ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Ο επίτροπος

Facebook Twitter
0

Είναι πολλά τα κολλήματα που έχει δημιουργήσει η κρίση. Και πολλοί οι συμβολισμοί. Ένας από αυτούς είναι η «εθνική κυριαρχία». Ακόμα και να έχετε μνήμη χρυσόψαρου δεν μπορεί να έχετε ξεχάσει πως σε κάθε Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. συμβαίνει μια τρομακτική διαπραγμάτευση μεταξύ Ευρώπης και Ελλάδας για την εκχώρηση ή όχι της εθνικής κυριαρχίας. Με λίγα λόγια οι ευρωπαίοι ζητάνε να μπουν «επίτροποι» στα υπουργεία που να ελέγχουν τα λογιστικά τους φύλα . «Αφού εμείς σας δανείζουμε, γιατί να μην έχουμε και τον πρώτο λόγο, για το πότε και πως θα πάρουμε τα λεφτά μας πίσω», λένε και ξαναλένε. Και στην Αθήνα σκάει πάλι η βόμβα. Επειδή από τη δημιουργία του ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα, στα σημαντικότερα θέματα τις βασικές κατευθυντήριες γραμμές έχουν διαμορφώσει οι «μεγάλες δυνάμεις» (από την ανεξαρτησία, στον εμφύλιο, στο σχέδιο Μάρσαλ, στο Κυπριακό, στο «ευχαριστώ τις ΗΠΑ» και μετά στο Καστελόριζο και στο ΔΝΤ) μας έχει διαμορφωθεί ένα επιφανειακό κόμπλεξ που δεν θέλει κανέναν «βάρβαρο» να ορίζει τις τύχες της χώρας μας. Στην πραγματικότητα επειδή πάντα το κάνει αυτό ο «βάρβαρος», είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε ναζάκια για να νιώθουμε καλύτερα.

  

Η χθεσινή συνάντηση των αρχηγών των κομμάτων με τον κύριο Παπαδήμο και οι αποφάσεις τους για τα τρία «όχι» ( κατώτατος μισθός, κατάργηση 13 και 14 μισθού και ορισμός ξένου επιτρόπου στο υπουργείο Οικονομικών) μπορούν να περιγραφούν με την παροιμία «σκύλος που γαβγίζει, δεν δαγκώνει». Γιατί; Επειδή πολύ απλά αν επιθυμεί η Μέρκελ να γίνουν αυτά τα τρία θα απειλήσει ότι θα μας κοπεί η χρηματοδότηση και ότι θα παγώσει το PSI, θα επανέλθει πάλι το δίλημμα ευρώ ή δραχμή, θα ακούσουμε πάλι για «κόκκινες ζώνες», για τη διάσωση της χώρας και θα σκύψουμε το κεφάλι και θα βροντοφωνάξουμε οκ; Εκτός αν, και εδώ θα φανεί η ικανότητα του και αν ήταν σωστή η επιλογή του, ο κ. Παπαδήμος διαπραγματευθεί τις θέσεις μας, εξηγήσει την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας κα πείσει τους εταίρους μας ότι σε αυτήν την όμορφη γωνιά της Μεσογείου υπάρχει κόσμος που πεινάει. Και ο κόσμος που πεινάει δεν ψάχνει λεφτά για να καταναλώσει, αλλά για να επιζήσει.

0

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ