Οι Patari Project, μετά το 10 cm up, παρουσιάζουν την Οδύσσεια από τον Οκτώβριο στο Θέατρο Olvio. Ο Οδυσσέας ανεβαίνει στην «πλατφόρμα» τους και το ταξίδι ξεκινά.
Ποιος είναι ο Οδυσσέας; Σε τι θέλει να γυρίσει; Κι αν τα καταφέρει, τι μένει στο τέλος;
Πέντε ηθοποιοί σε περιορισμένο χώρο 1 x 1,60, χωρίς σκηνικά και κοστούμια, μόνο με το σώμα και τη φωνή τους, περιπλανώνται σε θάλασσες, παλεύουν με τέρατα, νοσταλγούν και ελπίζουν... Κι όλα αυτά 75cm από το έδαφος.
Όταν περιορίζεις το χώρο, δε μπορεί να φανταστείς τι μπορεί να κάνει το ανθρώπινο μυαλό και η φαντασία. Από εκεί που κάτι φαντάζει αδύνατο, ξαφνικά φαντάζεσαι τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να γίνει ένα αντικείμενο ή μια ολόκληρη σκηνή.
Το ταξίδι ενός ήρωα που υπάρχει μέσα μας και που τον επιστρατεύουμε, ανακαλούμε κάθε φορά που μας χρειάζεται. Το δικό μας ταξίδι, κάτω από την ασυνήθιστη, ευφάνταστη και ρηξικέλευθη ματιά των Patari Project. Ένα θέατρο πηγαίο, παιχνιδιάρικο, που υπόσχεται μια διαφορετική εμπειρία.
Για το Πατάρι project και την Οδύσσεια μιλήσαμε με την σκηνοθέτη της παράστασης Σοφία Πάσχου.
Πότε ξεκίνησε το Πατάρι project;
Το πατάρι πρότζεκτ ξεκίνησε πριν δυόμισι τρία χρόνια. Είμαστε μια ομάδα ηθοποιών, που μετά από μία κοινή εκπαίδευση πάνω στο σωματικό θέατρο, αποφασίσαμε και προσπαθήσαμε να κάνουμε μια ομάδα που να κάνει παραστάσεις πάνω σε πατάρι.
Που εκπαιδευτήκατε;
Αυτή την εκπαίδευση την πήρα στην Ελλάδα. Είχα πάει σε ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα σωματικού θεάτρου και μέσα από αυτό το πρόγραμμα, γνώρισα και τα παιδιά Εκεί τους δίδαξα κάποια πράγματα για την αφήγηση και την πλατφόρμα. Έχω τελειώσει τη δραματική σχολή Αρχή και εδώ και τέσσερα χρόνια ζω στο Λονδίνο. Εκεί, στο πλαίσιο ενός μεταπτυχιακού προγράμματος ανακάλυψα τη τεχνική αυτή, την οποία ήθελα να χρησιμοποιήσω σε παράσταση.
Θα μας εξηγήσετε αυτή την τεχνική;
Είναι μία τεχνική που λέγεται πλάτφο, πλατφόρμα δηλαδή, και γίνεται σε ένα περιορισμένο χώρο συνήθως 1Χ1,60. Οι ηθοποιοί είναι από 5 έως 8 συνήθως και διηγούνται ιστορίες. Στην πλατφόρμα δεν υπάρχουν αντικείμενα και σκηνικά στοιχεία, άρα το μόνο που υπάρχει είναι ο άνθρωπος και το ανθρώπινο δυναμικό. Στηριζόμαστε μόνο σε αυτά που μπορούμε να κάνουμε εμείς.
Ποιά είναι η μεγαλύτερη δυσκολία αυτών των παραστάσεων;
Υπάρχει μία δυσκολία, μία δομική δυσκολία. Είναι ένα πάρα πολύ μικρός χώρος, ανεβαίνουμε πάνω και λέμε «ωχ! δεν χωράμε», αλλά αυτό που γίνεται είναι μαγικό και φανταστικό κατά την άποψη μου. Όταν περιορίζεις ένα χώρο, η φαντασία σου ξαφνικά ανοίγει, δηλαδή βρίσκεις λύσεις από το πουθενά από εκεί που δεν υπάρχουνε.
Αυτή είναι η δεύτερη παραγωγή σας. Η εμπειρία σας από την προηγούμενη;
Η ομάδα μας έχει κάνει μία παραγωγή, την πρώτη μας, το 10 cm up. Ήταν δικό μας κείμενο, που φτιάξαμε με βάση την τεχνική πλατφόρμας.
Στη δεύτερη παραγωγή μας που είναι ‘’Οδύσσεια’’, λέμε την δική μας εκδοχή της Οδύσσειας. Είναι μία δική μας ιστορία πάνω σε όλα τα κεφάλαια, είναι η δική μας εκδοχή πάνω στην Οδύσσεια η οποία διαρκεί μία ώρα.
Επικεντρώνεστε σε κάτι; Στην ιστορία ή στον ήρωα;
Κάνουμε focus στον Οδυσσέα και στο τι είναι ο Οδυσσέας. Καταρχήν δεν υπάρχει Οδυσσέας. Για μένα και για μας, είμαι εγώ, είσαι εσύ, είναι ο δίπλα μας, είμαστε όλοι.
Το ενδιαφέρον είναι ότι ο Οδυσσέας μέσα από το ταξίδι του, γνωρίζει τους εαυτούς που είχε και δεν τους ήξερε, τον έξυπνο Οδυσσέα, τον κακό, τον πονηρό κτλ. Εμείς εκεί ενδιαφερόμαστε να σταματήσουμε. Να παρατηρήσουμε το ποιός είναι και τις πτυχές του. Η Οδύσσεια είναι ένα έργο με μεγάλες εικόνες και εμείς θέλουμε όλες αυτές οι μεγάλες εικόνες να μη μοιάζουν μικρές.
Πόση σημασία έχει το ότι παίζετε 75 εκατοστά επάνω από το έδαφος;
Έχει τεράστια σημασία που είναι ψηλά, γιατί παίζουμε και με ένα κίνδυνο. Εκεί δε μπορούμε να κάνουμε κανένα λάθος, δηλαδή πρέπει όλα να είναι συγχρονισμένα και όλοι να είμαστε μαζί, αφού αυτή είναι η τεχνική της πλατφόρμας, να είμαστε όλοι μαζί. Για να υπάρξω εγώ πάνω στην ιστορία ή πάνω στην πλατφόρμα, πρέπει να με βοηθήσουν και οι άλλοι, για παράδειγμα, αν αλλάξω μία κίνησή μου, θα πρέπει και ο άλλος να αλλάξει, γιατί αλλιώς θα πέσω.
Για εσάς ποιά είναι η ουσία του θεάτρου;
Για μένα, αυτή η τεχνική είναι όλο το θέατρο, η ουσία του και όλο αυτό που θα ήθελα εγώ να κάνω. Βασίζεται πολύ στο ‘’μαζί’’. Για να υπάρχω πρέπει να υπάρχει και ο άλλος δίπλα μου, για να κάνω κάτι, πρέπει ο άλλος να με βοηθήσει και πρακτικά και σωματικά και να το ζω αυτό. Βασίζεσαι και αυτό είναι θέμα εμπιστοσύνης.
Για να γίνω πιο ξεκάθαρη, όταν κάποιος θέλει να κάνει δύο κινήσεις να βρεθεί στο πίσω μέρος της πλατφόρμας, δεν μπορεί να το κάνει μόνος του, γιατί όλοι πρέπει να αλλάξουν για να γίνει αυτή η κίνηση. Είναι αυτό νομίζω που γίνεται και στη ζωή, δηλαδή για να υπάρξω εγώ σε ένα σύνολο, πρέπει όλοι να αλλάξουν, χρειάζεται προσαρμογή σε αυτό. Υπάρχει και κάτι άλλο. Όταν περιορίζεις το χώρο, δε μπορεί να φανταστείς τι μπορεί να κάνει το ανθρώπινο μυαλό και η φαντασία. Από εκεί που κάτι φαντάζει αδύνατο, ξαφνικά φαντάζεσαι τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να γίνει ένα αντικείμενο ή μια ολόκληρη σκηνή.
Πως χρηματοδοτείτε τις παραστάσεις σας;
Αυτή είναι μία καλή ερώτηση. Από όσο ξέρετε, γενικά, δεν υπάρχει καμία χορηγία από πουθενά. Όμως, είμαστε μια τυχερή ομάδα γιατί ακόμα δεν έχουμε βάλει κάποια λεφτά από την τσέπη μας. Η τελευταία μας παράσταση πήγε πολύ καλά. Αυτό που κάνουμε, είναι ότι κάνουμε διάφορα σεμινάρια της πλατφόρμας ως ομάδα, και όλοι βοηθάμε για να έχουμε κάποια έσοδα για τη μικρή μας παραγωγή.
Η Οδύσσεια θα παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη, από τις 13 Οκτωβρίου στο θέατρο Όλβιο.
Η ταυτότητα της παράστασης:
Η παράσταση είναι μια δημιουργία της ομάδας
Σκηνοθεσία: Σοφία Πάσχου
Δραματουργία: Kωνσταντίνος Μελίδης
Σκηνικά: Ντέιβιντ Νεγρίν
Φωτισμοί: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Κατερίνα Τασσύ
Παίζουν οι ηθοποιοί: Γιάννης Γιαννούλης, Μιχάλης Κουμαριανός, Θεοδόσης Κώνστας, Σάντυ Σπυρίδη, Εριφύλη Στεφανίδου
σχόλια