Η ζωή που αναπνέω

σκίτσο: Αris Forvitinn


      Εδώ και καιρό, την ώρα που ξαπλώνω για ύπνο, λίγο πριν κλείσω τα μάτια μου, αισθάνομαι το σώμα μου ναρκωμένο και άκαμπτο.
Η καρδιά μου χτυπάει δυνατά και ένα τραχύς ήχος βουλώνει τ’ αυτιά μου. Καταβάλω πολύ μεγάλη προσπάθεια ώστε να μπορέσω
να κουνήσω ακόμα και το μικρό μου δαχτυλάκι. Ακίνητος και ανυπεράσπιστος ενώ το σώμα μου βρυχάται. Μια απροσδιόριστη δύναμη
σαν να κρατώ σφιχτά μια σειρήνα στην αγκαλιά μου. Τα δόντια μου νιώθω να μαζεύονται έτοιμα να σπάσουν. Ούτε την γλώσσα μου δεν μπορώ να κουνήσω.
      Όλο αυτό, κρατάει πολύ λίγο. Μερικά δευτερόλεπτα. Τόσο βασανιστικά όμως, που βαραίνουν οι δείκτες του χρόνου. Η ζωή λικνίζεται μπροστά μου και μου χαμογελά.
Δεν μπορώ να ανταποκριθώ και βυθίζομαι σ’ ένα απέραντο βουητό. Μετράω νούμερα. Στιγμές. Πρόσωπα. Τώρα πεθαίνω λέω και δεν νιώθω τίποτα.
Κάπως έτσι μοιάζει ο θάνατος. Ένα τίποτα. Τόσο άδειος που σε πονά, αδειάζοντας μέσα σου με δύναμη όλους τους ήχους και τις εικόνες της ζωής σου.
      Όταν όλα τελειώσουν, ξαναπιάνω από την άκρη τη ζωή που άφησα στη μέση. Γυρνάω στο πλάι και χαζεύω την σημαδεμένη από τα σεντόνια πλάτη της γυναίκας που με συντροφεύει.
Ακολουθώ με το βλέμμα μου τις καμπύλες και ξεφυσάω στα μαλλιά της που καλύπτουν τους ώμους της. Ακούω την ανάσα της μέχρι να ησυχάσω.
Μέχρι να πάψει να χτυπά η καρδιά μου γρήγορα και δυνατά. Μέχρι να γλυκάνει το αίμα μου και ηρεμήσει το μυρμήγκιασμα στο σώμα μου.
      Πεθαίνω σχεδόν κάθε βράδυ. Η παγωμένη του ανάσα, μου τρυπάει το κεφάλι. Ξέρω πως είναι. Τώρα ξέρω. Και δεν με φοβίζει τίποτα. Αρκεί να έχω πάντα δίπλα μου την σημαδεμένη πλάτη της γυναίκας που αγαπώ.   



-Οι Pill-Oh! , το μουσικό πρότζεκτ που δημιουργήθηκε το 2009 από τον Hior Chronik και την Ζηνοβία Αρβανιτίδη θα παίξει το Σάββατο 19 Νοεμβρίου στην αίθουσα Cinematheque στο πλαίσιο των βραδιών Audio/Visual. To επόμενο τους λάιβ θα γίνει στις 7 Δεκεμβρίου στο Six d.o.g.s.


-Ακούστε το mixtape του Hior Chronik εδώ