(HD;) TV: Παραμύθια

Facebook Twitter
0

Ξεκινάμε από τα ωραία. “Once upon a time” λοιπόν με την πανέμορφη Jennifer Morrison (call me Dr. Alison Cameron από το “House M.D.”) και την εξίσου γλυκειά Ginnifer Goodwin που έκλεψε την παράσταση σε μικρή ηλικία στο “Mona Lisa Smile” παρέα με την Julia Roberts. Ένα urban dark fantasy story με τους ήρωες των παιδικών παραμυθιών να έχουν αποκλειστεί στο δικό μας μάταιο κόσμο, χωρίς να θυμούνται ποιοι είναι και ποιος τους φυλάκισε εδώ. Προφανώς υπάρχει και η κακιά μάγισσα που όλα τα έχει φροντίσει και έχει το δικό της πολύ κακό και άσχημο σχέδιο για όλους εμάς αλλά υπάρχει και το παιδί της προφητείας που θα μας λυτρώσει όλους. Κλισέ ιστορία αλλά πρωτότυπα γραμμένη, από ένα δίδυμο σεναριογράφων που μας έρχονται από το “Lost” και που ελπίζω να μην πέσουν στις παγίδες του. Ο πιλότος πάντως ήταν εντυπωσιακός, με χαρακτήρες που τραβάνε την προσοχή και πραγματικά θέλω να δω πως θα εξελιχθεί.

 

 Δεν μπορώ να πω το ίδιο και για το “Grimm”. Το σενάριο “Τύποι γενικά καλοί με κάποιες δυνάμεις, κυνηγούν κακά τέρατα” το έχουμε δει πλέον άπειρες φορές, στην αμερικάνικη και τη βρετανική τηλεόραση και μάλιστα από κάθε σκοπιά και με κάθε τρόπο. Μάλιστα δύο σειρές τέτοιου είδους, το Buffy the Vampire Slayer και το Supernatural άφησαν εποχή και έθεσαν τον πήχη τόσο ψηλά που δύσκολα τον φτάνει κανείς. To “Grimm”, σίγουρα δεν θα το καταφέρει. Ο πιλότος ήταν βαρετός, οι χαρακτήρες αδιάφοροι και όλα τόσο ξαναπαιγμένα που δεν συγκινούν. Cop drama with a …twist μας λέει το NBC, αλλά σόρρυ κιόλας, το twist μέχρι στιγμής ήταν ότι το werewolf (λυκάνθρωπος) το είπανε “Blutbad”!!! Ενδιαφέρουσα η προσπάθεια να δώσει αίσθημα παραμυθιού με τα πολύ ζωντανά χρώματα σε κάθε σκηνή που θεωρητικά ήταν βγαλμένη από κάποιο παραμύθι αλλά δε σώζει το post-production μία σειρά. Θέλει και κάτι ακόμα.

 

Έτσι, οι καλές σειρές φέτος παραμένουν περιορισμένες και πλέον ο φθινοπωρινός κύκλος έκλεισε. Για μένα ξεχωρίζουν με διαφορά μόνο το “Homeland” που παρόλη την προπαγάνδα είναι τουλάχιστον φρέσκο και καλογυρισμένο και το “Pan Am” που όπως είπε και ένας φίλος είναι το θηλυκό “Mad Men” . Ελπίζω ότι θα μπει στη λίστα και το “Once upon a time”. A, ψιλοβλέπεται και το “Ringer”.

Στις παλιές σειρές πάντως συνεχίζει η μεγάλη επέλαση! Το "House M.D."έκανε στροφή 180 μοιρών και είναι τόσο απολαυστικό όσο ήταν στην πρώτη season! Το Chuck ξεκίνησε με ένα εντυπωσιακό πρώτο επεισόδιο του 5ου κύκλου παρόλο που έφερε τα πάνω κάτω με το φινάλε της 4ης. Μόνο το“Glee” δείχνει να αργοπεθαίνει δυστυχώς…

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ