Η Λορέτα, ο Άγγελος και η Ύβα, γεννημένοι στην Αλβανία και μεγαλωμένοι στην Ελλάδα, ο Σαμουήλ γεννημένος και μεγαλωμένος στην Ελλάδα και η Άντα επίσης γεννημένη και μεγαλωμένη στην Ελλάδα, μοιράστηκαν ιστορίες ζωής και μας έδειξαν πώς είναι να ζεις σε μια χωρά όπου το αύριο είναι απόλυτα μετέωρο.
Η Λορέτα είναι έξι μήνες «φυλακισμένη» στην Ελλάδα επειδή δεν έχει ανανεωθεί η άδεια παραμονής της. «Την ελληνική ιθαγένεια την παίρνεις υπό προϋποθέσεις. Σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες υπάρχουν προβλέψεις. Η Ελλάδα και η Ιταλία είναι οι μοναδικές χώρες που για να έχεις πρόσβαση στην ελληνική ιθαγένεια πρέπει να έχεις ενηλικιωθεί. Και πάλι ακούγεται μακρινό όνειρο στην Ελλάδα η απόκτηση ελληνικής ιθαγένειας» εξηγεί η Άντα.
Ο Σαμουήλ είναι είκοσι έξι χρονών, αυτοδίδακτος ηθοποιός του Εθνικού θεάτρου. «Γεννήθηκα στην Ελλάδα από μετανάστες γονείς. Η μητέρα μου είναι από την Κένυα και ο μπαμπάς μου από την Νιγηρία. Μου αρέσει η Ελλάδα, δεν έχω γνωρίσει άλλο πολιτισμό. Τώρα με την δουλειά θα ταξιδέψω στην Γαλλία όπου θα δώσουμε κάποιες παραστάσεις και θα δω και εκεί πώς είναι τα πράγματα. Στο δημοτικό δεν βίωσα ρατσισμό. Τα παιδιά ήταν πολύ φιλικά. Κάποια είχαν τα θέματά τους αλλά στην πάροδο των χρόνων εξομαλύνθηκαν τα πράγματα. Στο γυμνάσιο είχα θέματα με κάποιους καθηγητές και έκανα μεταγραφή. Αντιμετώπισα ρατσιστικά σχόλια από κάποιους καθηγητές αλλά δόξα τω Θεώ υπήρχε ένα καθηγητής που μας βοήθησε να αλλάξουμε σχολείο. Στο λύκειο ήταν υπέροχα. Είχα εξαίρετους καθηγητές και συμμαθητές. Δεν έχω ζήσει bullying καταστάσεις γιατί είχα φίλους που αυτόματα με προστάτευαν. Δεν τα φιλτράρω καθόλου, δεν τα απορροφάω αυτά που ακούω. Κάθε μέρα είμαι στόχος σχολιασμού αλλά έχω μάθει να το αποβάλλω όλο αυτό. Το παράπονό μου είναι πέρα της γραφειοκρατίας, η έλλειψη ζύμωσης με τον κόσμο. Ο κόσμος πρέπει να ζυμωθεί για την εξομάλυνση των πραγμάτων, για την πιο εύκολη ένταξη των ανθρώπων. Η ζύμωση θα φέρει την αλλαγή. Όταν σπάσουν αυτά τα πράγματα σε όλους μας και διώξουμε τους κομπλεξισμούς μας. Πρέπει να εστιάσουμε στην αγάπη και στην ζύμωση. Ευτυχώς η νέα γενιά είναι πιο ανοιχτή σε αυτά τα πράγματα. Πιο εύκολα με πλησίαζαν τα παιδιά μεταναστών και κάποιοι Έλληνες που ήταν ανοιχτοί αυθόρμητα από τους γονείς τους και τους άρεσε η διαφορετικότητα. Πολλές φορές με έπιανα να δουν αν ξεβάφω. Ακόμα και αυτή η προσέγγιση ήταν η αφορμή για μια φιλία. Δεν με στεναχωρούσε καθόλου. Ίσα ίσα το έβρισκα ωραίο γιατί οι γονείς μου με είχαν μάθει να είμαι ανεξάρτητος, ελεύθερος και να μην με ενοχλεί τίποτα».
σχόλια