Μία κουραστική χρονιά πέρασε. Κουραστική επειδή όχι απλά πρέπει να πηγαίνεις σχολείο και να ξυπνάς κάθε μέρα και να βαράς ένα δίωρο αρχαία, αλλά επειδή μαζί με αυτό έχεις και το διάβασμα για τις πανελλήνιες και το άγχος για το πώς θα τα πας. Και πάνω απ' όλα αυτά έχεις και τη μάνα από πάνω να σε ξυπνάει το πρωί και να σου λέει «Φάε το πρωινό σου! Πιες την πορτοκαλάδα σου! Βρε παιδάκι μου, πρέπει να έχεις ενέργεια!» και όλα τα σχετικά.
Η μέρα όμως ήρθε που οι πανελλήνιες τελείωσαν, το άγχος έφυγε και το μόνο που σκεφτόμασταν εγώ και οι κολλητοί μου ήταν η Πάρος! Το πρώτο ταξίδι για διακοπές μετά την αποφοίτηση από το Λύκειο. Από το καράβι κιόλας παρτάραμε. Ψυγειάκι γεμάτο fix dark, πλαστική καρέκλα, έτοιμο τοστάκι από το σπίτι και τάβλι. Η μάνα μου με λέει ανεπρόκοπο (καμουφλαρισμένη λέξη για το άχρηστος), αλλά νομίζω ότι οι οργανωτικές μου ικανότητες στο ταξίδι δείχνουν πόσο νοικοκύρης είμαι στην πραγματικότητα.
Μόλις το καράβι έφτασε στην Πάρο, οι μπίρες τελείωσαν. Τέλειος συγχρονισμός. Κατεβήκαμε και πατώντας το πόδι μας ξεχάσαμε τα πάντα. Πανελλήνιες, άγχος, επαγγελματική αποκατάσταση. Τέρμα όλα! Μια ξέφρενη εβδομάδα ξεκινούσε. Διασκέδαση, clubbing, παραλίες, μεθύσια, καφρίλες, μόνο αυτά σκεφτόμασταν και οι πέντε μας.
Επόμενη κίνηση: γέμισμα ψυγειακίου με dark και... ωπ, μια παρέα με κάτι κορίτσια! Πάμε! Πάμε να τις κεράσουμε μια μπυρίτσα!! Κορίτσιαααα!!!! Σταθείτε! Έχουμε fix!
σχόλια