Στην παράσταση On the road που αποτελεί μοναδική εμπειρία και ξεφεύγει από τα συνηθισμένα όλα γίνονται εν κινήσει. Μέσα σε τέσσερα αυτοκίνητα, ηθοποιοί- οδηγοί και θεατές- συνεπιβάτες γίνονται «ένα», συμπληρώνοντας το «κάδρο» μιας ζωής, που κανείς τους δεν έχει φανταστεί.
Λίγο πριν την μπούμε στο δικό μας αυτοκίνητο μιλήσαμε με τους συντελεστές του Roadtrip προκειμένου να μας αφηγηθούν - από την δική τους σκοπιά- πως είναι να συμμετέχεις σε μια παράσταση που διαδραματίζεται εξ ολοκλήρου μέσα σε τέσσερα αυτοκίνητα.
«To "Roadtrip" γεννήθηκε το 2011 όταν μια μέρα ήμουν άρρωστη και κλασικά είχα πάει στην μητέρα μου για περίθαλψη. Ήταν μεσημέρι και καθώς κοιμόμουν ονειρεύτηκα όλο το Project. Ότι θα είναι τέσσερις χαρακτήρες σε τέσσερα αυτοκίνητα και επιπλέον ότι θα λέγεται Roadtrip», σημειώνει η σκηνοθέτιδα της παράστασης Βιολέττα Γύρα.
Εμείς το μόνο που θέλουμε να πετύχουμε είναι να περάσουν καλά και να τους μεταδώσουμε το συναίσθημα να μην το βάζουμε κάτω, ότι είμαστε μαζί, να μην μένουμε στην φούσκα μας και ότι είμαστε μέρος ενός κοινωνικού συνόλου.
«Έχοντας κάνει πολλές διαδρομές, άρχισα να παρατηρώ πως ο καθένας δημιουργεί την δική του φούσκα μέσα σε ένα αυτοκίνητο. Έτσι το αυτοκίνητο άρχισε να μοιάζει με ένα μικρόκοσμο, μία φούσκα και αποφάσισα να το μετατρέψω σε σκηνικό χώρο. Ο δρόμος φέρει πολλά απρόοπτα, είτε είναι φανάρι, είτε άνθρωπος, είτε κάποιο άλλο αυτοκίνητο. Μαζί με τον Γιάννη Ζευγώλη και τον Γιάννη Ράγκο που είχαμε ήδη συνεργαστεί και στο Roadtrip 2 προσπαθήσαμε να εντάξουμε στα κείμενα τα προβλήματα αντί να πάμε κόντρα σε αυτά. Οι ηθοποιοί πρέπει να είναι απολύτως άνετοι για να αντιδρούν αυθόρμητα σε ότι έχουν να αντιμετωπίσουν. Από απορίες του κοινού μέχρι αν τους ρωτήσει κάποιος άσχετος κάτι στο δρόμο. Σκέψου ότι όλοι στην παραγωγή έχουμε κάψει εγκεφαλικά κύτταρα, έχουμε μετρήσει τι ώρα περνούν τα σκουπιδιάρικα ή τι ώρα αλλάζουν τα φανάρια (γέλια)», θα προσθέσει.
«Υπάρχουν τέσσερις ηθοποιοί χωρίς κοινή σεναριακή γραμμή αλλά τους συνδέει ένας άξονας που στηρίζεται σε δίπολα. Ζωής-θανάτου, παρουσίας- απουσίας, μαζί ή μόνος και υπάρχει ταυτόχρονα ένας πέμπτος χαρακτήρας που λειτουργεί ως φύλακας άγγελος των υπόλοιπων τεσσάρων που τους ενώνει και τους προκαλεί. Έτσι δίνουμε στο κοινό μια ευκαιρία να συμμετέχει σε κάτι διαδραστικό, ώστε να μην είναι παθητικοί θεατές. Εστιάζουμε στην απόφαση, κάποιες φορές επιλέγουμε την αδράνεια και αποφεύγουμε τις αποφάσεις. Είναι μια διαφορετική εμπειρία και είναι σίγουρο ότι όταν φύγουν οι θεατές θα το θυμούνται για πολύ καιρό. Εμείς το μόνο που θέλουμε να πετύχουμε είναι να περάσουν καλά και να τους μεταδώσουμε το συναίσθημα να μην το βάζουμε κάτω, ότι είμαστε μαζί, να μην μένουμε στην φούσκα μας και ότι είμαστε μέρος ενός κοινωνικού συνόλου. Ας μην ξεχνάμε ότι καμία πορεία δεν είναι εύκολη, όλοι κάνουμε λάθη, αλλά πρέπει να μάθουμε να δίνουμε το χέρι και να συγχωρούμε. Είμαστε συνοδοιπόροι της ζωής. Έτσι, μαζί με τους χορηγούς που μας στηρίζουν και το Κινητήρας Στούντιο που λειτουργεί σαν κινητήρια δύναμη, μας δίνεται η ευκαιρία να το πραγματοποιήσουμε ακόμη μια φορά», τονίζει.
Θοδωρής Σμέρος, «Ο Χάρης»
«Είναι κάτι που μου αρέσει πολύ διότι όλα είναι ένας ατελείωτος αυτοσχεδιασμός. Ο Χάρης που υποδύομαι είναι ο άνθρωπος που θα δεις στο δρόμο και θα του δώσεις το χέρι αλλά εκείνος δεν πρόκειται να ανταποδώσει. Έχει θέμα με τα μικρόβια και είναι πολύ κλειστός σε σχέση με τους υπόλοιπους ανθρώπους. Μέσα από τον συγκεκριμένο ρόλο συνειδητοποίησα ακόμη περισσότερο πόσο πολύ όλοι μας είμαστε κλεισμένοι στον εαυτό μας. Λείπει πολύ η επικοινωνία, η επαφή και η ανταλλαγή απόψεων».
Αστέρης Κρικώνης, «O Μαρθαίος»
«Ο δικός μου ρόλος αφορά έναν Απειρανθίτη από την Νάξο που έχει έρθει στην Αθήνα και τα βρίσκει λίγο δύσκολα σε σχέση με το χωριό του. Αναμφισβήτητα, μέσα από το Roadtrip έμαθα πως όταν βρίσκεσαι τόσο κοντά με τον θεατή δεν υπάρχει περιθώριο ψευτιάς και σίγουρα -σου εγγυώμαι- με έκανε καλύτερο οδηγό, να νοιάζομαι για τον διπλανό ή τα κατοικίδια. Είδα την Αθήνα με άλλο μάτι».
Δημήτρης Λιόλιος, «O Από-μηχανής Θεός»
«Ο δικός μου ρόλος δεν αποκαλύπτεται. Είμαι πολλά και τίποτα, ίσως η φωνή της λογικής. Σαν ηθοποιός πάντως το βιώνω όλο αυτό ως μια μεγάλη πρόκληση. Όλα γίνονται εν κινήσει. Έμαθα λοιπόν ότι πρέπει πάντα να είμαστε έτοιμοι για όλα και ανοικτοί στις προκλήσεις».
Έλενα Τυρέα, «H Αργυρώ»
«Πρόκειται για έναν ρόλο όπου η Αργυρώ πάσχει από μια ασθένεια που ζεις σαν να βρίσκεσαι σε μια δική σου πραγματικότητα. Τα υπόλοιπα ας τα κρατήσουμε για έκπληξη. Ως Έλενα, συνειδητοποίησα ότι η αμεσότητα με τον κόσμο είναι ότι καλύτερο. Ακούς την ιστορία των συνεπιβατών και έχεις μόνο να πάρεις από αυτές, ειδικά σε μια εποχή που έχουμε μάθει να μην ακούμε».
Κύνθια Βουκουβαλίδου, «H Λεωνόρα»
«Παίζω μια αστή που πηγαίνει στο πάρτυ - reunion των συμμαθητών της. Αυτή η παράσταση είναι κάτι διαφορετικό από ότι έχει κάνει κάθε ηθοποιός. Αν έμαθα κάτι από αυτόν τον ρόλο; Ότι μέσα από τον παραμορφωτικό καθρέπτη του συγκεκριμένου ρόλου μπορείς να δεις πράγματα για σένα που ίσως να μην τα έβλεπες ποτέ. Οι ρόλοι, έτσι και αλλιώς, από εμάς δανείζονται».
Στη συνέχεια, το μόνο που κάναμε ήταν να επιβιβαστούμε. Φορέσαμε τις ζώνες μας και ζήσαμε αυτή την πανέμορφη εμπειρία. Στα πλαίσια αυτών που επιτρέπεται να πούμε, χωρίς να προδώσουμε ρόλους ή σενάριο, είναι ότι μιλάμε για κάτι πολύ ξεχωριστό. Όλα συμβαίνουν πέριξ των περιοχών της Ακρόπολης και των Πετραλώνων. Τέσσερα αυτοκίνητα που επιβιβάζουν αυστηρά δεκαπέντε θεατές και ξαφνικά γίνεσαι ένα με την πόλη που κατοικείς. Σαν να έχεις πάει μια βόλτα με τους φίλους ή να συναντάς στους δρόμους ανθρώπους που δεν γνωρίζεις. Παρακολουθείς τους ηθοποιούς- οδηγούς ταυτόχρονα να παίζουν, να ακούν, να οδηγούν, να συζητούν μαζί σου, να προσέχουν τα απρόοπτα και εσύ να λαμβάνεις μέρος στην πιο διαφορετική διαδρομή της ζωής σου. Αξίζει να επισημανθεί ότι η μεγαλύτερη απόλαυση είναι οι αντιδράσεις των περαστικών που δεν γνωρίζουν ότι είσαι μέρος μιας παράστασης.
Το τέλος είναι πρωτότυπο και η μουσική επεξεργασία του Οδυσσέα Κωνσταντόπουλου πολύ ταιριαστή. Δεν μπορούμε να αποκαλύψουμε ακριβώς τι συμβαίνει, πιθανόν να δεχτείτε και την επίσκεψη της αστυνομίας, αλλά η επιστροφή σας στην αφετηρία, θα σας έχει κάνει έναν άλλο άνθρωπο. Αντικρίζεις την πόλη με διαφορετική ματιά και όταν αποβιβάζεσαι, συνειδητοποιείς ξεκάθαρα ότι η ζωή είναι γεμάτη διλήμματα, αλλά η ύπαρξη αυτών, σηματοδοτούν ότι ζεις.
Info:
Κινητήρας Studio Artistic Residency Centre
Ερεχθείου 22
22/9 - 4/10
Σύλληψη-Σκηνοθεσία: Βιολέττα Γύρα.
Κείμενα: Γιάννης Ζευγώλης, Γιάννης Ράγκος.
Παίζουν: Κύνθια Βουκουβαλίδου, Αστέρης Κρικώνης, Δημήτρης Λιόλιος, Θοδωρής Σμέρος, Έλενα Τυρέα.
€12, Απαραίτητη η έγκαιρη κράτηση (15 θεατές ανά παράσταση): 6949679113
σχόλια