαρδες και ξεκινήσαμε την βόλτα μας!
Πρώτη στάση μας ήταν τα Goody's όπου αντίκρισα κάτι που ειλικρινά ούτε το περίμενα, ούτε το είχα ξαναδεί σε fast food restaurant!... Ο μέσος όρος ηλικίας των πελατών του μαγαζιού εκείνη την ώρα ήταν τα 70 κι αυτό γιατί υπήρχαν 3 πιτσιρίκια στα 10 έτη (βία 12) που το έριξαν λίγο... Δεξιά, αριστερά, πίσω μας, μπροστά μας... Παππούδες! Πολλοί παππούδες! Κι έτσι αρχίσαμε τα αστεία... Μπράβο τους πάντως! Τώρα αρχίζω να σκέφτομαι μήπως εκεί είναι το σημείο συνάντησης της τρίτης νιότης και πάνε τα ελεύθερα γεροντο-πιπίνια να καμακώσουν και να καμακωθούν?.. Να λένε για παράδειγμα "Πάμε Goody's?" κατά το γνωστό Λαζοπουλέικο "πάμε πλατεία?" και να το κάνουν μια άλλη πλατεία γάμου (aka Πλατεία Αμερικής)... Καθόλου κακή ιδέα ε?... Βέβαια φαντάζομαι πως δεν είναι έτσι συνέχεια, μάλλον έτυχε! Δεν εξηγείται!
Στο δια ταύτα όμως, η περιοχή είναι προσβάσιμη με το Τραμ και είναι ιδανική για περπάτημα τόσο στο πεζοδρόμιο όσο και κάτω στην παραλία το καλοκαίρι. Εντάξει, ο καιρός ίσως δεν ενδείκνυται για σουλατσάδες δίπλα στο κύμα αλλά δεν ήταν και λίγοι εκείνοι που έκαναν ο,τι κι εμείς. Σημαντική έλλειψη αυτήν την εποχή είναι η απουσία των υπαίθριων πωλητών. Γιατί μια τέτοια βόλτα θέλει και τον πασατέμπο σου βρε αδερφέ, θέλει και το μαλλί της γριάς για να θυμηθείς όταν ήσουν τσιπιρίκι και σου αγόραζαν εκείνη την πολύχρωμη φασαριόζικη ρόδα, που ακόμα δεν ξέρω τι κάνει εκτός από φασαρία! Κι έπαιρνες και κανένα γλυφιτζούρι "κοκορίκο" (εμείς έτσι το λέγαμε) και κοίταζες με καμιά φίλη ή το αδερφάκι σου πόσο κόκκινες έγιναν οι γλώσσες σας κι άλλα τέτοια χαζά που δεν το κρύβω πως ακόμα κάνω άμα λάχει...
Παρά το κρύο όμως και την έλλειψη έστω μιας φουφούς του καστανά, το να μπορείς να περπατάς, να βλέπεις κόσμο, να μιλάς με φίλους, να συνδιαλέγεσαι, να αστειεύεσαι, κι όλα αυτά με μπόνους την μυρωδιά του ιωδίου και τον ήχο από τον παφλασμό των κυμάτων είναι κάτι πραγματικά ανεκτίμητο. Μπορεί να σε ηρεμίσει, να σου φτιάξει την διάθεση, να λειτουργήσει αγχολυτικά και να σε κάνει να περάσεις υπέροχα χωρίς κανένα ιδιαίτερο κόστος... Πράγματα που πλέον έχουμε όλοι ανάγκη.
Αν βέβαια έχει κάποιος όρεξη για μια μεγαλύτερη διαδρομή τότε πρέπει να πάει μια βόλτα στο Λαύριο. Χρειάζεται λίγη ηλιοφάνεια και η ίδια η διαδρομή θα σας ανταμοίψει. Οι ανθισμένες αμυγδαλιές που τόσο αγαπώ, τα καταπράσινα φυλλώματα κι ο αέρας που σου ανακατέβει τα μαλλιά είναι αρκετά για να απολαύσεις την διαδρομή από μόνη της. Τώρα αν στα συστατικά υπάρχει η καλή παρέα (έχετε δηλαδή την τύχη μου) και καλή διάθεση έτσι κι αλλιώς, εξασφαλίσατε μια τουλάχιστον επιτυχημένη ημερήσια εκδρομή σχεδόν δίπλα από το κλεινόν άστυ...
Βέβαια, η παράκαμψη λόγω της διαμαρτυρίας των Λαυριωτών για τα απορρίματα, προσθέτει άλλα 10 χιλιόμετρα στην διαδρομή και πολλές στροφές, αλλά δείτε το θετικά, πείτε πως αυτός ο δρόμος δεν άνοιξε ποτέ, δεν έγινε και κάτι!... Στο Λαύριο υπάρχουν καφετέριες στο λιμάνι, ταβέρνες, τα γνωστά φαστφουντάδικα everest, goody's κτλ, μπορείς να περπατήσεις τα σοκάκια, να κάνεις σχεδόν όλα όσα κάνεις και μέσα στην Αθήνα Aυτή η κωμόπολη δεν νομίζω πως έχει πολλά να ζηλέψει από κάποιο δήμο της Αττικής.. Τουναντίον, θυμίζει λίγο το Λιμάνι κάποιου νησιού και αποκτά εύκολα μια άλλη αίγλη...
Το μέρος που προτείνω με μεγάλη μου χαρά είναι τον "Καπετάνιο". Μάλλον οικογενειακή η ταβέρνα αφού σερβίρουν δυο πιτσιρίκες η μία περίπου στα 18 ή μικρότερη και η άλλη και πιο χαριτωμένη δεν πρέπει να είναι πάνω από 13. Μια κυρία κι ένας κύριος, ενδεχομένως οι παππούδες τους, σε καλωσορίζουν αλλά μόλις πάρουν την σκυτάλη οι μικρές δεν υπάρχει λόγος να επέμβουν!
Ξύλινες καρέκλες και τραπέζια στο πεζόδρομο, ξύλινο σκίαστρο και δέντρα στο ενδιάμεσο, καλή εξυπηρέτηση, πολύ καλό φαγητό σε πραγματικά καλές τιμές για ψαρικά. Χταποδάκι ξυδάτο, τυρί σαγανάκι, μπακαλιάρος και καλαμαράκια όλα φρέσκα και νόστιμα μόνο που... το δυνατότερο σημείο τους ήταν το ψωμί! Ναι, ναι! Είχα πραγματικά παααααρα πολύ καιρό να φάω τόσο νόστιμο ψωμί!
Ρωτήσαμε από που προμηθεύονται και μας είπαν πως πρόκειται για ένα φούρνο της περιοχής και πως την ίδια ερώτηση τους την κάνουν όλοι. Μας καθοδήγησαν και πήγαμε και πήραμε. Ο φούρνος δεν έχει κάποια ταμπέλα ευδιάκριτη και δεν ξέρω αν χρειάζεται κιόλας, η οδός ωστόσο είναι Ηρώων Πολυτεχνείου 44, δίπλα ακριβώς από έναν άλλο φούρνο την "Ήπειρο". Αυτήν την στιγμή έχω 2 φρατζόλες στην κατάψυξη και αναρωτιέμαι γιατί πήρα μόνο 3?!.. Και να φανταστεί κανείς πως για ψωμί δεν τρελαίνομαι!
Για γλυκό περνάτε από τα flocafe για μηλόπιτα με παγωτό, ή μπορείτε να τιμήσετε το "παγωτοπωλείο", ή πίνετε έναν καφέ στο al mare. Λόγω ελλειπούς φωτισμού της περιοχής αν είστε νέος οδηγός είναι προτιμότερο να πάρετε νωρίς τον δρόμο της επιστροφής. Προλαβαίνετε άνετα να κάνετε ένα μπάνιο, να ετοιμαστείτε και να βγείτε για ένα ποτό σε ένα από τα bar / club της Αθήνας ως είθισται για τα Σαββατόβραδα ή να αράξετε χαλαρά για μια καλή ταινία στον αναπαυτικό καναπέ του σπιτιού σας... Ο,τι κι αν κάνετε, σημαντικό είναι να περάσετε καλά! Προσωπικά επιλέγω να βάλω ταινία και μάλιστα κλασσική κι αγαπημένη. Όσα παίρνει ο άνεμος!
Hint of the day: Επειδή έχει πανσέληνο απόψε και είναι ωραία, ντυθείτε καλά, πάρτε κρασί κι ανεβείτε στις ταράτσες, βγείτε στους κήπους κι απολαύστε την Σελήνη που φοράει τα καλά της κι έρχεται πιο κοντά... Αν είστε μόνη/ος κι έχετε ωραίο/α γείτονα/ισσα που θα κάνει την ίδια σκέψη μπορεί να συσφίξετε ρομαντικά τις σχέσεις σας! :P Αν πάλι έχετε το ταίρι σας λίγος ρομαντισμός δεν έβλαψε!
σχόλια