"Ένας Αφρικανός παραμυθάς παίζει τον Παπαγκένο, μια ομάδα Άραβες κάνουν
τη Βασίλισσα της Νύχτας, ο Πρίγκιπας Ταμίνο χάνει τη φωνή του μόλις
ερωτευτεί κι αντί να τραγουδά αρχίζει να σφυρίζει… Η μεγάλη, τρυφερή,
μονομαχία ανάμεσα στην Ορχήστρα της Πλατείας Vittorio και τον Μότσαρτ
εξελίσσεται χάρη σε μια τρελή πρόταση του Ντανιέλε Αμπάντο: «Βγάλε το Μαγικό αυλό στους δρόμους της Ρέτζιο Εμίλια…». Στην αρχή νόμιζα ότι τρελάθηκε,
αργότερα όμως άρχισα να ξανακούω την όπερα όπως ποτέ πριν. Είχα ξεχάσει
πόσο λαϊκή προέλευση είχαν οι άριες του Μαγικού αυλού.
Σκέφτηκα ότι ένας τρόπος να παρουσιάσουμε την όπερα με την ορχήστρα
ήταν να την αντιμετωπίσω σαν να μην είχε καταγραφεί ποτέ· σαν να έφτασε
προφορικά στην ορχήστρα μέσα από τα τραγούδια και τις ιστορίες από τις
χώρες του κάθε μουσικού μαζί με όλες τις ατέλειες, τα κενά μνήμης και
τις μετατροπές που συμβαίνουν όταν προσαρμόζει κανείς στη γλώσσα του
τις μελωδίες που ακούει."
Μάριο Τρόνκο (Καλλιτεχνικός & Μουσικός Διευθυντής)
Διάφορα /
σχόλια