Αν εν μέρει έχει απαντηθεί το γιατί οι γυναίκες της Τσετσενίας στρατεύτηκαν ως γυναίκες καμικάζι, δύσκολα μπορεί να απαντήσει κανείς στο ερώτημα «γιατί μια γυναίκα να θέλει να ενταχθεί σε ένα τόσο καταπιεστικό σύστημα, όσο αυτό του ISIS».
Οι γυναίκες - καμικάζι έγιναν παγκόσμια γνωστές από το μακελειό στο Θέατρο της Μόσχας το 2002. Δυο χρόνια νωρίτερα, το 2000, η Khava Barayeva γινόταν η πρώτη γνωστή «Μαύρη Χήρα», όταν ανατινάχτηκε σε μια ρώσικη στρατιωτική βάση στην Τσετσενία. Αυτά που ξέρουμε για το προφίλ τους είναι ελάχιστα, όπως ελάχιστα ξέρουμε μέχρι σήμερα και για τον αριθμό τους. Μάρτυρες του ισλαμικού ιερού πολέμου (τζιχάντ), προέρχονται κυρίως από ορεινές περιοχές του Βόρειου Καυκάσου, την Τσετσενία, Ινγκουσετία, το Νταγκεστάν. Η στρατολόγησή τους οφείλεται πρωτίστως στο μίσος κατά των Ρώσων, καθώς οι τακτικές των ρώσικων δυνάμεων σε αυτές τις περιοχές μόνο και πέρα από βάναυσες μπορεί να χαρακτηριστούν. Είναι γυναίκες που έχασαν συζύγους ή παιδιά στη διάρκεια των δυο πολέμων της Ρωσίας κατά των ισλαμιστών ανταρτών στην Τσετσενία (1994-1996 και 2003-2004) και στρατολογήθηκαν εύκολα λόγω του χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και του θρησκευτικού φανατισμού τους. Άνθρωποι που δεν είχαν να χάσουν τίποτα. Εκπαιδεύτηκαν στα στρατόπεδα των Τσετσένων και έμαθαν να χρησιμοποιούν εκρηκτικά. Να τα φορούν επάνω τους και να τα ενεργοποιούν.
Αν ανατρέξουμε στην ιστορία, οι γυναίκες έχουν ενταχθεί σε εξτρεμιστικά και παραστρατιωτικά κινήματα καθώς και σε ένοπλες εξεγέρσεις σε διαφορετικές περιόδους, όπως στο Ελ Σαλβαδόρ, την Ερυθραία, το Νεπάλ, το Περού και την Σρι Λάνκα.
Η ανθρωπότητα είδε για πρώτη φορά στα καθίσματα των θεατών του θεάτρου της Μόσχας, με 800 όμηρους τις Μαύρες Χήρες, νεκρές από το αναισθητικό αέριο που μετά από 55 ώρες ομηρίας των θεατών, αποφάσισε ο Πούτιν να ρίξει στο θέατρο. Ήταν ο επίλογος μιας δραματικής σελίδας στην ιστορία της Ρωσίας που στοίχισε τη ζωή 119 ομήρων θεατών και 40 Τσετσένων ανταρτών.
Ο ρόλος των γυναικών καμικάζι στην ιστορία του τσετσένικου αυτονομιστικού κινήματος είναι σημαντικός και στην επόμενη τραγωδία, στο μακελειό στο σχολείο του Μπεσλάν, στη βόρεια Οσετία. Μαζί με τους Τσετσένους αυτονομιστές, οι Μαύρες χήρες εισέβαλαν στο σχολείο και κράτησαν όμηρους επί τρεις ημέρες χωρίς τροφή και νερό δάσκαλους και μαθητές. Ήταν μια πρωτοφανής επίθεση εναντίον αμάχων και μάλιστα παιδιών που άφησε άφωνη την παγκόσμια κοινότητα και ένα θλιβερό απολογισμό νεκρών. 334 άνθρωποι σκοτώθηκαν, από αυτούς οι 186 μαθητές. Επέζησε μόνο ένας αυτονομιστής ενώ την ευθύνη ανέλαβε ο πιο καταζητούμενος τότε άνθρωπος στη Ρωσία, ο πολέμαρχος Σαμίλ Μπασάγεφ που σκοτώθηκε από τις ρωσικές δυνάμεις στην Ινγκουσετία το 2006.
Αν οι Μαύρες Χήρες φαίνεται να είναι σε επιχειρησιακή ύφεση, με τελευταίο μεγάλο χτύπημα την βομβιστική επίθεση στον σταθμό της Μόσχας το 2010, όλο και περισσότερες γυναίκες στρατολογούνται από εξτρεμιστικές οργανώσεις σε όλο τον κόσμο. Οι διάσπαρτες ειδήσεις που συνήθως περνάνε στα ψιλά των εφημερίδων και μιλούν για στρατολογήσεις μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης καθώς και οι ανέλεγκτες διαστάσεις που παίρνει η δυναμική της απήχησης του ISIS στην Ευρώπη όχι μόνο έχουν ανησυχήσει αλλά έχουν μπερδέψει τον Δυτικό κόσμο.
Η στρατολόγηση νέων μελών δεν εξαιρεί ούτε τις ανήλικες γυναίκες. Κάθε τόσο κάποιες Ευρωπαίες εγκαταλείπουν τα σπίτια τους για να ζήσουν το μουσουλμανικό όνειρο. Πριν λίγο καιρό περισσότερες από 50 μουσουλμάνες της Βρετανίας υπολογίζεται ότι έχουν εγκαταλείψει τη χώρα για να μεταναστεύσουν στη πόλη Ράγκα της ανατολικής Συρίας, όπου διατηρεί ένα από τα αρχηγεία του ο Isis. Κανείς δεν ξέρει αν τις προορίζουν για πολεμίστριες ή απλώς μηχανές αναπαραγωγής. Πληροφορίες λένε ότι οι γυναίκες έχουν διαμορφώσει τις δικές τους ταξιαρχίες εντός τού «Ισλαμικού Κράτους τού Ιράκ και της αλ-Σαμ» (ISIS).
Αν ανατρέξουμε στην ιστορία, οι γυναίκες έχουν ενταχθεί σε εξτρεμιστικά και παραστρατιωτικά κινήματα καθώς και σε ένοπλες εξεγέρσεις σε διαφορετικές περιόδους, όπως στο Ελ Σαλβαδόρ, την Ερυθραία, το Νεπάλ, το Περού και την Σρι Λάνκα. Οι απόψεις διίστανται για το αν οι γυναίκες συμμετέχουν σε βίαια κινήματα ή παραστρατιωτικές οργανώσεις για λόγους ταυτότητας, αφού αντιμετωπίζονται συνήθως σαν εργαλεία της αντρικής εξουσίας. Η γυναικεία Ταξιαρχία αλ Khansaa τής ISIS στοχεύει σε νεαρές γυναίκες που αισθάνονται καταπιεσμένες ως σουνίτισες μουσουλμάνες. Όμως ποιός κανόνας ισότιμης αντιμετώπισης μπορεί να ισχύσει σε τόσο βαθιά συντηρητικές κοινωνίες απέναντι στις γυναίκες, όταν οι ίδιες ζουν σε απαράδεκτο καθεστώς καταπίεσης και περιθωριοποίησης και είναι οι πιο ευπαθείς όταν βρίσκονται σε εμπόλεμες ζώνες; Άλλωστε, είναι γνωστή η βιαιότητα και οι μεσαιωνικές αντιλήψεις τόσο του ISIS, όσο και της Μπόκο Χαράμ, της οργάνωσης από τη Νιγηρία που ορκίζεται υποταγή στο ISIS σε ότι αφορά τις γυναίκες.
Υπάρχουν υπόνοιες ότι τα κορίτσια στη Νιγηρία χρησιμοποιούνται ως καμικάζι αυτοκτονίας από την ηλικία των 10 ετών. Ο αναλφαβητισμός στις γυναίκες στη βόρεια Νιγηρία φτάνει το 80%, είναι απόλυτα υποταγμένες στους άντρες τους και παντρεύονται πριν τα 18. Θεωρούνται οι ευκολότεροι στόχοι στρατολόγησης.
Στην έρευνα της οργάνωσης Human Rights Watch, αναγράφεται ότι πρόκειται για «ένα σύστημα οργανωμένων βιασμών και σεξουαλικής κακοποίησης, σεξουαλικής δουλείας και αναγκαστικών γάμων με τους μαχητές του ISIS». Οι μαρτυρίες των γυναικών που έχουν δραπετεύσει και οι ιστορίες που έχουν αφηγηθεί στις ανθρωπιστικές οργανώσεις θεωρούνται « εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας».
Η περίπτωση της μεταχείρισης των γυναικών αποτελεί εξαίρεση μόνο για λόγους στρατηγικής: οι ισλαμικές ομάδες θεωρούν τις γυναίκες κλειδιά στη δράση τους και εργαλεία στην εφαρμογή της οικοδόμησης ενός «χαλιφάτου» της Σαρία, με κανόνες και νόμους περασμένων αιώνων. Οι γυναίκες είναι απλώς μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου απόκτησης ανθρώπινων όπλων, πιστών συζύγων και σεξουαλικών δούλων. Η «αναβάθμιση» των γυναικών είναι μια «πατέντα» που δεν έχει καμία σχέση με τη γενιά των τζιχαντιστών του Μπιλ Λάντεν. Ο ISIS στοχεύει περισσότερο από την προηγούμενη γενιά, στην οργάνωση και την οικοδόμηση κοινωνιών μέσα στις οποίες οι γυναίκες είναι απαραίτητες. Οι κοινωνικές δομές θέλουν πολεμιστές αλλά και συζύγους, το νέο μοντέλο της οικογένειας.
Η απαγωγή των 276 μαθητριών από την Μπόκο Χαράμ, είναι το ένα δέκατο των γυναικών και κοριτσιών που έχουν απαχθεί από την ομάδα μόνο μέσα στο 2014, σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία. Οι περισσότερες απήχθηκαν ως «νύφες» και ως σκλάβες, αντικείμενα της ανθρώπινης δουλείας που ο ISIS προπαγανδίζει ότι συνάδει με τον ισλαμικό νόμο. Το παράδειγμα της ζωής στην Μοσούλη είναι ενδεικτικό. Έχει καταληφθεί από την οργάνωση Ισλαμικό Κράτος (ΙΚ), μια ριζοσπαστική σουνίτικη οργάνωση, διαβόητη για τις ωμότητες που διαπράττει. Μαζικές εκτελέσεις, λιθοβολισμοί γυναικών αποκεφαλισμοί δημοσιογράφων. Μόλις πριν λίγες μέρες εκτέλεσαν μια δημοσιογράφο και τον πατέρα της στην Μοσούλη του Ιράκ, όπως μετέδωσε το ιρακινό τηλεοπτικό δίκτυο αλ Σουμαρίγια. Είναι μια πόλη που ζει σε πλήρη ανελευθερία και φόβο.
Σε ένα πρόσφατο άρθρο του Tony Blair Faith Foundation, αναγράφεται ότι η Boko Haram όλο και περισσότερο βασίζεται σε νεαρά κορίτσια, προκειμένου να τα χρησιμοποιήσει ως ανθρώπινες βόμβες. Από τον Ιούνιο του 2014 τουλάχιστον 30 επιθέσεις αυτοκτονίας έχουν εκτελεστεί από γυναίκες και νεαρά κορίτσια. Οι γυναίκες-καμικάζι (FSBs) είναι υπεύθυνες για σχεδόν για τους μισούς από τους θανάτους που έχει προκαλέσει η Boko Haram. Η Boko Haram χρησιμοποιεί τις γυναίκες της FSBs επειδή είναι αποτελεσματικές. Η μπούρκα και το νικάμπ είναι ρούχα κοινά. Και μέσα σε αυτά μπορούν να κρύψουν εύκολα όπλα και εκρηκτικά. Πολιτισμικά και θρησκευτικά είναι απαράδεκτο να τις υποβάλουν σε σωματικούς ελέγχους. Αυτό κάνει την ομάδα FSBs πιο αποτελεσματική από τους άντρες βομβιστές αυτοκτονίας.
Υπάρχουν υπόνοιες ότι τα κορίτσια στη Νιγηρία χρησιμοποιούνται ως καμικάζι αυτοκτονίας από την ηλικία των 10 ετών. Ο αναλφαβητισμός στις γυναίκες στη βόρεια Νιγηρία φτάνει το 80%, είναι απόλυτα υποταγμένες στους άντρες τους και παντρεύονται πριν τα 18. Θεωρούνται οι ευκολότεροι στόχοι στρατολόγησης. Τον Ιούλιο του 2014, ένα κορίτσι 10 ετών φορτωμένο με εκρηκτικά, συνελήφθη σε ένα σημείο ελέγχου και η επίθεση αποτράπηκε. Σε μια άλλη περίπτωση, μια κοπέλα παραδόθηκε στην αστυνομία αντί να πυροδοτήσει τα εκρηκτικά, λέγοντας ότι δεν ήθελε να πεθάνει.
Κάποιοι διασωθέντες από τα στρατόπεδα της Boko Haram, μαρτυρούν ότι οι γυναίκες παίζουν ενεργό ρόλο στο στρατόπεδο, ακόμη και στη διεξαγωγή εκτελέσεων άλλων ομήρων. Μερικοί υποστηρίζουν ότι η πρώτη γενιά FSBs προέρχεται από την ομάδα των κοριτσιών που απήχθησαν από το σχολείο. Αυτή ήταν η πρώτη απαγωγή της Boko Haram που είδε με τέτοια ένταση το φως της δημοσιότητας και συγκέντρωσε την προσοχή όλων των διεθνών μέσων ενημέρωσης. Η «γυναικεία ομάδα» εμφανίστηκε τρεις μήνες αργότερα. Αν αυτό αληθεύει και πρόκειται για τα λεγόμενα κορίτσια των Chibok,(των απαγωγέων τους), τότε η τακτική της Boko Haram είναι αποτελεσματική επειδή είναι τρομακτική. Η αλήθεια για τις γυναίκες αυτές είναι ότι ζουν μέσα στην άγνοια, τον καταναγκασμό και την πιθανή υπόσχεση της ηρωποίησής τους μέσα από ένα φριχτό θάνατο.
σχόλια