Μετά από μακροχρόνια εξέταση των διαφόρων παραμέτρων, οι επιστήμονες έχουν οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι η μόνη ενδεδειγμένη στάση ζευγαρώματος για τους δεινόσαυρους πρέπει να ήταν αυτή που προτιμούν σήμερα οι σκύλοι.
Αρκετοί επιστήμονες διαφωνούν θεωρώντας ότι τα προϊστορικά ζώα απολάμβαναν τις ιδιαίτερες στιγμές τους στο νερό.
Οι περιορισμοί λόγω των διαστάσεων και του βάρος του σώματος των δεινοσαύρων κάνουν τους ειδικούς να πιστεύουν ότι η στάση του ζευγαρώματος ήταν κοινή σε όλα τα είδη.
Η Δρ Μπέβερλι Χάλστεντ, από τους πρώτους μελετητές που ασχολήθηκαν με το ζήτημα, αναφέρει: «Όλοι οι δεινόσαυροι χρησιμοποιούσαν βασικά την ίδια στάση για να ζευγαρώσουν. Το αρσενικό καβαλίκευε το θηλυκό από πίσω, έβαζε τα μπροστινά του πόδια στους ώμους της, ανέβαζε το ένα πίσω του πόδι στην πλάτη της και στριφογύριζε την ουρά του κάτω από τη δική της».
Η Κρίστι Κάρι Ρότζερς, επίκουρη καθηγήτρια Βιολογίας και Γεωλογίας στο Κολέγιο Μακάλιστερ της Μινεσότα αναφέρει με την σειρά της. «Η πιθανότερη στάση για να έχουν σεξουαλική επαφή είναι με το αρσενικό πίσω από το θηλυκό ή επάνω από το θηλυκό αλλά από πίσω της. Οποιαδήποτε άλλη στάση είναι αδύνατον να υποστηριχθεί».
Οι επιστήμονες δεν έχουν την δυνατότητα να εξετάσουν μαλακούς ιστούς παρά μόνο απολιθώματα γεγονός που αφήνει τις όποιες θεωρίες περί ζευγαρώματος στο επίπεδο της φαντασίας.
Οι περισσότεροι ειδικοί ωστόσο συμφωνούν ότι οι τεράστιες διαστάσεις των δεινοσαύρων σε όλους τους τομείς(υπολογίζεται ότι το πέος του Tyrannosaurus rex είχε μήκος περίπου 3 μέτρα) δεν αφήνουν περιθώρια επίτευξης του ζευγαρώματος με άλλον τρόπο.
Ο Γκρέγκορι Ερικσον, εξελικτικός βιολόγος στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Φλόριδας, στο Huffington Post, δήλωσε: «Δε νομίζω ότι υπάρχει αμφιβολία περί αυτού. Θα πρέπει να ήταν τρομακτικό θέαμα αν το έβλεπε κανείς».
Ο Στιούρατ Λάντρι, βιολόγος του Πανεπιστημίου Μπινγκχάμτον της Νέας Υόρκης, υποστηρίζει αντίθετα ότι το βάρος των δεινοσαύρων δεν τους επέτρεπε να ισορροπήσουν και γι' αυτό πιθανότατα η σεξουαλική τους επαφή γινόταν μέσα στο νερό.
σχόλια