"Η δροσιά των αστεριών..."
Χαζεύοντας ώρα πολλή αυτό το έκθεμα από το Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης του Κατάρ, θυμήθηκα μια φράση από το 'Ενα πάθος στην Έρημο, του Μπαλζάκ, όταν ο Προβηγκιανός στρατιώτης, ήσυχος πια ότι η λεοπάρδαλη δεν θα τον κατασπαράξει, σηκώνει τα μάτια στον ουρανό της ερήμου τη νύχτα και νοιώθει την "δροσιά των αστεριών..."
Ωραία φράση, ε; Θυμίζει και το Η Έλαφος των άστρων, του Καρούζου -αν θέλουμε να το παρατραβήξουμε.
σχόλια