Η στοά με τα βινύλια

Η στοά με τα βινύλια Facebook Twitter
0

Μεγάλωσα σε μία οικογένεια που οι άλλοι θα έλεγαν κανονική. Μόνη εξαίρεση εγώ. Το πάθος μου με τη μουσική ήταν πιο δυνατό από οτιδήποτε άλλο. Περνούσα τις ώρες που έπρεπε να διαβάσω ακούγοντας τα αγαπημένα βινύλια. Όταν οι άλλοι έκαναν κοπάνα από το σχολείο για καφέ και κόντρες, εγώ έτρεχα στο κέντρο να αγοράσω πρώτος ό,τι νέο είχε μόλις φτάσει.

Πριν από πέντε χρόνια, που έπρεπε κι εγώ να αποφασίσω "τι θα κάνω στη ζωή μου", δεν είχα καμία αμφιβολία: θα πουλάω βινύλια. Θα ψάχνω όλο τον κόσμο να τα βρω και να τα έχω στο μαγαζί μου.

Για να το καταφέρω βέβαια αυτό, κόπιασα πολύ. Πάρα πολύ. Οι δικοί μου θεώρησαν ότι αν με βοηθούσαν οικονομικά θα έχαναν τα χρήματά τους. Κι εγώ χρειαζόμουν ένα πρώτο κεφάλαιο. Για δύο χρόνια δούλεψα δύο δουλειές με σκοπό να μαζέψω χρήματα. Παρακάλεσα και κόσμο που είχα γνωρίσει στο Internet να μου στείλουν κάποιους δίσκους παρακαταθήκη με την προϋπόθεση να τους πληρώσω μόλις τους πουλήσω, αλλιώς να τους γυρίσω πίσω. Θα έβαζα και κομμάτια από την προσωπική μου συλλογή για πώληση, όσο κι αν αυτό θα με πονούσε.

Κι έτσι άνοιξα το δικό μου δισκοπωλείο αποκλειστικά για βινύλια. Παρότι χωμένο σε μια μικρή στοά με τα χρόνια έχω φτιάξει ένα πελατολόγιο που μου επιτρέπει να κινούμαι ελεύθερα χωρίς συμβιβασμούς σε ποιότητα.

Επικεντρώνομαι στην ηλεκτρονική μουσική, αλλά όχι αποκλειστικά. Στα ράφια θα δεις edits, italo disco και Balearica μέχρι τις σκηνές του Ντιτρόιτ και του Σικάγο. Γιατί μόνο βινύλιο; Καταρχάς, έχει μεγάλη διαφορά ο αναλογικός ήχος. Μετά είναι το εξώφυλλο – μερικές φορές το εικαστικό είναι σαν μικρός πίνακας. Έχεις τη δισκοθήκη σου, ξέρεις πού είναι το καθετί. Το CD το βάζεις μέσα στο μηχάνημα και αυτό ήταν. Δεν το αγγίζεις, δεν το χειρίζεσαι εσύ. Δεν δημιουργείς επαφή. Με το βινύλιο είναι αλλιώς, θα το καθαρίσεις, θα το προσέξεις. Είναι δικό σου.

Δεν θέλω διαφήμιση, δεν ασχολούμαι με business plans. Κάνω αυτό που βγαίνει από μέσα μου και νομίζω ότι ακριβώς επειδή υπάρχει μεράκι και άπειρος χρόνος προσωπικής δουλειάς, έχει ανταμειφθεί από τον κόσμο. Φέρνω ένα νέο δίσκο και κυκλοφορεί από στόμα σε στόμα.

Δεν είναι καθόλου εύκολο να συντηρήσεις ένα τόσο εξειδικευμένο κατάστημα. Συχνά τα έσοδα καλύπτουν ίσα ίσα τα έξοδα. Αλλά δε με νοιάζει. Αλλού είναι η ουσία: Κάνω αυτό που πάντα αγαπούσα και θα συνεχίσω να το κάνω όσο ζω.

Στείλε μας εδώ τη δική σου ιστορία ζωής και πές μας πώς οι επιλογές και οι εμπειρίες σου καθόρισαν ή άλλαξαν τη ζωή σου. Πώς το πάθος σου διαμόρφωσε την πορεία σου και ποιες δυσκολίες αντιμετώπισες κυνηγώντας τα όνειρά σου.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ