Ένα σπίτι μοναδικό σ' όλόκληρο τον κόσμο...

Γράφω το συγκεκριμένο άρθρο με αφορμή μια περσινή εκπομπή του Σωτήρη Δανέζη ''Εμπόλεμη Ζώνη'' (μία απο τις ελάχιστες εκπομπές για τις οποίες αξίζει να ανοίξει κανείς την τηλεόρασή του). Η εκπομπή είχε σαν θέμα το Σπίτι των Δημοσιογράφων. Πρόκειται για ένα σπίτι μοναδικό σ' όλο τον κόσμο που άνοιξε τις πύλες του το 2002 , κάπου έξω απο το κέντρο του Παρισιού. Φιλοξενεί δημοσιογράφους απ' όλο τον κόσμο, ανθρώπους που λογοκρίθηκαν, φυλακίστηκαν και απειλήθηκαν για τα άρθρα τους, τις απόψεις τους και τα βιβλία τους, ανθρώπους που αυτοεξορίστηκαν όταν η αλήθεια έγινε επικίνδυνη για τη ζωή τους.  Τα φιμέ τζάμια και η έλλειψη κάθε επιγραφής κρύβουν τα όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό του. Το σπίτι χρηματοδοτείται απο τα γαλλικά μέσα μαζικής ενημέρωσης και μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι και 15 δημοσιογράφους για ένα διάστημα 6 μηνών. Οι άνθρωποι του τύπου που φιλοξενούνται στο συγκεκριμένο σπίτι γράφουν άρθρα για ηλεκτρονική εφημερίδα και συμμετέχουν σε web radio που διαθέτει το σπίτι. Μετά το πέρας των 6 μηνών παίρνουν τη ζωή στα χέρια τους, αναζητούν κατοικία και δουλειά ή αποφασίζουν να πάρουν το δρόμο της επιστροφής. Είναι όμως ιδιαίτερα δύσκολο να απορροφηθούν απο τα γαλλικό τύπο. Πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον ντοκιμανταίρ που μας κάνει όλους να προβληματιστούμε σχετικά  με ένα φαινόμενο που όλοι λίγο πολύ γνωρίζουμε, την κατευθυνόμενη ενημέρωση , αλλά και τις διαστάσεις που αυτή μπορεί να πάρει.... Είναι γεγονός  οτι κανείς πλέον δεν εμπιστεύεται τις εφημερίδες, τα κανάλια και τους τηλεοπτικούς σταθμούς που παιζουν τα δικά τους πολιτικά παιχνίδια. Όποιος τολμήσει να κάνει απλά τη δουλειά του, να δημοσιοποιήσει δηλαδή την αλήθεια, τότε εκτός απο το οτι απολύεται, απειλείται θανάσιμα αυτός και η οικογένειά του..Φαινόμενα που προσβάλλουν το αναφαίρετο δικαίωμα όλων στην αντικειμενική και αμερόληπτη ενημέρωση και μας κάνουν  να αναρωτηθούμε  από πότε η ελευθερία του λόγου έγινε υποχείριο ορισμένων ;;Πότε επιτέλους θα απολαμβάνουμε μια ενημέρωση χωρίς προσαρμογή στις απαιτήσεις κάποιας πολιτικής γραμμής, χωρίς υποταγή στις ορέξεις της κυκλοφορίας ή μιας θολής επικαιρότητας;;