Η εκδίκηση της Σιλάνας Σαλιάγκου, του Γιάννη Ξανθούλη, Ελληνικά Γράμματα (Οκτώβριος).
Η ζωή και το έργο της ποιήτριας που γέννησε η φαντασία -και η «ερτζιανή ανάγκη»- του Γιάννη Ξανθούλη σε ένα μυθιστόρημα-ερωτική εξομολόγηση του συγγραφέα. Την ποιήτρια «δημιούργησε» ο Γιάννης Ξανθούλης μέσω του ραδιοφώνου του Σκάι, μια περσόνα απόλυτα ελληνική, ρομαντική και θαυμάστρια της ποιητικής ανορθογραφίας του Μποστ.
Ιούδας και Οιδίπους, της Ρέας Γαλανάκη, Καστανιώτης (Νοέμβριος).
Λίγοι Έλληνες συγγραφείς γνωρίζουν τόσο καλά να δημιουργούν χαρακτήρες που αρπάζουν τον αναγνώστη, αποκτούν ζωή εκτός των σελίδων. Τώρα, η Ρέα Γαλανάκη γράφει για την περιπέτεια μιας νεαρής δασκάλας στην ορεινή Κρήτη που παλεύει με τον έρωτα, τις άτεγκτες κοινωνικές δομές και τον μύθο του Ιούδα και του Οιδίποδα.
Το νέο βιβλίο του Παύλου Μάτεσι, Καστανιώτης.
Χωρίς τίτλο ακόμη, χωρίς ακριβή ημερομηνία κυκλοφορίας (πάντως σίγουρα μέχρι το Δεκέμβρη) το νέο μυθιστόρημα του κορυφαίου συγγραφέα υπόσχεται έντονη δράση και άγριο χιούμορ.
Μίξερ, του Γιώργου Μανιώτη, Ελληνικά Γράμματα.
Ο Μανιώτης βάζει στο μίξερ ανθρώπους, συσκευές καθημερινής χρήσης, κατοικίδια ζώα και αναδεύει αφηγηματικά ιστορίες της εποχής σε έναν εύγεστο λογοτεχνικό πολτό.
Σ' ένα στρατόπεδο άκρη στην ερημιά, του Μένη Κουμανταρέα, Κέδρος (Οκτώβριος).
Μια νουβέλα φέρνει στα βιβλιοπωλεία ο Μένης Κουμανταρέας στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Οκτωβρίου. Σατιρική και ερωτική, εξελίσσεται σε ένα στρατόπεδο κάπου στην Ελλάδα.
Νυχτερινά-Πέντε ιστορίες της μουσικής και της νύχτας, του Καζούο Ισιγκούρο, Καστανιώτης (Οκτώβριος).
Ο έρωτας, η μουσική, ο χρόνος συνθέτουν τους αρμούς αυτής της συλλογής διηγημάτων που περιηγείται στην πλατεία του Αγίου Μάρκου της Βενετίας, στην αγγλική ύπαιθρο, στο σαλόνι ενός λονδρέζικου διαμερίσματος, στους διαδρόμους ενός πολυτελούς ξενοδοχείου στο Χόλιγουντ.
Το μουσείο της Αθωότητας, του Ορχάν Παμούκ, Ωκεανίδα (Δεκέμβριος).
Μέσα από την ιστορία ενός τριαντάχρονου που ερωτεύεται τη δεκαοκτάχρονη ξαδέρφη του ξαναβρίσκουμε στο Μουσείο της Αθωότητας τα οικεία, μεγάλα θέματα όλων των βιβλίων του Ορχάν Παμούκ - αν και αυτήν τη φορά ο συγγραφέας μάς μιλάει κυρίως για την αγάπη και την ευτυχία και αναρωτιέται «γιατί να πρέπει να είμαστε ευτυχισμένοι».
Το Μουσείο της Αθωότητας είναι το μεγαλύτερο σε έκταση και πιο φιλόδοξο μυθιστόρημα του νομπελίστα Τούρκου συγγραφέα. Η συγγραφή του, συχνά σε δωμάτια ξενοδοχείων στο περιθώριο των ταξιδιών του στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, διήρκεσε πέντε χρόνια. Η ιδέα για το μυθιστόρημα γεννήθηκε όταν ο Παμούκ σχεδίαζε να ανοίξει ένα παλαιοπωλείο (το οποίο σκόπευε να ονομάσει «Μουσείο της Αθωότητας») και, κατά τη διάρκεια της συλλογής των αντικειμένων αυτού του μαγαζιού, αποφάσισε τελικά να ανασυνθέσει και να διηγηθεί τη ζωή ενός ανθρώπου μέσα από τα αντικείμενα που χρησιμοποιούσε καθημερινά.
Το βασίλειό μου για ένα βιβλίο, του Άλαν Μπένετ, Μεταίχμιο.
Το βιβλίο του διάσημου θεατρικού συγγραφέα ( ο τίτλος είναι προσωρινός) αποθεώθηκε παγκοσμίως από την κριτική. Ο Μπένετ παρουσιάζει τη βασίλισσα της Αγγλίας να έρχεται σε επαφή με τον κόσμο του βιβλίου μέσω του υπηρετικού της προσωπικού. Η ανάγνωση την αποσπά από τον διακοσμητικό της ρόλο και διαπιστώνει πως μέσω των βιβλίων ουσιαστικά ζει πολλές ζωές.
Χίμαιρα, του Ναγκίμπ Μαχφούζ, Καστανιώτης (Νοέμβριος).
Το ψυχογράφημα του νομπελίστα συγγραφέα φέρνει στην επιφάνεια μυστικά από τις ζωές των ανθρώπων σε μια ιστορία που έχει έρωτα, μίσος προδοσία.
Τρεις ταλαίπωροι τίγρεις, του Γκιγιέρμο Καμπρέρα Ινφάντε, Τόπος (Σεπτέμβριος).
Ο Κουβανός Γκιγιέρμο Καμπρέρα Ινφάντε θεωρείται ο Τζέιμς Τζόις της λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας και ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της. Οι Τίγρεις μεταφράζονται για πρώτη φορά στα ελληνικά. Αυτό το μοντερνιστικό μυθιστόρημα με επιρροές από τον Λόρενς Στερν (Tristram Shandy) έως τον Τζόις (Οδυσσέας) και ανατρεπτικά γλωσσικά παιχνίδια εμπνέεται από τη ζωή των λαϊκών και των μικροαστικών στρωμάτων της Αβάνας στην προεπαναστατική Κούβα. Ο Ινφάντε διηγείται με δηλητηριώδες χιούμορ τις καθημερινές περιπέτειες τριών σωματοφυλάκων, που -όπως κι εκείνοι του Αλέξανδρου Δουμά- είναι τέσσερις. Το βιβλίο έχει γίνει ταινία από τον Χιλιανό σκηνοθέτη Raoul Ruiz (1968, θεωρείται η καλύτερη ταινία του χιλιανού κινηματογράφου).
Ο λύκος, του Joseph Smith, Ελληνικά Γράμματα.
Εδώ δεν συναντάμε μια ήδη καταξιωμένη γραφή, αλλά έναν από τους νεοεμφανιζόμενους συγγραφείς της Βρετανίας (είναι μόνο 28 ετών) που έχει ήδη κατακτήσει κοινό και κριτικούς. Επηρεασμένος από τον Φόκνερ, γράφει για έναν λύκο που αφηγείται τις τελευταίες μέρες του και την απελπισμένη του προσπάθεια να βρει τροφή.
Κρυστάλλινα σύνορα, του Κάρλος Φουέντες, Καστανιώτης (Νοέμβριος).
Είναι ένα από τα πλέον διάσημα έργα του Φουέντες και χαρτογραφούν το πραγματικό τοπίο της ρευστής εποχής μας: τα σύνορα του Μεξικού με τις ΗΠΑ είναι μια τεράστια πληγή που αιμορραγεί, ένα άρρωστο σώμα που κατοικείται από άντρες και γυναίκες που παλεύουν να επιζήσουν και έρχονται σε επαφή, έχοντας ως κοινή συνισταμένη το μίσος.
Το ταξίδι του Ελέφαντα, του Ζοζέ Σαραμάγκου, Καστανιώτης (Οκτώβριος).
Η μυθοπλασία συναντά την πραγματικότητα εδώ, αφού ο Σαραμάγκου χρησιμοποιεί ως βάση ένα ιστορικό γεγονός: στα μέσα του 10ου αιώνα ο βασιλιάς Ιωάννης Γ’ της Πορτογαλίας δώρισε στον εξάδελφό του, τον αρχιδούκα Μαξιμιλιανό της Αυστρίας, έναν ελέφαντα που επί δυο χρόνια βρισκόταν στη Λισαβόνα, προερχόμενος από την Ινδία.
Το παιχνίδι του αγγέλου, του Κάρλος Ρουίθ Θαφόν, Ψυχογιός.
O Θαφόν μεταφέρει ξανά τον αναγνώστη στο κοιμητήριο των λησμονημένων βιβλίων στη Βαρκελώνη σε μια περιπέτεια με ίντριγκα και έρωτα, μέσα από ένα λαβύρινθο μυστικών, όπου η μαγεία των βιβλίων και του πάθους συνδυάζεται με την αριστοτεχνική αφήγηση.
σχόλια