Η Ώρα Του Νικήτα Κλιντ

Η Ώρα Του Νικήτα Κλιντ Facebook Twitter
1

Τα δέκα αγαπημένα του κομμάτια

01. Βillie holiday - Αll of me

και...

02. Βillie Ηoliday - What a little moonlight can do

Tι να πεις για την καλύτερη απ όλους; Βράχος για να πιάνομαι.

03. Tom Waits - Shore leave

Συγκινητικό γράμμα προς τη γυναίκα του ενώ λείπει μακριά της (για να παίξει μουσική)

04. Tenor Saw - Ring the alarm

Θα διάλεγα το Natural mystic του Μarley άλλα μ΄έχω πιάσει πολλές φορές να τ'ακούω από Horace Andy. Οπότε ring the alarm, αρχετυπική μπασογραμμή, η αβάσταχτη απλότητα της Καραιβικής.

05. Αmy Winehouse - Love is a loosing game

Πέθανε πριν βγάλει αυτά που θα μπορούσε αλλά τουλάχιστον έγραψε το Love is a losing game.

06. Nat King Cole - Aquellos ojos verdes

To άκουσα πρώτη φορά βλέποντας το In the mood for love. H υπέρτατη γλύκα.

07. Les Chakachas - Koulouri

Θα μου θυμίζει πάντα την αγάπη μου.

08. Μάρκος Βαμβακάρης - Κορόιδο

Τί να πεις για τον καλύτερο απ'όλους; Βάζει στη θέση τους, τραμπούκους, τσαμπουκαλήδες, φανατικούς και  επιθετικούς πάσης φύσεως. 

09. Σοφία Βέμπο - Πόσο λυπάμαι (remix Χρήστος Τσάμπουρας)

Ιμάμ μπαιλντί; Χρήστος Τσάμπουρας! Μαζί φτιάξαμε το MORIGINAL CHAMPSYSTEM: ATHENSZOO.

10. Απεραθίτικοι σκοποί -  Δεντρολίβανος

Aπείραχτες Κυκλάδες. 

νικιτας

Ρέκβιεμ
 
Μεγαλωμένος στην Αθήνα
Dub poetry και ρεμπέτικα
Η τέχνη του δρόμου σε καραντίνα
Βρώμικο όπως το βρώμικο στην καντίνα
– Γκαραντί
Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα για να βγει από το τούνελ
Που ‘χει σκάψει στη γη, μέχρι την Κίνα, με τα ίδια του τα χέρια
Διασχίζει την υδρόγειο
– Ονειρολόγιο
Είναι η πόλη τεράστια
Νότια προάστεια και Sussex
Αμερικάνικες βάσεις
Οι πεζοναύτες δίνουν style στη φάση
Και τρώνε φάπες απ’ τα χαμίνια
Όταν δε μοιράζουνε σφαίρες σ’ αντάρτες
Πέφτουνε ξεροί από τις μπόμπες και τα ουίσκια
Μαλαματίνα, Κόκα-Κόλα, Κουρτάκη
– Όλα για όλα
Strip poker στην Πάρνηθα
Φωτιά και τζόκερ στο Λουτράκι
Mωρή γαμιόλα
 
Είναι τα πάντα φτηνά και τα πληρώνουμε ακριβά
Και τα καλύτερα είναι πάντα δωρεάν
 
Πάμε για ποτάκι στου Batman, έχει πικάπ
Κι ας παίζει μπουζουκάκι, είναι ‘ντάξει
Στρίβοντας ένα τσιγαράκι στο Κουκάκι
Echo delay στον Χατζηδάκι
Πορνογραφία κι αλητεία στο σοκάκι
 
Low bap το μαγαζάκι του τρόμου
Ρωσοπόντια εκτέλεση στη μέση του δρόμου
 
Γι’ άλλη μια φορά
Στην πένα και στην πείνα
Ταμπέλα neon και φτήνια
Κοντόκανη καραμπίνα
Ναπολέων και Ζοζεφίνα
Μαχαιριά στην καρδιά
Κοντό φόρεμα, γόβες και πουτανιά
Χωρίς ίχνος συμπόνιας κι ευαισθησίας
Ντου και τζίνα, ομάδα Δίας
Μέσω του ραπ αντιρρησίας
– Απεναντίας
Πολλοί έχουνε μείνει εκεί
Μονοπωλιακή κι όχι μονογαμική
Η αγάπη αυτή
Είναι είτε εφηβική
Είτε 45άρα, φραγκάτη, σιλικονάτη μουνάρα
Με σκούρα μπλε Maserati
Αττικό το βραδάκι
Γλυφάδα – Παγκράτι
Jamaica είναι η μάνα
Και το hiphop το παιδάκι
Βύρωνας είναι ο πατέρας
– Φυσάει αέρας
Κι ο Αστέρας Βουλιαγμένης:
Ένα τέρας στο σκοτάδι
Που η ανάσα του μυρίζει σαν να πέθανε κάτι
Μπαγιαντέρας και Μπέλου βαλσαμωμένοι στο κρεβάτι
Φυσάει κι ο μπάφος πάει στράφι
Τον πίνουμε σαν τον Καντάφι
Χορεύουμε σα ρέγγε πάρτι
Όπως ο Βουκεφάλας με κάποιον άλλον στην πλάτη
Του φωνάζει η Κάλας, βροντάει χωρίς ν’ ακούγεται κάτι
Άλλο ο θρύλος του Γκάντι
Κι άλλο ο Θρύλος στο λιμάνι
– Μιλάει η Μάνη
Δυσλεκτικοί δικηγόροι, βασιλικοί και παρτιζάνοι
Δολοφονικές νοικοκυρές σχηματίζουν ουρές
Ανειλικρινείς εραστές στη ρουτίνα
Κακό γαμήσι και πιπίνια
 
Για τη μαγκιά που πουλάς
Για τα μουνιά που γαμάς
Για το υλικό που κρατάς
Που για τον ήχο μας παραμιλάς
Στ’ αρχίδια μας – γι’ άλλη μια φορά
Για τα λεφτά που μετράς
Για την αγάπη που τσαμπουνάς
Χωρίς να κάνεις ποτέ πραγματικά
Ούτε ένα απ’ αυτά αληθινά
Παίρνεις τ’ αρχίδια μας – γι’ άλλη μια φορά
Για το hiphop που εκτιμάς
Και για τα ραπς που ζητάς
Τα τατουάζ που βαράς
Για ρούχα, φούντα και φλας
Στ’ αρχίδια μας – γι’ άλλη μια φορά
Για το σταυρό με τα στρας
Το style που μόνο αγαπάς
Κι ό,τι σκατά οδηγάς
Κι αν είσαι γαμομανάς
Παίρνεις τ’ αρχίδια μας – γι’ άλλη μια φορά
 
“...Yeah! The world is yours...”

(Το τραγούδι «Ρέκβιεμ» βρίσκεται
στο άλμπουμ “Athens Zoo” του σχήματος: Moriginal ChampSystem)

1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

1 σχόλια
οι λέξεις είναι λέξεις.κάθε λέξη έχει ένα νόημα.και χρειαζόμαστε ΚΑΘΕ λέξη γιατί αποδίδει το νόημα της.ο άνθρωπος χρησιμοποίησε τις λέξεις που πίστευε ότι θα τον βοηθήσουν να εκφράσει ακριβώς αυτό που έχει μέσα στο κεφάλι του.για να αποδώσει πλήρως την σκέψη του.αυτό είναι έκφραση,ελευθερία του λόγου.