Μια διαφορετική και πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη παραχώρησε ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης, με αφορμή τη χθεσινή Ημέρα κατά των Ναρκωτικών. Στο πλαίσιο του αφιερώματος του 9,84 για αυτή την ημέρα, ο κ. Καμίνης απάντησε σε ερωτήσεις που του έκαναν δύο κρατούμενες, στις Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού.
Η Άντυ και η Ράνια, που είναι μέλη της θεραπευτικής κοινότητας ΚΕΘΕΑ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ, ρώτησαν τον Δήμαρχο Αθηναίων για την παράνομη μετανάστευση, την κατάσταση στο κέντρο της Αθήνας, για τα ναρκωτικά και τους οίκους ανοχής.
Ο κ. Καμίνης είπε πως αισθάνεται ασφάλεια περπατώντας στις γειτονιές της πόλης αλλά μπορεί να καταλάβει ότι «υπάρχουν και άνθρωποι, που δε νιώθουν ασφαλείς».Τόνισε ακόμη πως είναι δουλειά της αστυνομίας να καθαρίσει η Αθήνα από κακοποιά στοιχεία, και ότι οι παράνομοι μετανάστες είναι «εξαθλιωμένοι πληθυσμοί που αποτελούν το υπόστρωμα για την άνθηση του εγκλήματος». «Όλο το οργανωμένο έγκλημα στελεχώνεται από παράνομους μετανάστες», σημείωσε.
Ερωτώμενος για το πώς αισθάνεται ως άνθρωπος με όλα αυτά που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό, στην Αθήνα, ο κ. Καμίνης απαντά ότι η Αθήνα παρήκμαζε αργά και σταθερά πολλές δεκαετίες, γιατί δεν δόθηκε στην πόλη η προσοχή που έπρεπε.
Επισημαίνοντας πως πρώτη μέριμνα της νέας κυβέρνησης θα πρέπει να είναι να κατοχυρώσει ένα αίσθημα ασφάλειας στους πολίτες, ο Γιώργος Καμίνης ανέφερε ότι θα υπερασπιστεί αυτή τη θέση πολύ δυνατά. "Προειδοποιώ ότι θα εκπροσωπήσω τον κόσμο της Αθήνας ακόμα και φωνάζοντας...", υπογράμμισε.
Αναλυτικά η συζήτηση:
ΑΝΤΥ: Είμαστε η θεραπευτική κοινότητα ΚΕΘΕΑ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ και με αφορμή την παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών έχουμε καλέσει μέσα στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού τον Δήμαρχο Αθηναίων Γ. Καμίνη και συζητάμε μαζί του θέματα που πιστεύουμε ότι αγγίζουν όλη την κοινωνία .
Γ. Καμίνης: Είμαι πάρα πολύ ευτυχής που βρίσκομαι μαζί σας και για την τιμή να μου απευθύνετε αυτή την πρόσκληση διότι φαντάζομαι ότι δεν έχετε τη δυνατότητα να προσκαλείτε και πάρα πολλούς ανθρώπους ...
ΑΝΤΥ: Και για μας είναι τιμή και χαρά που είστε μαζί μας .Αλήθεια, περπατάτε στις γειτονιές της Αθήνας;
Γ. Καμίνης: Προσπαθώ να το κάνω, διότι βλέπω ότι ο κόσμος έχει ανάγκη να μιλήσει, να δει τους ανθρώπους τους οποίους εκλέγει και στους οποίους εμπιστεύεται την εξουσία να διευθύνουν τις τύχες του. Θέλει να τους ρωτάει, να τους μιλάει. Ειδικά με τον Δήμαρχο υπάρχει και αυτό που λένε «τα παράπονά σας στον Δήμαρχο»... Προσωπικά, προσπαθώ να ισορροπήσω ανάμεσα στην επαφή με τον κόσμο, αλλά και στην επιβεβλημένη ανάγκη να γίνεται πάρα πολύ δουλειά, πράγμα που γίνεται - κατά βάση - μέσα στο γραφείο, με το επιτελείο μου, μαζί με το οποίο σχεδιάζουμε, προγραμματίζουμε, ελέγχουμε τα πάντα .
ΑΝΤΥ: Νοιώθετε ασφάλεια περπατώντας τις γειτονιές της πόλης , για παράδειγμα στην Ομόνοια ;
Γ. Καμίνης: Προσωπικά ναι, αισθάνομαι ασφάλεια αλλά μπορώ να καταλάβω ότι υπάρχουν και άνθρωποι που δεν νοιώθουν ασφαλείς. Το είχα πει και στη προεκλογική μου εκστρατεία, κατά τη διάρκεια της οποίας, γύρισα - για πρώτη φορά - τόσο μεθοδικά τις γειτονιές της Αθήνας. Αλλά δεν χρειάζεται, σε αυτό το θέμα, να καλλιεργούμε στους ανθρώπους υστερία και πανικό. Το ότι υπάρχει πρόβλημα και ειδικά σε κάποιες γειτονιές οξυμένο, είναι γεγονός. Θα πρέπει να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας, όπως και να αποφύγουμε φαινόμενα αυτοδικίας διότι οι καιροί είναι εξαιρετικά δύσκολοι. Υπάρχει στην πόλη και πολιτική βία, το ξέρουμε άλλωστε τα τελευταία χρόνια ότι υφίσταται και αυτό, επομένως καλό θα είναι να κρατήσουμε του τόνους όσο πιο χαμηλά μπορούμε. Πρώτη μέριμνα της νέας κυβέρνησης θα πρέπει να είναι να κατοχυρώσει ένα αίσθημα ασφάλειας στους πολίτες. Εγώ θα υπερασπιστώ αυτή τη θέση πολύ δυνατά. Προειδοποιώ ότι θα εκπροσωπήσω τον κόσμο της Αθήνας ακόμα και φωνάζοντας...
ΡΑΝΙΑ: Προεκλογικά είχατε δεσμευθεί ότι θα καθαρίσετε το κέντρο από κάθε είδους πιάτσα. Νοιώθετε ότι το πετύχατε;
Γ. Καμίνης: Δεν το είχα πει και δεν μπορεί να είχα πει κάτι τέτοιο, διότι δεν είναι δουλειά του δημάρχου η καταπολέμηση του εγκλήματος. Αυτό αποτελεί αποστολή της Ελληνικής Αστυνομίας. Όχι της Δημοτικής Αστυνομίας. Ευθύνη δική της είναι να καταγράφει κάποιες διοικητικές παραβάσεις, όπως τον θόρυβο, παραβάσεις που αφορούν σε τραπεζοκαθίσματα κλπ
ΡΑΝΙΑ: .Δεν συνεργάζεστε με την αστυνομία;
Γ. Καμίνης: Βεβαίως ,αλλά πρέπει να σας πω, ότι η ευθύνη πάταξης του εγκλήματος, δηλαδή το να καθαρίσει το Κέντρο από κακοποιά και εγκληματικά στοιχεία, είναι δουλειά της Αστυνομίας. Ο Δήμος από πλευράς του πρέπει να φροντίσει να κρατά τους δρόμους καθαρούς και φωτισμένους το βράδυ, να συνεργάζεται με την Αστυνομία, να στηρίζει όσο μπορεί και να λειτουργεί και προληπτικά, με ειδικά προγράμματα ώστε να αποτρέπονται οι πολίτες από το να πάρουν το δρόμο του εγκλήματος. Δουλειά του Δήμου όμως, επαναλαμβάνω, δεν είναι η καταπολέμηση του εγκλήματος. Καθένας πρέπει να κάνει τη δουλειά του.
ΡΑΝΙΑ: Συμφωνούμε σε αυτό, ότι δηλαδή πρέπει καθένας να κάνει τη δουλειά του. Τον τελευταίο καιρό έχουμε παρακολουθήσει εισβολές της αστυνομίας σε χώρους στους οποίους στοιβάζονται 30, 40 μετανάστες. Έχετε μπει σε κάποιο από αυτά τα σπίτια .
Γ. Καμίνης: Έχω επίγνωση του θέματος. Δεν έχω μπει αλλά έχω δει φωτογραφίες τέτοιων σπιτιών και μπορώ να φανταστώ πολύ καλά τι συμβαίνει. Το πρόβλημα της εξαθλίωσης στο Κέντρο της Αθήνας έχει δύο πτυχές. Η μία είναι η οικονομική κρίση, η οποία εξώθησε πολύ κόσμο στη φτώχεια και έφερε στην επιφάνεια κρυμμένα για καιρό, προβλήματα. Το άλλο είναι η παράνομη μετανάστευση, η παράνομη είσοδος και παραμονή στη χώρα ,ανθρώπων που έρχονται αναζητώντας καλύτερη τύχη, αλλά δεν μπορούν να βρουν απασχόληση, λόγω της κρίσης. Και αυτό έχει επιβαρύνει τρομακτικά την κατάσταση. Αυτοί οι εξαθλιωμένοι πληθυσμοί αποτελούν το υπόστρωμα για την άνθηση του εγκλήματος, επειδή όποιος δεν μπορεί να δουλέψει για να ζήσει, είτε θα γίνει θύτης η θύμα εγκλήματος. Όλο το οργανωμένο έγκλημα, γιατί πλέον μιλάμε για οργανωμένο έγκλημα , είτε είναι η πορνεία, είτε η διακίνηση ναρκωτικών, το παρεμπόριο, είτε ακόμη και η επαιτεία, στελεχώνονται από παράνομους μετανάστες, που στρέφονται αναγκαστικά εκεί. Αν δεν σταματήσουν να μπαίνουν 300 άνθρωποι παράνομα κάθε μέρα στη χώρα και όλοι αυτοί να κατευθύνονται στην Αθήνα, φοβάμαι ότι θα υπάρξει ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα.
ΡΑΝΙΑ: Πιστεύετε ότι τα κέντρα συγκέντρωσης που έχουν αρχίσει να δημιουργούνται, είναι λύση στο πρόβλημα της μετανάστευσης;
Γ. Καμίνης: Μην μιλάμε για κέντρα συγκέντρωσης διότι παραπέμπουμε σε άλλες καταστάσεις ..
ΡΑΝΙΑ. Σας ενοχλεί ο όρος ;
Γ. Καμίνης: Όχι. Να ξέρουμε όμως ότι δεν πρόκειται για στρατόπεδα συγκέντρωσης, αλλά για κέντρα κράτησης. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης παραπέμπουν σε άλλες εποχές και μάζευαν ανθρώπους λόγω της εθνότητας ή της φυλετικής τους καταγωγής.
ΡΑΝΙΑ: Ωστόσο, ο όρος παραπέμπει σε φυλακή, δεδομένων των συνθηκών, να μην μας πειράζει η λέξη ...
Γ. Καμίνης. Στα κέντρα στα οποία αναφέρεστε κρατούνται άνθρωποι που έχουν μπει στη χώρα, χωρίς χαρτιά και χωρίς να έχουν το δικαίωμα. Πρέπει λοιπόν να επιστρέψουν στις πατρίδες τους και έως ότου καταστεί αυτό δυνατό, κρατούνται εκεί. Το να έχεις αυτούς τους ανθρώπους να τριγυρνούν στην Αθήνα και να προκαλούνται φαινόμενα στα οποία προαναφέρθηκα, δεν ωφελεί κανέναν. Τα πράγματα πρέπει να γίνονται με μία τάξη, με νόμιμες διαδικασίες και ο καθένας να κάνει σοβαρά τη δουλειά του. Αυτό (η δημιουργία κέντρων κράτησης μεταναστών) απορρέει από τη σχετική ευρωπαϊκή νομοθεσία. Καμία χώρα δεν έχει τα σύνορά της ανοικτά, ώστε να μπαίνει ο καθένας.
ΑΝΤΥ: Οπότε αδειάζουμε την Αθήνα, καθαρίζουμε το Κέντρο και δείχνουμε στους πολίτες τι ωραία και πόσο καθαρή είναι η πρωτεύουσα. Μεταφέρουμε το πρόβλημα κάπου αλλού, σε άλλο δήμο, κοντά ή μακριά από την Αθήνα δεν έχει σημασία, αρκεί το σπίτι μας να είναι καθαρό ...
Γ. Καμίνης. Δεν είπα αυτό. Τα κέντρα κράτησης πρέπει να γίνουν με τέτοιο τρόπο ώστε να κατανεμηθούν δίκαια στη χώρα. Μιλούμε για χώρους περιορισμού ,όπου οι άνθρωποι θα διαβιούν κάτω από αξιοπρεπείς συνθήκες έως ότου επιστρέψουν στις πατρίδες τους. Η Αθήνα έχει βλέπετε, αυτό το πρόβλημα με τους συγκεκριμένους πληθυσμούς. Γυρνούν εδώ και εκεί χωρίς ουσιαστικά να έχουν κάτι να κάνουν, αφού δεν βρίσκουν εργασία λόγω της κρίσης.
ΡΑΝΙΑ: Στο κέντρο της πόλης, υπάρχουν και πολλοί παράνομοι οίκοι ανοχής. Γιατί δεν τους νομιμοποιείτε;
Γ. Καμίνης: Πρώτον, δεν είναι δουλειά του Δήμου κάτι τέτοιο. Δεύτερον, ο Δήμος είχε τονίσει πώς είναι παράλογο να υπάρχει σχετική νομοθεσία και να μένει στην ουσία, ανεφάρμοστη. Πχ είναι παράλογο να μην μπορεί να ασκήσει το επάγγελμα της ιερόδουλης μια γυναίκα επειδή είναι παντρεμένη. Όπως επίσης είναι παράλογο και να μην μπορεί να λειτουργήσει ένας οίκος ανοχής σε απόσταση 100 μέτρων από εκκλησίες, παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία και σχολεία. Ας είμαστε ρεαλιστές. Για τη νομιμοποίηση των οίκων ανοχής θα πρέπει να έχουμε ρεαλιστικές συνθήκες κάτω από τις οποίες να λειτουργούμε. Ο δήμος αυτό που κάνει εκ του νόμου και το κάνει συστηματικά, είναι να σφραγίζει τον οίκο ανοχής που του υποδεικνύει η Αστυνομία, ως παράνομο. Το φαινόμενο, όπως και πάρα πολλά άλλα, έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις ανομίας, ώστε να είναι ανησυχητικό.
ΡΑΝΙΑ: Μιας και αναφερθήκαμε στους οίκους ανοχής, γνωρίζετε ότι πολλές κοπέλες ναρκομανείς και οροθετικές συνελήφθησαν στα στέκια της Ομόνοιας. Ήταν κόλπο, ώστε για άλλη μία φορά η αστυνομία σε συνεργασία με το Κράτος και το Δήμο να βρουν ένα τρόπο να αδειάσουν την Αθήνα και να δείξουμε πόσο καλά κάνουμε τη δουλειά μας;
Γ. Καμίνης: Όπως σας είπα, το να ασκείς παράνομα πορνεία είναι ποινικό αδίκημα και εμπίπτει στις αρμοδιότητες της Αστυνομίας. Στο θέμα δόθηκε πάντως υπέρμετρη δημοσιότητα και δεν προσέφερε σε κανέναν.
ΑΝΤΥ: Πως αισθάνεστε ως άνθρωπος, σε σχέση με όλα όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό, στην Αθήνα; Αναφέρομαι στις βίαιες προσαγωγές, στις λεγόμενες επιχειρήσεις - σκούπα, στην καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στην έκθεση προσωπικών δεδομένων κλπ
Γ. Καμίνης: Πρόκειται για μία κρίση που ξέσπασε ανοικτά και έγινε φανερή σε όλους, τα τελευταία χρόνια. Η Αθήνα παρήκμαζε αργά ,αλλά σταθερά, εδώ και πολλές δεκαετίες. Δεν δόθηκε στη πόλη η προσοχή που έπρεπε. Επομένως και τα προβλήματά της δεν είναι αναστρέψιμα από τη μία ημέρα στην άλλη. Η Αθήνα πάντως έχει αυτά τα προβλήματα που προαναφέρατε, αλλά δεν λύνονται όλα με αστυνομικά, κατασταλτικά μέτρα. Χρειάζεται μία συστηματική πολιτική που να χτυπήσει σε όλα τα μέτωπα. Στη πρόληψη, στη δημιουργία συνθηκών ανάπτυξης της επιχειρηματικότητας, στη προστασία -με μέτρα κοινωνικής πρόνοιας- πληθυσμιακών ομάδων που δοκιμάζονται και στη καταπολέμηση του εγκλήματος .
ΑΝΤΥ: Όπως αντιλαμβάνομαι ο Δήμος Αθηναίων δεν έχει τόσες αρμοδιότητες ώστε να αντιμετωπίζει λόγου χάρη το έγκλημα, τη λαθρομετανάστευση ,ή άλλα φαινόμενα. Θεωρώ όμως ότι έχει μεγάλες δυνατότητες στο τομέα της πρόληψης .Δηλαδή συνεργάζεστε με τα σχολεία για την ενημέρωση πάνω σε θέματα όπως ο ρατσισμός , η βία , η τα ναρκωτικά , τα οποία είναι μάστιγες αυτή τη στιγμή ;
Γ. Καμίνης: Είναι σωστή παρατήρηση ότι ο Δήμος της Αθήνας δεν έχει τις αρμοδιότητες που θα έπρεπε. Θα έπρεπε να είναι μητροπολιτικός Δήμος, όπως το Λονδίνο, το Παρίσι, η Νέα Υόρκη. Και εξηγούμαι: Θα έπρεπε να έχει και τις κρατικές αρμοδιότητες, δηλαδή την αστυνόμευση, τα δίκτυα προστασίας και πρόνοιας, τα πάντα ώστε η Αθήνα να είναι μια μικρή κυβέρνηση. Από την άλλη πλευρά, ο Δήμος μπορεί να βοηθήσει στην κατεύθυνση της πρόληψης. Όλα τα μέτρα κοινωνικής πρόνοιας του Δήμου έχουν και αυτή τη λειτουργία. Βοηθώντας τον κόσμο να μην πέσει στην ανέχεια κρατάς πολλούς ανθρώπους μακριά από την παραβατικότητα. Στα σχολεία υπάρχουν προγράμματα με τη συμμετοχή και του Δήμου που έχουν αυτό τον ενημερωτικό χαρακτήρα.
ΑΝΤΥ: Αρκεί όμως κάτι τέτοιο; Και σας ρωτώ διότι το δημοτικό, η πρωτοβάθμια εκπαίδευση, εκτός από την οικογένεια, συμβάλλει πολύ ουσιαστικά στη δημιουργία του χαρακτήρα και των αξιών ενός παιδιού, που θα γίνει πολίτης. Θέλω να μάθω συγκεκριμένα...
Γ. Καμίνης: Ο Δήμος δεν ασχολείται με τα εκπαιδευτικά. Έχει μόνο τη μέριμνα για τη λειτουργία των σχολικών κτιρίων, όχι για το εκπαιδευτικό τους πρόγραμμα. Πιστεύω ότι εναπόκειται κατά πολύ στο δάσκαλο πως θα διαπλάσει το παιδί μέσω της μόρφωσης και της συζήτησης. Για μένα το λειτούργημα του δασκάλου είναι το σοβαρότερο. Βέβαια -από την άλλη πλευρά- υπάρχει και η οικογένεια. Ο δήμος έχει προγράμματα διαρκούς επιμόρφωσης που απευθύνονται και σε γονείς .
ΑΝΤΥ: Δηλαδή; Συγκεκριμένες ενέργειες θέλω να ακούσω ..
Γ. Καμίνης: Επικεντρώνονται στα προγράμματα επιμόρφωσης.
ΑΝΤΥ: Πώς λειτουργούν;
Γ. Καμίνης: Μέσα στις δομές του Δήμου και τα απογεύματα στα σχολεία
ΡΑΝΙΑ: Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι αλλάζουν;
Γ. Καμίνης: Στα βασικά χαρακτηριστικά τους δεν μπορούν να μεταβληθούν ριζικά, αλλά μπορούν να εξελιχθούν προς το καλύτερο. Στη κατεύθυνση της βελτίωσης. Υπάρχουν άνθρωποι που μεγαλώνοντας γίνονται καλύτεροι και άλλοι χειρότεροι .
ΡΑΝΙΑ: Δεν πιστεύετε δηλαδή στην αλλαγή;
Γ. Καμίνης: Στη ριζική μεταμόρφωση δεν πιστεύω. Και αυτό διότι ο χαρακτήρας του ανθρώπου διαμορφώνεται σε μεγάλο βαθμό, γύρω στην εφηβεία και λίγο μετά.
ΑΝΤΥ: Πιστεύετε ότι μία σύλληψη από την αστυνομία συμβάλλει θετικά σε αυτή την εξέλιξη;
Γ. Καμίνης. Δεν είμαι αυτής της σχολής στην εγκληματολογία, τη θεωρώ παρωχημένη. Το να πιστεύεις ότι αναμορφώνεις τους ανθρώπους φυλακίζοντάς τους, είναι χαρακτηριστικό ολοκληρωτικών καθεστώτων. Αλλά μπορώ να φανταστώ μία φυλακή η οποία θα λειτουργεί με το καλύτερο δυνατό τρόπο στη κατεύθυνση της επανένταξης στη κοινωνία. Διότι η στέρηση της ελευθερίας αποκόπτει τον άνθρωπο και από την οικογένειά του και από τη κοινωνία, προκαλώντας ένα σοκ με αποτέλεσμα τη στέρηση, αλλά και την υστέρηση. Στη κοινωνία πρέπει να εξελισσόμαστε, επομένως και η φυλακή πρέπει να λειτουργήσει παιδευτικά. Οχι για να αναμορφώσει τον άνθρωπο ,αλλά για να τον βοηθήσει να επανενταχθεί .
ΡΑΝΙΑ: Και μία προσωπική ερώτηση .Έχετε παιδιά ;
Γ. Καμίνης: Ναι δύο κόρες .
ΡΑΝΙΑ: Σας έχει συμβεί –στο οικογενειακό η φιλικό σας περιβάλλον -παιδιά να πέσουν θύματα ρατσισμού, ή βίας;
Γ. Καμίνης: Όχι άμεσα, αλλά ξέρω πώς τα παιδιά γίνονται σκληρά, καμία φορά. Θυμάμαι όταν ήμασταν πιτσιρικάδες είχαμε κακομεταχειριστεί κάποια παιδιά, όχι από ρατσιστική η άλλη διάθεση ,αλλά έτσι.. κάποιους τους λέγαμε σπασικλάκια κλπ. Υπέστησαν μία ψυχική κακοποίηση θα έλεγα. Ως ενήλικας τώρα απορρίπτω αυτή τη συμπεριφορά. Υπάρχουν αυτά τα φαινόμενα .Μιλώντας για τα παιδιά των φυλακισμένων γυναικών, πρέπει να πω ότι περνούν μία μεγάλη δοκιμασία, καθώς έχουν εντονότερο δεσμό με τη μάνα. Πολλές μητέρες μάλιστα κρύβουν από τα παιδιά τους το γεγονός ότι είναι στη φυλακή. Και αυτό δεν βοηθάει γιατί κατά κανόνα το παιδί πάντα κάτι θα καταλάβει, κάτι θα υποψιαστεί η θα ακούσει στο σχολείο, όπου πρέπει να γίνεται σοβαρή δουλειά σε αυτές τι περιπτώσεις. Για να προστατευθούν τα παιδιά που -για τον ένα η άλλο λόγο-βρίσκονται σε μειονεκτική θέση σε σχέση με άλλους συμμαθητές τους.
ΑΝΤΥ: Εμείς δεν πιστεύουμε ότι κανείς βρίσκεται σε μειονεκτική θέση. Απλά αυτή είναι η μάσκα του ρατσισμού που φοράμε σχεδόν όλοι οι άνθρωποι και δεν μας επιτρέπει να δούμε πρώτα τις δικές μας αδυναμίες, να αγγίξουμε το δικό μας εαυτό και έτσι γεννάμε βία και νομίζουμε ότι το να αγαπάω, να νιώθω αλληλεγγύη, να συνεργάζομαι, είναι ελάττωμα. Και έτσι δίνουμε τροφή στη βία, στο ρατσισμό. Πολλές από μας για να αντιμετωπίσουμε όλα όσα γίνονται γύρω μας, ή νομίζοντας πως θα τα αντιμετωπίσουμε, στραφήκαμε στα ναρκωτικά. Έχετε μιλήσει ποτέ με χρήστες;
Γ. Καμίνης: Ναι. Και στο ΚΕΘΕΑ έχω πάει και έχω μιλήσει με εξαρτημένους .Για μένα οι χρήστες είναι σαφές πως είναι άτομα που χρήζουν βοήθειας. Δεν βοηθάει, δεν χρειάζεται η ποινική καταστολή. Πρέπει να πολεμήσουμε πολλές προκαταλήψεις σε αυτό το πεδίο. Αναφορικά τώρα με τις διακρίσεις που υφίσταται κάποιος είτε είναι χρήστης, είτε μετανάστης, είτε έχει διαπράξει αδίκημα. Σε αυτές τις σκληρές εποχές που ζούμε πρέπει να κρατήσουμε κάποιες αξίες πολύ ψηλά. Η παρούσα συγκυρία βοηθά ξέρετε κάπως και στην αυτογνωσία. Μας βοηθά να σκεφθούμε κάποια πράγματα που διαφορετικά ίσως να μην γινόταν. Είμαι περήφανος που στο Δήμο της Αθήνας έχουμε βρεφονηπιακούς σταθμούς στους οποίους φιλοξενούνται 5 ,5 χιλιάδες παιδιά. Όταν μάλιστα μας ετέθη το ζήτημα να υπάρχει μια προτίμηση ανάμεσα στα παιδιά των ελλήνων σε σχέση με εκείνα των μεταναστών, αρνηθήκαμε και τελικά καταφέραμε και πήραμε όλα τα παιδιά, που έκαναν αίτηση να φιλοξενηθούν.
ΡΑΝΙΑ: Ήσασταν, αν θυμάμαι καλά, για πολλά χρόνια Συνήγορος του Πολίτη
Γ. Καμίνης: Ναι, από το 1988 έως το2003 ήμουν βοηθός Συνήγορος στο τομέα των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και από το2003 έως το 2010, στη θέση του Συνηγόρου του Πολίτη.
ΑΝΤΥ: Έχετε ωραίες αναμνήσεις από εκείνη την περίοδο ;
Γ. Καμίνης: Ναι . ..κάναμε δουλειά.
ΑΝΤΥ: Φαντάζομαι όμως πώς θα είχατε και δυσκολίες ..
Γ. Καμίνης: Περισσότερες θα σας έλεγα πως έχει το αξίωμα του Δημάρχου
ΡΑΝΙΑ: Αυτό θα σας ρωτούσα. Πόσο δύσκολο σας είναι τώρα ως Δήμαρχος να βλέπετε να καταπατώνται τα ανθρώπινα δικαιώματα;
Γ. Καμίνης: Και δύσκολο είναι και δυσάρεστο. Αλλά ως δήμαρχος δεν αισθάνομαι ότι σε αυτόν τον τομέα τουλάχιστον, λειτουργώ διαφορετικά απ ότι ως συνήγορος. Πιστεύω ότι καθένας πρέπει να κάνει τη δουλειά του και να την κάνει σωστά, με κανόνες που απορρέουν από το Σύνταγμα και τη νομοθεσία. Επομένως, μιλώντας για μένα, δεν αισθάνομαι ότι ως δήμαρχος κάνω κάτι ριζικά διαφορετικό. Και πάλι προσπαθώ να βοηθήσω τους ανθρώπους, αυτή είναι η δουλειά μου. Η δουλειά του Συνηγόρου του Πολίτη είχε κάποιες ιδιαιτερότητες. Ήλεγχες τους άλλους που ασκούσαν εξουσία. Τώρα ασκώ εξουσία και βρίσκω πάλι μπροστά μου έγγραφα τα οποία είχα απευθύνει σε τότε δημάρχους, οπότε αυτό είναι το ενδιαφέρον .
ΑΝΤΥ: Συγκρουσιακό ..
Γ. Καμίνης: Κοιτάξτε, συχνά βρίσκω μπροστά μου τις νουθεσίες που είχα απευθύνει σε άλλους δημάρχους και αυτό είναι ένα μεγάλο στοίχημα για μένα. Να λειτουργώ τηρώντας τις ίδιες αρχές .
ΑΝΤΥ: Εμείς εδώ ως πρόγραμμα παλεύουμε για την αλληλεγγύη, την αλληλεπίδραση για το διάλογο .
Γ. Καμίνης: Ο διάλογος είναι μία αξία αυτή καθ’ αυτή. Τα θέματα πρέπει να τα κουβεντιάζουμε. Στη χώρα μας έχουμε μια παράδοση – το σκέπτομαι συχνά αυτό – συγκρουσιακή. Δεν είναι τυχαίο πώς είμαστε η τελευταία χώρα στην Ευρώπη που βίωσε έναν εμφύλιο πόλεμο. Ο γιουγκοσλαβικός δεν ήταν εμφύλιος, ήταν πόλεμος μεταξύ διαφορετικών εθνών. Τώρα στην Ελλάδα ήρθε η ώρα να μάθουμε να συζητάμε και σε ανώτατο επίπεδο, διότι πλέον θα έχουμε κυβερνήσεις συνεργασίας και όχι μονοκομματικές. Επομένως, σκυλοκαβγάδες τέρμα. Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Και για να τα αντιμετωπίσουμε χρειάζονται συνεργασίες, συμβιβασμοί και αυτό προϋποθέτει συζήτηση . Πρέπει να μάθουμε να συζητάμε
ΑΝΤΥ: Εμείς λοιπόν ως πρόγραμμα ΚΕΘΕΑ έχουμε πρόγραμμα και σας καλοσωρίζουμε. Σας θέλουμε μαζί μας .
Γ. Καμίνης: Γι αυτό να μην αμφιβάλλετε. Ο δήμος Αθηναίων τώρα μετέχει σε ένα πρόγραμμα, που πολύ σύντομα θα αρχίσει να εφαρμόζεται. Σε συνεργασία με τη Μη Κυβερνητική Οργάνωση ΠΡΑΞΙΣ ανοίγει ένα κέντρο υποδοχής αποφυλακισμένων με κοινωνικούς λειτουργούς, νομικούς συμβούλους και συμβούλους εργασίας, ώστε να βοηθήσουμε άνδρες και γυναίκες που βγαίνουν από τη φυλακή να επανενταχθούν, όσο καλύτερα γίνεται, στην οικογένεια, στην κοινωνία και στην εργασία. Το κέντρο αυτό θα λειτουργεί μέσα από το Δήμο και θα μπορείτε να πληροφορηθείτε ό,τι σας ενδιαφέρει μέσω ιστοσελίδας στο Διαδίκτυο.
ΑΝΤΥ: Το πρόγραμμα στο οποίο μετέχουμε είναι για εμάς ανάσα ζωής και μπορώ να πω πως είμαστε αρκετά παθιασμένοι. Θα χαρούμε πολύ να συνεχιστεί η γνωριμία μας, ίσως να προκύψει και η συνεργασία μας. Να είστε σίγουρος πως θα μας αγαπήσετε
Γ. Καμίνης: Για αυτό είμαι βέβαιος. Μακάρι να σας δω και στο Δήμο και να μπορέσουμε να συνεργαστούμε.
ΡΑΝΙΑ: Καλό καλοκαίρι.
