(HD?) TV Goobye Mr Charles Carmichael

Facebook Twitter
0

 

Στις 27 του Γενάρη το δίκτυο NBC έπαιξε το τελευταίο διπλό και πανηγυρικό επεισόδιο του “Chuck”.  Δεν θα πούμε για το τέλος, μη μας κατηγορήσουν και για spoilers (αν και είναι σίγουρο  πως οι φίλοι της σειρά είτε το έχουν δει, είτε φαντάζονται πως θα είναι). Ήταν ωραίο πάντως.

Πέντε χρόνια, η σειρά πέρασε από χίλια κύματα. Το δίκτυο ήθελε να την ξεφορτωθεί, το κοινό ξεσηκώθηκε, έστειλε γράμματα, αγόρασε ντουζίνες σάντουιτς από τα Subway (χορηγός της σειράς) μόνο και μόνο για να έχει άλλη μία σεζόν. Κάθε χρόνο ζούσαμε με την αγωνία για το αν θα κοπεί ή όχι η σειρά. Το δίκτυο ανανέωνε με το σταγονόμετρο τα συμβόλαια, ζητώντας στην αρχή μερικά επεισόδια, μετά άλλα λίγα, άντε και στο τέλος 2-3 ακόμα. 

Οι τρεις τελευταίες σεζόν ήταν απλά το μαρτύριο της σταγόνας. Το μόνιμο θέμα συζήτησης στα τηλεοπτικά online περιοδικά και blogs ήταν το πόσο άδικο θα ήταν να κοπεί το “Chuck”. Τελικά όμως τα κατάφερε. Άντεξε περισσότερο από κάθε άλλη σειρά που το δίκτυο δεν γούσταρε να κρατήσει. Βλέπετε ο Chuck Bartowski (Zachary Levi) ήταν το όνειρο του κάθε geek. O αγαθός κουμπιεταράκιας της διπλανής πόρτας, γίνεται σε μία νύχτα σούπερ James Bond κατάσκοπος, ζει μέσα στον κίνδυνο, ξεσκεπάζει δολοπλοκίες και κερδίζει το όμορφο κορίτσι. Και τι κορίτσι! Τη  Sarah Walker (Yvonne Strahovski), δυο μέτρα πόδια, ξανθιά και μυστηριώδης. Στο

πρόσωπο του Chuck βρήκε την εικόνα του κάθε ρομαντικός, ευαίσθητος, ονειροβάτης άντρας που δυσκολεύεται να πει ακόμα και ένα «γεια» σε μία όμορφη γυναίκα.

Η σειρά είχε πάντα καλογραμμένο σενάριο και εντυπωσιακή σκιαγράφηση και εξέλιξη χαρακτήρων. Είχε όμως και κάτι άλλο που την έκανε τόσο αγαπητή στο κοινό της. Cult ηθοποιούς. Και όταν λέμε cult, ποιο cult δεν γίνονταν. H Linda Hamilton (“Terminator”) και ο Scott Bakula (“Quantum Leap” και “Star Trek: Enterprise”), έχουν συνδέσει το όνομα τους με το sci/fi community τόσο γερά που κερδίζουν άμεσα το ενδιαφέρον. Ο ηθοποιός όμως που τράβηξε την προσοχή από το πρώτο επεισόδιο ήταν ο Adam Baldwin (στο ρόλο του John Casey). Το απότομο κόψιμο της σειράς που τον έκανε διάσημο, το “Firefly” (νά τος ο Joss Whedon πάλι!), είχε δημιουργήσει μεγάλες συμπάθειες στο πρόσωπο του. Το geek και sci/fi community ψόφαγε για χρόνια να ξαναδεί αυτόν και το υπόλοιπο cast στην οθόνη και το “Chuck” ήταν η απάντηση στις επιθυμίες του. Ίσως και γι αυτό πάλεψαν τόσο πολύ για να παραμείνει στον αέρα όσο το δυνατόν περισσότερο.

Τελικά το “Chuck” δεν ήταν απλά μία σειρά. Έγινε ιντερνετικό φαινόμενο. Συσπείρωσε γύρω του ένα απογοητευμένο από τα δίκτυα κοινό που δεν ήθελε να χάσει άλλη μία σειρά, όπως έχασε παλιότερα το “Firefly”, το “Jericho” και το “Carnivàle” που κόπηκαν χωρίς να ολοκληρωθούν. Έδωσε τη μάχη του και είναι μία από τις ελάχιστες φορές που κέρδισε 100% αυτό που ήθελε.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ