Ελεύθερος συνειρμός: Ένα μεθυσμένο βράδυ...‏

Δεν θέλω τίποτα παραπάνω. Να ακούω μουσική αυτό το μεθυσμένο βράδυ και να κάνω όνειρα. Να ακούω τις στάλες τις βροχής να πέφτουν στο δρόμο και το βουητό του αέρα που θαρρείς και θέλει να τα σηκώσει όλα στο διάβα του. Ξαπλωμένος στον καναπέ του σπιτιού μου, με το μυαλό θολωμένο από το αλκοόλ, ονειρεύομαι το μέλλον μου... Προσπαθώ να εξηγήσω τι είναι αυτό που μας κάνει ακόμα να ονειρευόμαστε παρόλη τη σημερινή κατάσταση που επικρατεί. Ακόμα και ο πιο αισιόδοξος άνθρωπος επηρρεάζεαι από την απαισιοδοξία που υπάρχει άφθονη στην ατμόσφαιρα. Η κρίση έχει εισβάλλει για τα καλά στη ζωή μας και είμαστε δέσμιοι μιας αλυσίδας που έχει καθηλώσει την ψυχή και το μυαλό μας. Η καθημερινότητα έχει καταντήσει η χειρότερη ρουτίνα με το αγχος και τη γκρίνια να αρχίζουν από το πρωί και να μην τελειώνουν καθ όλη τη διαρκεια της ημέρας... Χαίρομαι που,ακόμα, όντας φοιτητής, δεν ανήκω στο ποσοστό των ανθρώπων που βιώνουν αυτή την κατάσταση. Καταντήσαμε ανθρωπάκια χωρίς προσωπική ζωή που όλη μέρα τρέχουν σαν τον Βέγγο για να προλάβουν γραμμάτεια και δόσεις. Ένα βράδυ, όμως, άκουσα κάποιον να λέει πως η κρίση έχει και ένα καλο... Θα μας κάνει ξανα άνθρωπους γιατί είχαμε ξεχάσει τι σημαίνει η λέξη ζωή... Εγώ πάλι κάθομαι μόνος, εδώ, στον καναπέ του σπιτιού μου και μεθυσμένος κοιτώ το ταβάνι και ονειρεύομαι... Κάθε βράδυ περιπλανιέμαι στα παράξενα σοκάκια του μυαλού μου... και σας το ορκίζομαι πως μου αρέσει πολύ!