Αγαπητό μου ημερολόγιο, σήμερα πέταξα τη μαμά στο νεκροταφείο. Εγώ πήγαινα για μπάνιο.
Συνήθως την αφήνω στην είσοδο και φεύγω.
Αλλά κάτι με τράβηξε να την ακολουθήσω -με το σορτσάκι στους τάφους. Τέλος πάντων!
Στροφή δεξιά, βήμα αργό, το μεσημέρι καίει το μέτωπό μου.
Ξαφνικά, ένας γνωστός μου. Ο παππούς!
Η μάνα μου καθάρισε το γεράνι. Φίλησε την εικόνα του. Πήγε να κλάψει, αλλά δεν έκλαψε. Τα καλοκαίρια κλαίει λιγότερο.
Μετά έκανε μεταβολή και άρχισε να ανεβαίνει το δρομο πρός τους τάφους των φτωχών -δίπλα στο γήπεδο. Παλιά, παραπονιόταν ότι εκεί πάνω έχει πολύ υγρασία και γενικώς είναι χάλια. Τώρα το έχει δεχτεί.
Την ακολούθησα.
Πολυκοσμία.
Συνάντησα πολλούς στο δρόμο.
Καλές γειτόνισσες
Τρελά αγόρια που νόμιζαν ότι ζούνε δυνατά
Αυτό το παιδί που ήταν ο σταρ του γυμνασίου μας. Έγινε γιατρός και τη φορά που με πήγανε αιμόφυρτο από ένα τροχαίο (φοιτητής), αυτός με ανέλαβε. Δεκαπέντε μέρες που έμεινα στο νοσοκομείο ερχόταν κάθε μέρα να με δεί.
Προοριζόταν για ψηλά.
Πέθανε στα 39.
Στον οικογενειακό τάφο ανακάλυψα έναν newcomer, που αρχικά λίγο με μπέρδεψε
Εντάξει, παρεξήγηση.
Ήταν ένας αγαπημένος μου θείος. Τραγουδούσε τέλεια το ''O Sole Mio'' και το ''Ξύπνα γλυκειά μου Αγράμπελη''.
Του καημένου, του έγραψαν ανορθόγραφα το όνομα. Θα πήρε τη ζωή του λάθος (not)
Στα αριστερά, κάποιος που τον ξέχασαν
Nα και οι ξένοι μας (Ξενοι, δικοί μας -δεν έχει σημασία πια)
Επειδή πέρασε γρήγορα η ώρα, έφυγα να πάω στο μπάνιο μου
Είχε λίγα σύννεφα -έβρεξε λέει στα βόρεια
Αλλά γρήγορα φύγανε και ο ήλιος άρχισε να καίει
Έβαλα το χέρι για την αντηλιά και έβαλα στο ipod κάτι παλιά των Orbital
Μ' αρέσει να ακούω techno στην ηλιοθεραπεία.
