Το «καυτό» θέμα της πυρηνικής ενέργειας έρχεται ξανά στο προσκήνιο με αφορμή την εξελισσόμενη τραγωδία στη Φουκουσίμα της Ιαπωνίας. Πρώτο πλάνο στη διεθνή ειδησεογραφία και αναμφισβήτητα μια τεράστια καταστροφή της πυρηνικής εποχής μετρά ήδη δύο νεκρούς και ξυπνά μνήμες από το Θρι Μάιλ Άιλαντ των ΗΠΑ το 1979 και το Τσερνόμπιλ της Ουκρανίας το 1986.
Οι συζητήσεις γύρω από το θέμα έχουν πάρει τεράστιες διαστάσεις. Από τη μία όχθη, η κοινή γνώμη τάσσεται κατά των πυρηνικών επενδύσεων με τρανό παράδειγμα τους Γερμανούς που έδωσαν εκλογικό χρίσμα στους Πράσινους, από την άλλη τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα «κλείνουν» το μάτι στις κυβερνήσεις.
Μύθοι και αλήθειες γύρω από την πυρηνική ενέργεια:
1. Η χρήση ατομικής ενέργειας δεν προκαλεί ρύπους στην ατμόσφαιρα. Έρευνες περιβαλλοντικών οργανώσεων δείχνουν αυξημένη θερμική ενέργεια στις περιοχές όπου λειτουργούν πυρηνικά εργοστάσια. Επιπρόσθετα, τα επίπεδα ραδιενέργειας της ατμόσφαιρας που έχουν διαπιστωθεί κοντά σε πυρηνικούς αντιδραστήρες ξεπερνούν τα καθορισμένα ανώτατα όρια. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι δαπάνες που απαιτούνται για να διπλασιαστεί η παγκόσμια πυρηνική ηλεκτροπαραγωγική ικανότητα και να μειωθούν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά λιγότερο από 5% κυμαίνονται μεταξύ δύο και τριών δισ. δολαρίων.
2. Το κόστος της πυρηνικής ενέργειας είναι χαμηλό. Με μια πρώτη ματιά, ναι. Αν αναλογιστούμε όμως τα έξοδα που δαπανούνται για την κατασκευή των αντιδραστήρων αλλά και τη συντήρησή τους θα αρχίσουμε σιγά σιγά να καταρρίπτουμε το μύθο της φθηνής πυρηνικής ενέργειας.
3. Είναι λάθος να εκτιμά κανείς τον πυρηνικό κίνδυνο μόνο από τη λειτουργία του πυρηνικού του αντιδραστήρα. Ο πυρηνικός αντιδραστήρας είναι μόνον ένα κομμάτι της όλης εγκατάστασης που ενέχει επί πλέον κινδύνους σε συνδυασμό με αυτούς των πυρηνικών αντιδραστήρων.
4. Μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να συμβεί ένα θανατηφόρο τροχαίο ατύχημα από το να συμβεί ένα πυρηνικό. Δεν υπάρχουν αμφιβολίες ως προς αυτό. Ένα θανατηφόρο όμως ατύχημα έχει συγκεκριμένο αποτέλεσμα και δεν επηρεάζει τίποτε άλλο. Αντίθετα, σ’ ένα πυρηνικό ατύχημα οι επιπτώσεις είναι ανυπολόγιστες. Θα απαιτηθούν αιώνες και πολλές γενεές, ώστε να συνυπολογιστούν τα αρνητικά αποτελέσματα και η έκταση και διάρκεια της πολλαπλής καταστροφής σε ανθρώπους, περιβάλλον, χλωρίδα, πανίδα.
5. Το «μοντέλο» της Γαλλίας που στηρίζεται πάνω από 80% στην πυρηνική κιλοβατώρα είναι επιτυχές. Μάλλον όχι και τόσο. Από το 1967 μέχρι σήμερα έχουν συμβεί 20 μικρά ή μεγάλα πυρηνικά ατυχήματα που είχαν ως αποτέλεσμα θανάτους και ραδιενεργές μολύνσεις.
Η απάντηση στο αρχικό μου ερώτημα εάν μπορεί η πυρηνική ενέργεια να αποτελέσει τη λύση των ενεργειακών και περιβαλλοντικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος κόσμος, είναι όχι. Η λύση της πυρηνικής ενέργειας και τα θετικά της αποτελούν ένα καλά σερβιρισμένο μύθο. Ας ελπίσουμε ότι η τραγωδία της Ιαπωνίας θα γίνει η αφορμή που θα εκτοπίσει την πυρηνική βιομηχανία από την παγκόσμια ενεργειακή σκηνή...
Ακολουθεί βίντεο που παρουσιάζει σε γραφική παράσταση τον τρόπο που εξαπλώθηκε το ραδιενεργό νέφος από το Τσερνόμπιλ σε ολόκληρη την Ευρώπη το 1986 σε διάστημα 15 ημερών από την έκρηξη.
σχόλια