Περπατώντας με γοργό βήμα τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου και ακολουθώντας τη διαδρομή των αρχαίων Παναθηναίων, δέκα μόλις λεπτά από την Ακρόπολη, βρίσκεσαι σε μία από τις πιο υποβαθμισμένες περιοχές της Αθήνας, που αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε οικοδομικό οργασμό. Ταύρος, πίσω από την Ιερά Οδό. Κατά μήκος κάποιου παραπόταμου του Κηφισού, με δεκάδες εκκλησάκια να ξεπροβάλλουν στις όχθες του μέσα από δέντρα και καλάμια, εκεί που κάποτε υπήρχαν μόνο ελαιώνες και αμπέλια ξεχωρίζεις το γιαπί του νέου γηπέδου του Παναθηναϊκού και το σκελετό του μεγαλύτερου εμπορικού κέντρου της πόλης. Δυο βήματα πιο κει έχει χτιστεί το νέο Χρηματιστήριο. Οικονομία δίπλα στην παραοικονομία, αναγέννηση δίπλα στην παρακμή. Ανάμεσα στις βιοτεχνίες, στις μάντρες, στα εγκαταλειμμένα βυρσοδεψία, στα παραπήγματα και στα πολυτελή κέντρα λαϊκής διασκέδασης όπου κάθε βράδυ σπαταλιούνται περιουσίες, υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος που, αν δεν σε υποψιάσει κάποιος για την ύπαρξή του, παραμένει αθέατος και κρυφός. Κάτω από τον Παρθενώνα, το σύμβολο του δυτικού πολιτισμού, υπάρχουν παραγκουπόλεις και άνθρωποι που ζουν σε άθλιες συνθήκες, σαν ήρωες του Ουγκό, ακριβώς όπως στην εποχή του Ιαβέρη. Οι Τσιγγάνοι με τα τρίκυκλα που κυκλοφορούν καθημερινά σε κάθε σημείο της πόλης μαζεύοντας οτιδήποτε μεταλλικό απ' τους σκουπιδοτενεκέδες, οι παρίες και οι ξένοι στα τροχόσπιτα του Ρέντη που προσπαθούν να επιβιώσουν αξιοπρεπώς ως ρακοσυλλέκτες στηρίζουν σε μεγάλο βαθμό την παγκόσμια οικονομία. Χωρίς να το διανοηθούν ούτε οι ίδιοι ούτε όσοι τους προσπερνούν ως γραφική εικόνα του δρόμου και είναι αδύνατο να φανταστούν τον κόσμο που κρύβει πίσω του αυτό το σκουπιδαριό. Ο πλούτος που παράγουν δεν φαίνεται πουθενά, δεν καταγράφεται από καμία υπηρεσία, κρύβει πίσω του χοντρή εκμετάλλευση, μαύρη εργασία, τεράστια απώλεια φόρων, αλλά κυρίως κρύβει όλο το σύγχρονο κομμάτι της ανακύκλωσης, το οποίο, ενώ παρουσιάζεται από τα media ως πράσινο, στην ουσία είναι κατάμαυρο.
Αφορμή για να προσέξουμε αυτό το παράλληλο σύμπαν που υπάρχει στο κέντρο της Αθήνας είναι το ντοκιμαντέρ με τίτλο «Raw Material» που ετοιμάζει ο Χρήστος Καρακέπελης με πρωταγωνιστές ανθρώπους αγνοημένους από το κράτος και τα media. Η ταινία του, που χρειάστηκε περισσότερα από 6 χρόνια έρευνας, συλλογής στοιχείων και στενής επαφής με τους Τσιγγάνους και τους άλλους ρακοσυλλέκτες, αμέτρητες ώρες γυρισμάτων, δυσκολιών, απροόπτων και ταλαιπωρίας, αποκαλύπτει στοιχεία συγκλονιστικά.
σχόλια