Λιγα και καλοκαιρινα
Θα έπαιρνα μαζί μου λάδι, ξίδι και μαχαίρι (χωρίς αυτά δεν πάω πουθενά), κρίθινα παξιμάδια, πολλά καλοκαιρινά ντοματίνια, χοντρό, θαλασσινό αλάτι, λαδοτύρι Ζακύνθου, αλατσολιές, λιαστή ντομάτα και τόνο Αλοννήσου για να φτιάξω επιτόπου έναν καλοκαιρινό ντάκο. Σίγουρα θα διάλεγα ένα πολύ καλό λευκό κρασί, όπως το λευκό «Κτήμα Γεροβασιλείου». Για επιδόρπιο κεράσια, μέλι, γιαούρτι.
Δηµήτρης Σκαρµούτσος, σεφ
Πεστροφα καπνιστη και αφρωδης οινος
Πάνω απ' όλα, θεωρώ πως μέσα στο καλάθι πρέπει να υπάρχει ένα παγωμένο μπουκάλι κρασί το οποίο θα είναι ο ημιαφρώδης οίνος Ζίτσα. Όσον αφορά τα εδέσματα: μία πέστροφα καπνιστή, ντοματίνια Σαντορίνης, λίγη μαγιονέζα, σαλάτα ρόκα, μικρά ψωμάκια πολύσπορα και λίγο χλωροτύρι, το οποίο μπορεί να είναι ανεβατό ή κατίκι Δομοκού.
Λευτέρης Λαζάρου, σεφ
Πικνικ με υλικα απο το Κεντρο Γης
Θα διάλεγα να κάνω το πικνίκ μου ένα Σάββατο στο Κέντρο της Γης (www.ogi.gr), δίπλα στο Περιβαλλοντολογικό Πάρκο Τρίτση, πολύ κοντά στο κέντρο της Αθήνας, στο Ίλιον, σε μια όαση φύσης και... ψυχής, που την αγάπησα πολύ τον τελευταίο χρόνο, μια και έστησα εκεί, μαζί με άλλους εθελοντές, την Κυριακάτικη Συλλογική Κουζίνα. Πρώτα, πριν μπω στο Πάρκο από τη λεωφόρο Δημοκρατίας, θα αγόραζα από την Αγορά των Βιοκαλλιεργητών (www.bioagores.org), που στήνεται ακριβώς απ' έξω κάθε Σάββατο, λίγα μούσμουλα, κάνα αβοκάντο κρητικό, γευστικές ντομάτες και ελιές, ελληνικούς ξηρούς καρπούς, βιοδυναμικό λάδι και νόστιμο, αληθινό ψωμί. Στον χώρο της Οργάνωσης Γη θα άφηνα τα ψώνια μου στον πανέμορφο Μουρεώνα και θα νοίκιαζα ένα ποδήλατο (4 ευρώ για δύο ώρες) για να βολτάρω σε όλο το πάρκο και για να μου ανοίξει η όρεξη. Μετά, χαζεύοντας τους πολύχρωμους παπαγάλους να πετούν από δέντρο σε δέντρο και απολαμβάνοντας την ησυχία και με την κλασική μουσική να ακούγεται αχνά από το Βιολογικό Μποστάνι, θα διάλεγα να κάνω την Εξερεύνηση στο Κέντρο της Γης, ακούγοντας τον Σωτήρη, τη Σίλια, τον Αλέξανδρο και την Άλκηστη να με ξεναγούν στα Δένδρα που Μιλούν, στους Σταύλους με τα Άλογα, στους Κήπους του Πύργου Βασιλίσσης και στο Άγριο Οικοσύστημα με τα δηλητηριώδη φυτά, συνειδητοποιώντας ότι βρίσκομαι μόλις επτά χιλιόμετρα από την Ομόνοια (4 ευρώ)! Αν, πάλι, διάλεγα να πάω καθημερινές (Δευτέρα έως Πέμπτη) και όχι Σάββατο, θα συμμετείχα σε μια τάξη γιόγκα ή τάι-τσι ή σε εργαστήρι κρουστών, και θα απολάμβανα ένα ταϋλανδέζικο μασάζ (6 ευρώ συμμετοχή)! Θα έκανα μια στάση στο βιολογικό μποστάνι που φροντίζει ο Γιώργος Ξεπαπαδάκος, θα άκουγα τις ιστορίες του για τα επιμελή μποστάνια στο Άγιον Ορος, κόβοντας λίγο φρέσκο βασιλικό, μάραθο κι ένα φρέσκο παντζαράκι για να γευτώ τη διαφορά ενός λαχανικού από παραδοσιακό σπόρο (0 ευρώ). Θα έπλενα τα λαχανικά για τη σαλατούλα μου στο πανέμορφο πέτρινο υπόστεγο με τον Συλλογικό Νεροχύτη και το cafe-Μυρμήγκι! Ναι, θα μοιραζόμουν εκεί το λιτό, ελληνικό, καλοκαιρινό μου πικνίκ, χαμογελώντας και χαλαρώνοντας με όποιον θα είχα διαλέξει να μοιραστώ τη μέρα μου ή με όποιον τύχαινε να βρω εκεί. Εξάλλου, σημασία έχει, όπως λένε και τα παιδιά που εργάζονται στο Κέντρο της Γης, να «μην τρως ποτέ μόνος», ούτε το πικνίκ σου (ανεκτίμητο σε ευρώ!)
Twominutes Angie, food blogger (twominutesangie.blogspot.com)
σχόλια