Καθόμαστε με τον Αντώνη σε ένα παγκάκι στα λουτρά των Αέρηδων. Μπορεί να φοράει σακάκι και να έχει τριανταρίσει, όμως εμένα μου βγάζει την γλύκα ενός μικρού παιδιού. Χαμογελάει συνέχεια και είναι το πιο ευγενικό άτομο που έχουμε γνωρίσει, το σχολίασε και και η Ελισάβετ όταν τον αποχαιρετήσαμε.
Τον Αντώνη τον βλέπουμε κάθε Τρίτη βράδυ στις «Ηρωίδες», την σειρά που έχει κάνει πάταγο αλλά και στην θεατρική παράσταση «Νεκρή φύση προς δόξα της πόλης» του Βασίλη Νούλα. Αγοράζουμε γρανίτα καρπούζι και μέσα σε μια μικρή βόλτα γινόμαστε φίλοι.
Πριν μπει στο «Θέατρο Τέχνης» ο Αντώνης σπούδασε φιλολογία στο Ρέθυμνο. Ήταν καλός μαθητής και δεν ήθελε να αφήσει την ευκαιρία για σπουδές να πάει χαμένη. Αφού τελείωσε με την φιλολογία, είδε ότι η αγάπη του για το θέατρο δεν είχε σβήσει. Ακόμα και τώρα ανάμεσα σε θέατρο και τηλεόραση, η ζυγαριά γέρνει προς το θέατρο. Είναι η μεγάλη του αδυναμία. Με πλήρεις σπουδές στο θέατρο και τη φιλολογία, ο Αντώνης είναι ευχαριστημένος με όσα έχει κάνει. Δουλεύει ως ηθοποιός, γράφει ποιήματα και παρακολουθεί και ένα εργαστήριο δημιουργικής γραφής.
Μου μιλάει για τον παλιό και τον νέο ελληνικό κινηματογράφο, για την αγάπη του για την Αλίκη αλλά και για τον κρυφό του «έρωτα» με τις πιο cult ταινίες. «Μια ταινία της Βουγιουκλάκη πάντα μου φτιάχνει τη διάθεση» λέει. «Μια από τις ταινίες της που δεν ξέρει ο κόσμος και που μου αρέσει πολύ, είναι «Το ταξίδι». Είναι μια δραματική ταινία που εκτυλίσσεται στο Πέραμα και παίζουν ο Κούρκουλος και ο Διαμαντόπουλος. Στο τέλος της ταινίας, η Αλίκη πεθαίνει. Πρόκειται για μια ταινία στην οποία προσπάθησε να κάνει μια στροφή σε ένα ελληνικό σινεμά πιο νεορεαλιστικό. Στον ελληνικό κινηματογράφο, όμως, δεν υπήρξε ποτέ συνεργασία μεγάλου σκηνοθέτη και μεγάλου ηθοποιού, οπότε ο νεορεαλισμός δεν βρήκε έδαφος». «Και στις «ηρωίδες» ο Αντώνης έχει κόλλημα με την Βουγιουκλάκη» του λέω. «Είναι κάτι που έθεσα ως προϋπόθεση. Είπα στην Αλεξάνδρα πως «αυτός θα έχει κόλλημα με την Βουγιουκλάκη» λέει και γελάει.
σχόλια