σπάμε τα σύνορα που ορίζουν οι θεσμοί/
και λειτουργούμε ερωτικά στ' απωθημένα
-μάνος χατζιδάκις
Tρέμουν,τους κόβονται τα γόνατα,αρχίζουν να στάζουν νερά τα υδρόφιλα τα φανελάκια τους. Δεν το αντέχουν, δεν το ημπορούνε οι προύχοντες κι οι κοτζαμπάσηδες κι αυτοί που ψηφίσαμε για να μας σώσουν. 'Eνα ζευγαράκι να χαιδεύεται έξω απ' του Μαξίμου, μία που αγίασε από πόνο ν' αναληφθεί σε απευθείας σύνδεση με τη Βουλή, ένας από το πουθενά ν' αρχίσει να φωσφορίζει και να μιλάει σ' όλες τις γλώσσες και , πάει ,τον έχασαν τον μπούσουλα.
Αυτοί που σκοτώνουν το σύνταγμα χωρίς να κάνει κιχ,αυτοί που παίρνουν σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον του λίβινγκ ρουμ μας,αυτοί που μας δουλεύουνε ψιλό γαζί και τα ρέστα παγωτό , ένα φου να τους φυσήξεις κι έπεσαν. Κάνουν τσίσα τους έτσι και σκάσει μύτη ο Αόρατος άνθρωπος και το δισεγγονάκι του Χουντίνι. Δεν ξέρουν πώς να αντιμετωπίσουν τη Βιονική γυναίκα,το σκυλί των Μπάσκερβιλ,την Αγία Αθανασία του Αιγάλεω,το νερό του Καματερού ,την κυβέρνηση του γιατρού Τσιρώνη και τον Εθνικό σταρ Αντρεούλη Ευαγγελόπουλο.
Αυτοί ξέρουν αγγλικά,γαλλικά,εμπράγματο,οικογενειακό,κομπιούτερ και αφαίρεση. Αυτό που μπορεί να μπει φυλακή,αυτό που συλλαμβάνεται -αυτό που σπούδασαν ξέρουν. Τα ξαφνικά φτερά Αγγέλου στα έδρανα κι η γυναίκα με το μούσι που τραγουδάει Gloria in excelsis τους κόβουν τα ήπατα.
Το φοβούνται το άγνωστο και το φερμένο από άλλο τόπο και τη βοή που κάνουν τα πλακάκια πριν το θαύμα. Μισούν τον υπερρεαλισμό,τους δαιμονισμένους,τις ερωτικές ασκήσεις για τέσσερις,τις επαρχιακές ομάδες,τα μεσάνυχτα,το αγιονέρι,τη σκούνα Βαγγελή,τους εξωγήινους ,το γέλιο έως δακρύων,τα ποιήματα του Βιγιόν. Mισούν το ανεξέλεγκτο και το από πού μας ήρθε τώρα αυτό;-την κατάρα της μάνας, τους πεθαμένους κι αυτούς που μιλάνε με τους πεθαμένους.
Το θαύμα και τον έρωτα και την ιερή τρέλα τρέμουν.
Την ώρα του Γιάννη Βαλαώρα φοβούνται. Tην ώρα που ο ακαταλογράφητος και ανεξέλεγκτος ,με μια ντρίμπλα απ' το πουθενά, θα σκίσει τα τέρματα και θ' αρχίσει να ίπταται.
σχόλια