Plush Dreamers: Η ιστορία μιας οικογένειας παιχνιδοποιών

Plush Dreamers: Η ιστορία μιας οικογένειας παιχνιδοποιών Facebook Twitter
0

Απόσπασμα από το grekamag.gr

Plush Dreamers: Η ιστορία μιας οικογένειας παιχνιδοποιών Facebook Twitter

Από την συγκεκριμένη βιτρίνα που συναντήσαμε τυχαία σε μια κάθετη της Λένορμαν (και σήμερα είναι πια άδεια και έρημη), καταλήξαμε σε μία από τις οικογένειες που έχουν σημαδέψει το ελληνικό παιχνίδι. Την οικογένεια Τσιώτη, που για τέσσερις σχεδόν δεκαετίες κατασκεύαζε λούτρινα παιχνίδια. Η περίπτωσή τους είναι ξεχωριστή και με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, επειδή αποτελούν κομμάτι των παιδικών αναμνήσεων εκατομμυρίων παιδιών στην Ελλάδα και σε ολόκληρο τον κόσμο.

Plush Dreamers: Η ιστορία μιας οικογένειας παιχνιδοποιών Facebook Twitter

Μιλάμε για την πιο πετυχημένη ελληνική βιοτεχνία λούτρινων παιχνιδιών, ιστορική και με τεράστια επιτυχία στο εξωτερικό. Για την ακρίβεια, ήταν η δεύτερη πιο μεγάλη επιχείρηση λούτρινων παιχνιδιών στην Ευρώπη [μετά τη γερμανική Steiff], η οποία τροφοδοτούσε με παιχνίδια όλα τα παιχνιδάδικα στην Ελλάδα, μεγάλα και μικρά. Εκατομμύρια λούτρινα παιχνίδια από το τέλος των ’60s έχουν μεγαλώσει γενιές παιδιών, όλα χειροποίητα, ραμμένα ένα-ένα στο χέρι, και made in Greece. Η κυρία Βούλα που τα σχεδίασε είναι αυτοδίδακτη και ξεκίνησε σχεδιάζοντας και φτιάχνοντας στο χέρι ξύλινα έπιπλα για κουκλόσπιτα. Από πολύ μικρή. Αν δεν ήταν στην Ελλάδα, θα είχε βραβευτεί για την προσφορά της [θα μου πεις, από ποιον; Περισσεύουν εδώ βραβεία για την κυρία Βούλα;].

Σίγουρα δεν υπάρχει ελληνικό σπίτι των ’70s, των ’80s και των ’90s που να μην έχει ένα τουλάχιστον απ” τα ζώα που έχει φτιάξει, έστω και χωρίς να γνωρίζει το δημιουργό τους. Στο Μινιόν και στους Λαμπρόπουλους έδιναν εκατομμύρια κομμάτια κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα, μαγαζιά παιχνιδιών από το εξωτερικό τους έκαναν ειδικές παραγγελίες, το σήμα τους [που μοιάζει με τον Fantastic Mr. Fox] ταξίδεψε σε κάθε χώρα του κόσμου, έφτιαχναν τη μασκότ για τα κλαμπ της Νίνα Χάγκεν στη Γερμανία κι άλλα πολλά, που σήμερα ακούγονται αρκετά απίστευτα. Η τελευταία της δημιουργία ήταν το τεράστιο αρκουδάκι των Goodys. Μετά ήρθαν τα κινέζικα και γάμησαν την πιάτσα. Ήρθαν και τα Jumbo που γέμισαν με κινέζικα επειδή είναι πιο φτηνά, κι ας είναι άθλιας ποιότητας. [H ειρωνεία είναι ότι από εκεί που βρίσκεται η βιτρίνα βλέπεις φάτσα την ταμπέλα ''Jumbo'' στο τέλος του δρόμου].

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

________________________________

Magnify Image

 Ανακαλύψετε μια Ελλάδα που δεν έχετε ξαναδεί στο www.grekamag.gr

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ