EyeOfTheBeholder*

Facebook Twitter
1

 

Πριν μια βδομάδα ο οίκος δημοπρασιών Christie's διοργάνωσε δημοπρασία με 36 έργα του μεγάλου αμερικάνου φωτογράφου William Eggleston, του οποίου οι έγχρωμες φωτογραφίες (φαινομενικά συνηθισμένων θεμάτων αυτού που θα χαρακτηρίζαμε american way of life) κατάφεραν να συγκεντρώσουν το ποσό των 5.9 εκατομμυρίων δολλαρίων.

Σχεδόν τα διπλά απ' ότι αναμενόταν σύμφωνα με τις ανακοινώσεις του οίκου. Η φωτογραφία που πουλήθηκε πιο ακριβά ήταν αυτή που απεικόνιζε ένα παιδικό ποδήλατο σε κάποιο αμερικάνικο προάστιο.

Πολλοί θα αναρωτιούνται βέβαια τι το ιδιαίτερο έχει αυτή φωτογραφία και πουλήθηκε τόσο ακριβά. Όπως και στην περίπτωση του Adreas Gursky και του Rhine II του, που είναι μέχρι στιγμής η πιο ακριβή φωτογραφία (4.3 εκ. δολ) και η οποία απεικονίζει μια όψη του γερμανικού ποταμού Ρήνου


τα όρια ανάμεσα στο τι θεωρεί ο καθένας από μας τέχνη και τι το γύρω από την τέχνη οικοσύστημα ίσως να είναι κατά μεγάλο ποσοστό διαφορετικά.

Νομίζω πως έχει να κάνει και με τη σχετικά πρόσφατη ανάδειξη της φωτογραφίας σε καλλιτεχνικό medium σε σύγκριση με τη μακραίωνη πορεία των εικαστικών ξαδερφιών της, που ακόμα δημιουργεί σε πολλούς απορία πως φαινομενικά απλά κάδρα και συνθέσεις έχουν την δυνατότητα (και την ικανότητα) να κάνουν "τέχνη".

Εγώ θα έλεγα πως είναι θέμα αντίληψης όπως και τα περισσότερα πράγματα στη τέχνη. Η φωτογραφία μπορεί να μην μεταστοιχειώνει το θέμα της με τον τρόπο που ο ζωγράφος ή ο γλύπτης όταν δημιουργούν ένα έργο με αφορμή στοιχεία από την αληθινή ζωή το κάνουν, ωστόσο έχει το δικό της αδιόρατα καθοριστικό τρόπο να φέρνει στην επιφάνεια το πίσω κείμενο του θεματός της.

Ο τρόπος που το πετυχαίνει αυτό κάθε φωτογράφος  διαφέρει. Και αυτό είναι τις περισσότερες φορές που δίνει το τελικό επίχρισμα ακόμα και σε κάδρα και θεματικές που πολλοί θεωρούν κοινότοπες και συμβατικές. 

Τώρα, το πως το χρηματιστήριο της τέχνης και μια σειρά από άλλους εξωκαλλιτεχνικούς παράγοντες έχουν τη δυνατότητα να επηρεάζουν την μετρήσιμη αξία του έργου τέχνης είναι μια μεγάλη συζήτηση. 

Η οποία ποτέ δεν τελειώνει:-)

 

 

 

Δες εδώ μερικές από τις υπόλοιπες

φωτογραφίες της δημοπρασίας

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Διάφορα
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

1 σχόλια