Up
Δημήτρης Διαμαντίδης: πέτυχε χθες 13 πόντους τα τελευταία 74 δευτερόλεπτα και έστειλε στην παράταση το παιχνίδι του Παναθηναϊκού με την Ολύμπια Λουμπλιάνα οπότε και επικράτησε ο πρώτος. Για το Διαμαντίδη μπορώ να γράψω χιλιάδες λέξεις απαριθμώντας μόνο τις εμφανίσεις του.Ο άνθρωπος γουστάρει να παίζει μπάσκετ και αυτό το αποδεικνύει με κάτι τέτοιες αποδόσεις. Ο Διαμαντίδης είναι αυτό που λένε μεγάλος παίκτης. Όχι επειδή βάζει 340 πόντους σε κάθε ματς αλλά γιατί υπάρχει μέσα στο γήπεδο. Το καταλαβαίνεις όταν το βλέπεις να μπαίνει στο αγωνιστικό χώρο. Δεν κάνει υπερβολές, δεν παίζει για την πάρτι του, περισσότερο μοιάζει να θέλει να βοηθήσει παρά να διακριθεί. Και έτσι διακρίνεται, και κάπως έτσι είναι ο καλύτερος στη θέση του στο ευρωπαικό στερέωμα αυτή τη στιγμή. Επειδή κάποια στιγμή θα επανέλθουμε στο Διαμαντίδη, κρατάμε τα άλλα του χαρίσματα για κάποιο άλλο πόστ.
Down
Μίλο Τεόντοσιτς: Σπουδαίος παίκτης. Από αυτόν περιμένεις να βάλει 450 πόντους σε κάθε ματς. Ιδιοφυής στο επίπεδο τρέλας. Και ρισκαδόρος. Πάντα τολμά το τελευταίο σουτ. Και αυτό θέλει θάρρος, το έχει και αυτό τον τιμά. Άλλωστε είναι ο αθλητής που θα τραβήξει από το χέρι την ομάδα του, θα πικάρει μέχρι αηδίας τον αντίπαλο, θα μουρλάνει τον προπονητή του, θα δώσει την πάσα που δεν θα την περίμενε ούτε ο συμπαίκτης και θα ενθουσιάσει το πλήθος. Ο Τεόντοσιτς κομπάζει σε κάθε του ενέργεια. Και όταν του βγαίνει η προσπάθεια, η υπερηφάνεια είναι κάτι όμορφο, όταν, όμως όχι, τότε πρέπει να βρει ένα τρόπο να το μαζέψει. Και συνήθως δεν βρίσκει. Με τη Μάλαγα χθες έχασε το τελευταίο τρίποντο. Δεν είναι η πρώτη φορά και ούτεαι η τελευταία.
Σ.Δ.
