Επειδή το Φεστιβάλ ανοίγεται κάθε χρόνο σε νέους χώρους.
Την περσινή χρονιά η νέα διεύθυνση του Γιώργου Λούκου δεν ταυτίστηκε μόνο με το τολμηρό καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Τον φρέσκο τόνο υπογράμμισε η εξακτίνωση του φεστιβάλ σε νέους χώρους, και πέρα από το παραδοσιακό Ηρώδειο ή τον αναμενόμενο Λυκαβηττό. Η χρήση του «Σχολείου» της Ειρήνης Παπά και τμήμα- τος του συγκροτήματος Τσαούσογλου (Πειραιώς 260) δεν διευκόλυνε μόνο το χωροταξικό άνοιγμα σε λιγότερο προβλέψιμα περιβάλλοντα, αλλά και την επαφή του φεστιβάλ μ’ ένα νεότερο, πιο εναλλακτικό κοινό. Τα καλά νέα είναι ότι οι δύο χώροι στην οδό Πειραιώς θα είναι και φέτος στη διάθεση του φεστιβάλ. Ειδικά για το παλιό εργοστάσιο Τσαούσογλου, στο νούμερο 260, ο υπουργός Πολιτισμού Γιώργος Βουλγαράκης έχει ανακοινώσει τη μετατροπή του σε εναλλακτικό, πολι- τιστικό mall. To τι ακριβώς εννοεί θα το καταλάβουμε όταν το σχέδιο πάρει σάρκα και οστά. Όσο για το φετινό φεστιβάλ, οι νέοι χώροι υπάρχουν μεν, δεν είναι δε τόσο νέοι. Έχουμε και λέμε: το Θέατρο Πόρτα στη Μεσογείων, η «Τεχνόπολις» στο Γκάζι και το «Ολύμπια» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στην Ακαδημίας. Από τις τρεις νέες αφίξεις επισημαίνουμε την είσοδο της «Τεχνόπολης». Επιμένουμε να θεωρούμε το μοναδικό αυτό συγκρότημα σχετικά αναξιοποίητο ακόμα. Το γεγονός ότι το φεστιβάλ «βάζει πόδι» στο Γκάζι είναι μία πολύ καλή είδηση.
Δημήτρης Ρηγόπουλος
Επειδή τόσο η ιστοσελίδα όσο και το έντυπο του Φεστιβάλ είναι εξαιρετικά καλόγουστα.
Με την πρώτη κιόλας επίσκεψη, η δίγλωσση επίσημη ιστοσελίδα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου (www. greekfestival.gr) εκπέμπει μια αύρα από διοργάνωση εξωτερικού. Μια αύρα που δείχνει να είναι σε επαφή με το τώρα, και να «διαβάζει» το νεανικό beat της πόλης στην οποία διοργανώνεται. Κάτι που αποτελεί γενικότερο στόχο του Φεστιβάλ από τότε που ανέλαβε την προεδρία και την καλλιτεχνική διεύθυνσή του ο Γιώργος Λούκος. Το site, σχεδιασμένο εκ νέου, μέσω απευθείας ανάθεσης, από το γραφιστικό δίδυμο των Μπλακ εντ Ντέκερ (www.bend.gr), που υπογράφει μερικές από τις πιο αξιόλογες δουλειές οπτικής επικοινωνίας της πόλης, και υλοποιημένο από την εταιρία e-works, αποτελεί έναν ισχυρό πόλο έλξης για το λεγόμενο «εναλλακτικό» κοινό στο οποίο στοχεύει το Φεστιβάλ. «Θέλαμε να δώσουμε μια νέα πνοή, που να συνάδει με τον προσανατολισμό του Φεστιβάλ. Ένα site μοντέρνο αλλά και χρηστικό, εξοπλισμένο με μια δυνατή μηχανή αναζήτησης, ώστε ο επισκέπτης να βρίσκει αμέσως την πληροφορία που αναζητεί με ελάχιστο κόπο» αναφέρει η υπεύθυνη on-line προβολής του Φεστιβάλ Αθηνών Πατρίτσια Μασουράκη. Κάτι που είναι εμφανές και σε μικρό χρονικό διάστημα ενασχόλησης μαζί του. Καλοσχεδιασμένα menu που ξεδιπλώνονται με την κύλιση του ποντικιού και ενδιαφέρουσες φωτογραφίες και εικαστικές παρεμβάσεις, υπεύθυνος για τις οποίες είναι ο ιταλός καλλιτέχνης Guido Scarabottolo, εναλλάσσονται στο φόντο του site προσκαλώντας τον ενδιαφερόμενο να το εξερευνήσει. «Από πέρυσι που διευρύνθηκε το καλλιτεχνικό πρόγραμμα και προστέθηκαν καινούριοι, εναλλακτικοί χώροι εκδηλώσεων σαν το κτίριο της Πειραιώς, άλλαξε μαζί και το κοινό του φεστιβάλ, οπότε η μιντιακή προβολή έπρεπε να ακολουθήσει αυτόν τον προσα- νατολισμό μέσω διαφορετικών μέσων» μας είπε η υπεύθυνη Τύπου του Φεστιβάλ Αθηνών Μαρία Παναγιωτοπούλου. Το νεανικότερο κοινό είναι πιο φιλικό προς τις νέες τεχνολογίες και τα νέα μέσα, οπότε και έπρεπε να προσεγγιστεί από το φεστιβάλ στους ίδιους χώρους από τους οποίους ενημερώνεται, διασκεδάζει και πληροφορείται. Εν αντιθέσει με το κοινό μιας μεγαλύτερης ηλικίας που, όσο νά ’ναι, έχει μια μεγαλύτερη δυσκαμψία απέναντι στο internet. Αυτή η αλλαγή ύφους αντικατοπτρίζεται και με μια επιπλέον προσπάθεια του Φεστιβάλ, που είναι η έκδοση ενός free press που θα μπορεί ο καθένας να βρίσκει στους χώρους εκδηλώσεων. Πρόκειται για μια έκδοση πέντε τευχών με τίτλο «ΕΦ», υπεύθυνος για την οποία είναι ο δημοσιογράφος και τεχνοκριτικός Ηλίας Κανέλλης.
Σπύρος VJ
Επειδή στις περισότερες παραστάσεις το εισιτήριο παραμένει σε προσιτές τιμές.
Ως γνωστόν –και όπως τραγούδησε και η Λάιζα Μινέλι– «το χρήμα κάνει τη γη να γυρίζει». Όσο υπέροχες και να είναι κάποιες παραστάσεις, και η τιμή είναι σημαντική. Καταρχάς (και προς μεγάλη μας ανακούφιση) οι τιμές των εισιτηρίων κινούνται περίπου στα ίδια επίπεδα με πέρσι. Με κάποιες ακριβές εξαιρέσεις (λαμπρό παράδειγμα η συναυλία της Φαϊρούζ στο Ηρώδειο), τα εισιτήρια ξεκινούν από τα 15 ευρώ στο Μέγαρο και στο Ηρώδειο και φτάνουν μέχρι 100 ευρώ στη διακεκριμένη ζώνη του Ηρωδείου. Όπως πάντα όμως, όλα εξαρτώνται από την παράσταση. Τα εισιτήρια των παιδικών παραστάσεων για παράδειγμα (σε μια χρονιά που το παιδικό θέατρο εμφανίζεται ιδιαίτερα αναβαθμισμένο στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ) θα είναι μάλλον φτηνά: οι παραστάσεις Το Βάρος του Ουρανού, οι Ιταλικοί Κήποι, το Saudade – Τerres d’eau και το Ο Ροβινσώνας και ο Κρούσος θα κοστίζουν 7 ευρώ (παιδικό) και 15 ευρώ (για ενήλικες).
Δεν λείπουν πάντως και οι δωρεάν παραστάσεις. Τo πολυαναμενόμενο Θέατρο σε Τροχόσπιτο με την Όλια Λαζαρίδου ως Τζελσομίνα θα περιοδεύσει δωρεάν (Μουσείο Μπενάκη, Μικρό Θέατρο Επιδαύρου, Πειραιώς 260, Πεδίον του Άρεως, Αττικό Άλσος, Κορεάτικη Αγορά, Πάρκο Κολωνού). Δωρεάν επίσης, και αποκλειστικά για παιδιά μεταναστών, θα είναι η παράσταση Χορεύοντας με τα Χρώματα, από το Θέατρο Νέων.
Δωρεάν θα είναι και τα περισσότερα εργαστήρια του Φεστιβάλ. Τα τέσσερα θεατρικά εργαστήρια devised theatre (προσοχή: αν ενδιαφέρεστε, πρέπει να στείλετε βιογραφικό στο φεστιβάλ) αλλά και τα εργαστήρια του Synch στο Μουσείο Μπενάκη (προγραμματισμός για την κατασκευή λογικών εργαλείων ελέγχου μουσικού υλικού / προγραμματισμός - σύνθεση ήχου σε πραγματικό χρόνο / η λειτουργία μιας δισκογραφικής εταιρείας / οπτικοακουστικές διαδραστικές εγκαταστάσεις) είναι ανοιχτά για όλους (οι θέσεις είναι περιορισμένες – για τα περισσότερα workshops θα πρέπει να υποβάλετε αίτηση συμμετοχής). Περισσότερες πληροφορίες στο www.synch.gr, www.greekfestival.gr.
Τελειώνοντας, όπως κάθε χρόνο, σχεδόν όλες οι παραστάσεις του φεστιβάλ θα έχουν μειωμένο εισιτήριο για τις ηλικίες 6-18, για φοιτητές, πολύτεκνους, στρατιώτες και άτομα με ειδικές ανάγκες. Οι τιμές είναι ιδιαίτερα ελκυστικές – ενδεικτικά αναφέρουμε πως μπορεί κανείς να βρει μειωμένο εισιτήριο των 10 ευρώ (στο «Σχολείον», στο Μέγαρο Μουσικής και στην Επίδαυρο), 12,5 ευρώ (στο Ηρώδειο – ακόμα και για ακριβές παραστάσεις, όπως Sylvie Guillem και Akram Khan, αλλά και Έλβις Κοστέλο).
Δέσποινα Τριβόλη
Επειδή κανείς δεν μπορεί να φανταστεί το Φεστιβάλ χωρίς το Ηρώδειο.
Το ρωμαϊκό ωδείο είναι η ταυτότητα του Φεστιβάλ, η καλύτερη έξωθεν μαρτυρία για το πιο «κοσμοπολίτικο» γεγονός μιας κατά τ’ άλλα επαρχιακής πρωτεύουσας, τουλάχιστον εν έτει 1955, όταν εγκαινιαζόταν το Φεστιβάλ, χωρίς να έχει ακόμη ολοκληρωθεί η αναμαρμάρωση του άνω διαζώματος και με το γύρω τοπίο γυμνό, διάστικτο από ισχνούς φρεσκοφυτεμένους θάμνους. Κτίσθηκε μεταξύ των ετών 160 και 174 μ.Χ. από τον πάμπλουτο Ηρώδη Αττικό, φιλόσοφο και γόνο παλιάς αθηναϊκής οικογένειας, στη μνήμη της συζύγου του Ρήγιλλας. Πρόκειται για τυπικό ρωμαϊκό ωδείο, εντός του οποίου παρουσιαζόταν κυρίως μουσική. Το οικοδόμημα ήταν μεγάλο και ιδιαίτερα πολυτελές. Το μαρμάρινο κοίλο του, μεγαλύτερο του ημικυκλίου, είχε διάμετρο 80 μέτρων και χωρούσε 4.800 θεατές. Στη μετεπαναστατική Ελλάδα, το 1867, το πρόσφατα ανασκαμμένο Ηρώδειο φιλοξενεί την πρώτη παράσταση αρχαίου δράματος. Σποραδικά γίνονται διάφορες εργασίες συντήρησης και αποκατάστασης. Στο μεταξύ ο ιστορικός χώρος αρχίζει να χρησιμοποιείται τακτικά για τέλεση παραστάσεων και δημόσιων εκδηλώσεων. Το 1947, ενώ ακόμη διεξάγονται οι μάχες του Εμφυλίου Πολέμου, το Αρχαιολογικό Συμβούλιο αποφασίζει την αναμαρμάρωση του δαπέδου του ωδείου και την «πλήρη αυτού αναστήλωση εσωτερικώς και εξωτερικώς», με στόχο την «καλυτέρα εξυπηρέτηση των εν τω Ωδείω διδομένων συγχρόνων παραστάσεων». Μετά την ολοκλήρωση της αναμαρμάρωσης το κοίλο του Ηρωδείου μπορεί να φιλοξενήσει 4.680 θεατές, 120 λιγότερους απ’ ό,τι κατά την αρχαιότητα. Πολύ αργότερα πλακοστρώθηκε και η πλατεία μπροστά από τις εισόδους του Ωδείου. Το Ηρώδειο ποτέ δεν έχασε την αίγλη του. Ακόμα κι αν ορισμένοι επιμένουν να το ταυτίζουν με το πιο συντηρητικό κοινό του προ Λούκου Φεστιβάλ. Φέτος το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο απαγόρευσε τα ψηλά τακούνια εντός του αρχαίου ωδείου, καθώς φθείρεται το δάπεδο. Πάντως το θέμα δεν είναι ταξικό. Το 2006 οι συντηρητές αφαίρεσαν συνολικά 27 κιλά τσίχλας (!) από τις κερκίδες, κυρίως του άνω διαζώματος.
Δημήτρης Ρηγόπουλος
Επειδή θέλουμε να δούμε όσα δεν προλάβαμε πέρσι.
Όσοι δεν είδαν για κάποιο λόγο την Τέλεια Στρατηγική του Μαριβώ στη σκηνοθεσία του Νίκου Χατζόπουλου, παράσταση που πέρσι γέμισε τον μικρό χώρο του «Σχολείου» αφήνοντας πολλούς ενδιαφερόμενους εκτός, μπορούν να τη δουν φέτος. Στις 2, 3, 4, 5, 6, 7 και 8 Ιουνίου, στον ίδιο χώρο, η Μαρία Κεχαγιόγλου, η Άννα Μάσχα, η Δέσποινα Κούρτη, ο Γιάννης Νταλιάνης, ο Κώστας Μπερικόπουλος, ο Βασίλης Καραμπούλας, ο Γιώργος Γλάστρας και ο Δημοσθένης Ελευθεριάδης θα μας ξεναγήσουν στα κομψά λεκτικά παιχνίδια του Γάλλου «μεταφυσικού της καρδιάς». Στόχος της «τέλειας στρατηγικής»; Ο έρωτας, που γίνεται αντικείμενο διαπραγμάτευσης, ίντριγκας, προδοσίας – ένας αυτοσκοπός χάριν του οποίου οι ήρωες περιφέρουν σαν σε πασαρέλα τη φιλαρέσκειά τους.
Και η περσινή Αντιγόνη του Λευτέρη Βογιατζή, με το πολυσυζητήμενο σκηνικό της Χλόης Ομπολένσκι, θα ανοίξει το Φεστιβάλ Επιδαύρου, στις 29 και 30 Ιουνίου. Η μόνη αλλαγή στη διανομή είναι αυτή της Αγλαΐας Παππά, που αντικατέστησε τη Στεφανία Γουλιώτη στο ρόλο του μάντη Τειρεσία. Ένα χρόνο μετά, ωστόσο, κάποια στοιχεία της παράστασης δεν μπορεί παρά να μετεξελίχθηκαν, ώστε το «στοίχημα» της παράστασης (για την οποία οι κριτικές διχάστηκαν) να παραμένει ανοιχτό.
Ματίνα Καλτάκη
σχόλια