Τα τελευταία είκοσι χρόνια ο Γιώργος Σαββόπουλος είναι εργοθεραπευτής στο Ασκληπιείο Βούλας και σκοπός της δουλειάς του είναι να μαθαίνει στους ανθρώπους με αναπηρίες πώς να ζουν με το πρόβλημά τους. Από πολύ νωρίς συνειδητοποίησε ότι υπάρχει ένα πολύ μεγάλο κενό στον τρόπο που αντιμετωπίζονται οι ανάπηροι από τους γιατρούς στην Ελλάδα, ειδικά όσον αφορά την σεξουαλική τους ζωή. «Υπάρχουν άνθρωποι που βγαίνουν ζωντανοί από πολύ σοβαρά ατυχήματα και μετά από έναν χρόνο επιστρέφουν στο σπίτι τους με κάποια αναπηρία και κανείς ποτέ δεν ασχολείται με το πώς θα ζήσουν από δω και πέρα» λέει. «Έχω έναν εικοσάρη ασθενή που είχε ένα ατύχημα με την μηχανή και όταν επέστρεψε στο σπίτι συνειδητοποίησε ότι έχει ένα σοβαρό σεξουαλικό πρόβλημα. Δεν ήξερε τι να κάνει. Δεν υπάρχει κάποιος να ασχοληθεί με την ποιότητα της ζωής που θα έχει ο ασθενής όταν θα επιστρέψει στο σπίτι του.
Υπάρχουν παιδιά που γεννιούνται με πρόβλημα αναπηρίας και όταν φτάνουν στην εφηβεία δεν γνωρίζουν τίποτα για την σεξουαλικότητα και δεν ξέρουν πώς να τη βιώσουν σωστά. Παιδιά με εγκεφαλική παράλυση, νοητική υστέρηση, ψυχιατρικά και μαθησιακά προβλήματα, μπορούν να ζήσουν κανονικά και κανείς δεν ασχολείται μαζί τους. Για παράδειγμα τα παιδιά που έχουν το σύνδρομο Άσπεργκερ ζουν μία ζωή με πολύ ψυχαναγκαστικές συνήθειες και δεν είναι προετοιμασμένα να μπούνε στην σεξουαλική ζωή. Τα αγόρια δεν ξέρουν ότι θα έχουν ονείρωξη, ούτε τα κορίτσια ότι θα τους έρθει περίοδος και όταν το ζουν τρελαίνονται γιατί είναι κάτι που δεν το γνωρίζουν. Στην επιστημονική κοινότητα όλοι θεωρούν ότι αυτό είναι κάτι δευτερεύων. Αλλά δεν είναι έτσι, πρόκειται για σοβαρά προβλήματα που όμως λύνονται. Υπάρχουν νευρολογικές ασθένειες που είναι πολύ επίπονες. Όμως, αρκεί να εξηγήσεις σε αυτούς τους ασθενείς ποια είναι η σωστή στάση για να κάνουν σεξ για να μην τραυματιστούν και το πρόβλημά τους λύνεται.
σχόλια