Ο μαύρος σκύλος έφυγε...

Ο μαύρος σκύλος έφυγε... Facebook Twitter
WHO LET THE DOG OUT Ο μαύρος σκύλος είναι η κατάθλιψη και πρέπει άμεσα να φύγει από το σπίτι στα βιβλία του Μάθιου Τζόνστον.
0

Ένα μικρό βιβλίο που, σύμφωνα με τον Stephen Fry, «με τη σπιρτάδα, την οικονομία και την πλήρη κατανόηση λέει αυτό που σε άλλους παίρνει πάνω από τριακόσιες σελίδες για να το πουν», είναι η δημιουργία του γνωστού creative director Μάθιου Τζόνστον, που μέσα από απλές εικόνες σκιαγραφεί με αριστουργηματικό τρόπο τη φύση και τους τρόπους αποφυγής της κατάθλιψης.

Ο μαύρος σκύλος υπήρξε σύμβολο της κατάθλιψης από την εποχή των Κελτών. Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ το χρησιμοποίησε ως παρομοίωση της δικής του μάχης με τη μελαγχολία. Ο Τζόνστον μετατρέπει τα λόγια και τις θεωρίες σε απλές εικόνες που έχουν την αμεσότητα ενός σπουδαίου διαφημιστή αλλά και το βάθος ενός γνώστη της συγκεκριμένης κατάστασης. Όπως ο ίδιος λέει: «Αυτό που με ώθησε στη δημιουργία αυτού του βιβλίου ήταν η δική μου εμπειρία με την κατάθλιψη. Είχα το Μαύρο Σκύλο στη ζωή μου από την ηλικία των είκοσι ετών, αλλά το αντιμετώπιζα με πλήρη άρνηση και προσπάθεια να το καμουφλάρω με άπειρες ώρες εργασίας και κατανάλωση αλκοόλ. Διάβασα πολλά βιβλία self-help, τα οποία πάντα ήταν γραμμένα από ψυχιάτρους. Μέσα μου πάντα έλεγα "εύκολο για σένα να το λες αυτό!". Αυτά που με επηρέασαν περισσότερο ήταν τα βιβλία που ήταν γραμμένα από ανθρώπους που υπέφεραν από τη συγκεκριμένη ψυχική ασθένεια, κυρίως γιατί πίστευα πως είχα ένα είδος συμμαχίας με αυτούς. Όταν διάβασα το βιβλίο Ορατά σκοτάδια - Χρονικό μιας τρέλαςτου Ουίλιαμ Στάιρον ένιωσα πως για πρώτη φορά έβλεπα γραπτώς αυτά που ζούσα κι εγώ. Το μόνο που έκανα ήταν να δώσω εικόνα σε αυτά που διάβασα».

Στο βιβλίο του Τζόνστον πρωταγωνιστής είναι, βεβαίως, το κατάμαυρο και λίγο πλαδαρό λαμπραντόρ, το οποίο παίρνει τη μορφή και το βάρος που έχει η κατάθλιψη στην καθημερινότητα των ηρώων. Ξαπλώνει στη μέση του ζευγαριού και συνθλίβει την ύπαρξή του, πατά το σκοινί του χαρταετού του ήρωα και δεν τον αφήνει να πετάξει, του τρώει τη μνήμη και γίνεται καπετάνιος σε ένα καράβι σε φουρτουνιασμένη θάλασσα. Κάθε εικόνα και ένα μεταφορικό σχήμα που σχεδιάζει με τον πιο ρεαλιστικό τρόπο μια από τις πιο σοβαρές ασθένειες της εποχής μας.

Διάφορα
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ