Ζητώντας ψήφο εμπιστοσύνης και ανακοινώνοντας πως οι διαδικασίες για την εκλογή του καινούργιου Προέδρου της Δημοκρατίας θα ξεκινήσουν τον Φεβρουάριο του 2015, η κυβέρνηση έκανε σαφές ότι θα επιδιώξει να παρατείνει τον βίο της όσο το δυνατόν περισσότερο. Ότι θα προσπαθήσει να συγκεντρώσει τα εκατόν ογδόντα κουκιά που απαιτούνται για να αναδειχθεί ο διάδοχος του Κάρολου Παπούλια από την παρούσα Βουλή. Πως θα ψαρέψει από τη δεξαμενή των ανεξάρτητων - των εικοσιτεσσάρων βουλευτών που είτε αποχώρησαν είτε διαγράφηκαν από τα κόμματα τους. Πως θα απευθυνθεί στους εναπομείναντες πιστούς του Φώτη Κουβέλη και του Πάνου Καμμένου. Ότι -παρά τη γενική αίσθηση πως ο Σύριζα καλπάζει προς την εξουσία- ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος δεν το βάζουν κάτω.
Έστω λοιπόν ότι εσύ, φίλε αναγνώστη, είσαι ένας από τους σαρανταεφτά βουλευτές που από την ψήφο τους τον προσεχή Φεβρουάριο θα εξαρτηθεί εάν θα έχουμε εκλογές μερικές εβδομάδες αργότερα ή αν θα πορευτούμε με συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας-Πασόκ έως τον Ιούνιο του 2016.
Βαριά ονόματα πολιτικών της Μεταπολίτευσης κατακρημνίζονταν ή έβγαιναν στη σύνταξη για να αποφύγουν τον εξευτελισμό στις κάλπες.Εσύ όμως τα κατάφερες! Σε ψήφισαν οι συμπολίτες σου επειδή σε θεώρησαν έντιμο, άφθαρτο, φρέσκια φάτσα;
Έστω ότι εκλέχτηκες δυόμισυ σχεδόν χρόνια πριν, σε μια περίοδο που η χώρα και το πολιτικό της σύστημα έτριζε πιο επικίνδυνα παρά ποτέ. Το ενδεχόμενο εξόδου από το ευρώ και άτακτης χρεοκοπίας φάνταζε απολύτως ρεαλιστικό. Οι Έλληνες –αγανακτισμένοι, παραζαλισμένοι, κυρίως δε ανασφαλείς- αποδοκίμαζαν με μούτζες και με γιαούρτια εκείνους που τους είχαν οδηγήσει στο χείλος του γκρεμού. Βαριά ονόματα πολιτικών της Μεταπολίτευσης κατακρημνίζονταν ή έβγαιναν στη σύνταξη για να αποφύγουν τον εξευτελισμό στις κάλπες. Εσύ όμως τα κατάφερες!
Σε ψήφισαν οι συμπολίτες σου επειδή σε θεώρησαν έντιμο, άφθαρτο, φρέσκια φάτσα; Στάθηκες εξαιρετικά τυχερός και με λίγες εκατοντάδες σταυρούς προτίμησης -χάρη στο εκλογικό σύστημα- πήρες το εισιτήριο για την Βουλή; Είσαι επαγγελματίας της πολιτικής, εξ'απαλών ονύχων ζυμωμένος σε συνελεύσεις και διαδηλώσεις; Ή «πρόσωπο της κοινωνίας», που μπήκε δίχως να το πολυσκεφτεί σε κάποιο ψηφοδέλτιο και του έφεξε;
Δεν έχει σημασία. Στους επόμενους μήνες θα νοιώσεις πιο πολύφερνος και από την πιο πολύφερνη νύφη. Θα σε φλερτάρουν περισσότερο κι από όταν ήσουν είκοσι χρονών κι έκανες στράκες στις ντισκοτέκ ή στα μπιλιαρδάδικα. Θα σου τάξουν τον ουρανό με τα άστρα. Από εκεί που οι αρχηγοί και οι υπουργοί δεν θυμούνταν καλά-καλά ούτε το όνομα σου, τώρα θα αρκεί να σηκώσεις το τηλέφωνο για να δειπνήσεις με τον Αντώνη, τον Βαγγέλη και με τους δύο –αν γουστάρεις- μαζί. Ακόμα και με την Όλγα Κεφαλογιάννη μην σου πω. Παράλληλα θα ψάχνουν τα προσωπικά σου δεδομένα. Έτσι κι αντιληφθούν πως έχεις οικονομικά ή άλλα ανοίγματα, θα προθυμοποιηθούν να σε βγάλουν απ'τη δύσκολη θέση...
Όμως όχι! Εσύ είσαι έντιμος άνθρωπος. Δεν θα πουλήσεις την ψήφο σου. Δεν θα καταδεχθείς καν να διαπραγματευθείς την επανεκλογή σου.
Εδώ πού τα λέμε, τι να διαπραγματευθείς; Στη Νέα Δημοκρατία και στο Πασόκ, στις προσεχείς εκλογές, θα επικρατεί το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Όσοι πάλι προτιμήσουν το Ποτάμι, θα σταυρώσουν, το έδειξαν και στις Ευρωεκλογές, πρόσωπα εντελώς παρθένα πολιτικά. Κι εσύ, καημένε μου, έχεις καεί από τη μανία σου να παίρνεις σβάρνα τα τηλεοπτικά πάνελ και να λες εξυπνάδες... Μήπως να γύριζες την πλάτη στους μνημονιακούς και να έκανες τα γλυκά μάτια στον Σύριζα, καταψηφίζοντας όποιον κι αν πρότειναν οι συγκυβερνώντες για Πρόεδρο της Δημοκρατίας; Μπα... Ακόμα κι αν σε εντάξει ο Σύριζα σε ένα του ψηφοδέλτιο, για τους δικούς του παραμένεις καθεστωτικός. Τελευταίος και καταϊδρωμένος θα'ρθεις.
Ας το πάρουμε απόφαση: Δεν έχεις παρά ελάχιστες ελπίδες επανεκλογής. Γιατί δεν ψηφίζεις λοιπόν Πρόεδρο Δημοκρατίας ώστε να συνεχίσεις να εισπράττεις το μισθό σου δεκατέσσερις μήνες ακόμα κι έπειτα έχει ο Θεός; Πού θα ξανάβρεις τη σήμερον ημέρα θέση με τόσα λεφτά;
Μην μου χαμογελάς πονηρά! Μην μου το χαλάς! Δεν σε έχω για τέτοιο! Ξέρω ότι σε αυτήν την κρίσιμη -την πιο κρίσιμη- στιγμή της δημόσιας ζωής σου, θα αρθείς υπεράνω του προσωπικού σου συμφέροντος.
Ας το πάρουμε από την αρχή. Έχεις αντιληφθεί τι είσαι για το πολιτικό σύστημα; Ένα πιόνι είσαι. Το πιόνι εκείνο που θα φτάσει μέχρι την άκρη της σκακιέρας και αυτομάτως θα μεταμορφωθεί σε βασίλισσα. Που θυσιαζόμενο θα δώσει Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο οποίος Πρόεδρος της Δημοκρατίας –ας μην κρυβόμαστε πίσω απ'το δάχτυλό μας- ως πιόνι θα χρησιμεύσει κι εκείνος, ως αναγκαία απλώς προϋπόθεση για να παραμείνουν η Νέα Δημοκρατία και το Πασόκ στο τιμόνι.
Θέλεις να παραταθεί ο βίος της παρούσας κυβέρνησης; Τι παραπάνω έχει να δώσει η παρούσα κυβέρνηση, εφόσον έχει σιωπηλά παραιτηθεί απ'το μεταρρυθμιστικό της πρόταγμα, εκπροσωπείται από την Σοφία Βούλτεψη, έχει στους κόλπους της τον Γεράσιμο Γιακουμάτο; Τι παραπάνω απ'το να σούρνεται και να αυτακυρώνεται, όπως ακύρωσε πρόσφατα ο Αργύρης Ντινόπουλος τον Κυριάκο Μητσοτάκη;
Θες, απ'την άλλη, να βγει μια ώρα αρχύτερα ο Σύριζα; Αφού είναι φανερό ότι ο Σύριζα έχει τον χρόνο με το μέρος του. Όσο μένει στην αντιπολίτευση, τόσο ωριμάζει. Όσο αργεί να αναλάβει την ευθύνη της πραγματικότητας, τόσο καθυστερεί η στιγμή που οι ίδιοι του οι οπαδοί θα απαιτούν οργίλοι να εφαρμόσει ό,τι αφειδώς υπόσχεται την τελευταία πενταετία...
Ξέρεις εγώ τι θα έκανα στη θέση σου, φίλε αναγνώστη, βουλευτή, πιόνι μέσα στα πιόνια;
Θα συμμετείχα στην εκλογή Προέδρου. Θα παζάρευα όμως ακριβά την ψήφο μου. Όχι για λεφτά. Ούτε για απατηλές υποσχέσεις προς το πρόσωπό μου. Μα για να προωθήσω –τώρα που οι συνθήκες με έκαναν πολύτιμο- κάποιο μείζον κοινωνικό αίτημα.
«Θέλετε» θα τους έλεγα «να ψηφίσω τον εκλεκτό σας για Πρόεδρο; Περάστε πρώτα ένα αντιρατσιστικό νομοσχέδιο της προκοπής. Θεσπείστε το σύμφωνο συμβίωσης μεταξύ ομοφύλων. Αναθεωρήστε επί το απλούστερο και δικαιότερο το φορολογικό και το ασφαλιστικό σύστημα...»
Θα σε ακούσουν; Θα συμμορφωθούν στη βούληση σου; Εάν τύχει κι είσαι ο εκατοστός ογδοηκοστός, έχεις προφανώς ισχυρές πιθανότητες. Εάν βρεις κι άλλους συναδέλφους σου με τα ίδια μυαλά, ακόμα καλύτερα. Σε κάθε περίπτωση, θα έχεις να λες όταν θα έχεις επιστρέψει στο ύπατο αξίωμα της δημοκρατίας, σε εκείνο του απλού πολίτη, ότι το πέρασμά σου από τη Βουλή των Ελλήνων δεν πήγε στράφι. Ότι ο στίχος του Τζίμη Πανούση «στης Βουλής τα έδρανα, αχ κι εγώ να έκλανα» δεν αφορούσε εσένα.
Σκέψου το.
σχόλια