Toν Κόντε τον θεωρώ δικό μου άνθρωπο -της οικογενείας. Σόι, συγγενής -κάτσε να σου κάνω ένα σοφρίτο στα γρήγορα, να σου κόψω και μια αγγουροντομάτα. Λεγκίτιμος, ξελεγκίτιμος, εμένα ποτέ δε μ' απασχόλησαν τα κληρονομικά του, οι δίκες, η Αγγελικούλα,ο Λεονταράκης. Για άλλα μιλούσαμε,για άλλα μιλάμε. Με τον κόντε Διονύσιο Σολωμό μας ενώνει το πηγάδι της Κρεμαστής, οι βόλτες στη λίμνη του Χαλικιόπουλου, η Φαρμακωμένη, η Ευρυκόμη, η Αιμιλία Ροδόσταμο και τα ερωτικά μου, κυρίως τα ερωτικά μου .
Την πρώτη φορά που συναντηθήκαμε έκλαιγα. Μεσημέρι,παγκάκι,με λυγμούς. Δε μ' άφηναν να πάω στο πάρτυ που θα ήταν σίγουρα ο Δημήτρης και θα μου ζητούσε να τα φτιάξουμε. Βαθειά έητις, οι ΄Αγγελοι του Τσάρλυ αλώνιζαν, κάθισε δίπλα μου και ξεκίνησε. Η Δέηση της Μαρίας, από το Λάμπρο- όλη. Ψιθύριζε, ψιθύριζε, περνούσε κόσμος, μας κοιτούσε κι αυτός ψιθύριζε. Μέχρι που στέγνωσαν τα δάκρυα. Τελείως.
΄Ηταν έξω απ' τη La Boom όταν ο ίδιος Δημήτρης έφυγε με μια ξανθειά από το Γ2, με περίμενε στα ΚΤΕΛ σε κάτι πάνω κάτω Κέρκυρα-Αθήνα μέχρι να το πάρω απόφαση, μου'κανε παρέα όταν μ' έστηνε ο Παναγιώτης στα Μουράγια, έζησε πατώματα,χτυπήματα,το Friday night I'm in love στη διαπασών, απελπισίες,απειλές,βλακείες -πολλές βλακείες.
Και τη μάνα μου στην εντατική, έζησε.
Κι εμένα να του πετάω κολώνιες, έζησε.
Κι εμένα Αγνώριστη, Donna Velata, Καταστροφή των Ψαρών, Ημέρα της Λαμπρής και Περιπαίχτρα σάλπιγγα, έζησε.
Σόι, συγγενής -κάτσε να σου τα πω Nανέτο μου, γιατί αν δεν μ' ακούσεις εσύ,ποιός θα μ' ακούσει, ε;
σχόλια