Τον τελευταίο καιρό ακούμε παντού για την οικονομική κρίση, η οποία απ' ότι φαίνεται, ήρθε για να μείνει... Δημοσιογράφοι, οικονομικοί αναλυτές απο όλο τον κόσμο αλλα και απλοί πολίτες εξετάζουν το θέμα διεξοδικά προκειμένου να βρουν, αν υπάρχει, μια διέξοδο απο αυτό το τέλμα. Κάποιοι, πολύ λίγοι, αντιδρούν, ενώ οι περισσότεροι δέχονται παθητικά την όλη κατάσταση με το σκεπτικό οτι ''έτσι πρέπει να γίνει''. Η νέα γενιά παρακολουθεί τις εξελίξεις, κρίνει και αποφασίζει...Πως σκέφτονται άραγε οι νέοι άνθρωποι;Τους έχει επηρεάσει καθόλου η κρίση; Υπάρχει έστω και στο πίσω μέρος του μυαλού τους το ενδεχόμενο της μετανάστευσης για ένα καλύτερο μέλλον για τους ίδιους;;; 5 +1 φίλοι δίνουν τη δικη τους απάντηση...
Γιώργος Κυριάκος, 27 ετών
''Ειλικρινά δεν ξέρω σε τι βαθμό επηρεάζει τον καθένα η κρίση. Στην πραγματικότητα αμφιβάλω αν τα αποτελέσματα αυτής της βίαιας, αλλαγής της ζωής έχουν γίνει ακόμη ορατά σε όλους μας. Οικονομικά δεν μπορώ να πω ότι έχω θιγεί ιδιαίτερα, καθώς δεν άνηκα ποτέ στην προνομιούχα εκείνη τάξη των «καβατζομένων από τα γεννοφάσκια τους». Ο τρόπος όμως που με επηρέασε όλη αυτή η κατάσταση εκτιμώ ότι είναι βαθύς, πολύμορφος και δυσερμήνευτος, καθώς πιθανότατα θα χρειαστώ λίγο χρόνο να τον κατανοήσω.
Αυτό που κατανοώ είναι ότι με έχει περιβάλει ένα αίσθημα οργής και αγανάκτησης. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι το πως μπορεί αυτή η «κοινωνία της ευημερίας», η Ελλάδα της ΟΝΕ και του « νεοελληνικού μεγαλο -ιδεατικού ονείρου» της Ολυμπιάδας του 2004, μετατράπηκε μέσα σε λίγους μόλις μήνες, σε μαύρο πρόβατο της παγκόσμιας διεθνούς κοινότητας. Επειδή όμως υπάρχουν πολλά που δεν μπορώ να καταλάβω και δυστυχώς ακόμη περισσότερα αυτά που κατάλαβα από την κρίση και κυρίως ότι από τη νιότη μου με φόρτωναν ψεύτικες υποσχέσεις, νιώθω οργή. Συνήθως όμως η οργή, μετά από λίγο μετατρέπεται είτε σε απογοήτευση- οπότε ναι αν τα καταφέρω θα φύγω στο εξωτερικό αναζητώντας μια καλύτερη ζωή- είτε σε απελπισία, που δεν μπορώ να πω εδώ το τι ακριβώς είναι ικανή να με αναγκάσει να κάνω…''
Αλεξάνδρα Φραγκούλη, 23 ετών
''Η αλήθεια είναι πως έχω επηρεαστεί αρκετά απο την οικονομική κρίση που μαστίζει την Ελλάδα τους τελευταίους μήνες. Ωστόσο, με κάθε κίνδυνο να θεωρηθώ υπερβολικά ρομαντική, μπορώ να πω πως είμαι αρκετά αισιόδοξη και πιστεύω πως κάποια στιγμή αργά ή γρήγορα θα βγούμε απο όλη αυτή την κατάσταση και θα σταθούμε και πάλι στα πόδια μας σαν χώρα. Όσο για το ενδεχόμεο της μετανάστευσης, η αλήθεια είναι πως με ψιλοφοβίζει.''
Γεράσιμος Γάκης, 24 ετών
''Λίγοι είναι αυτοί που βγαίνουν αλώβητοι απο την οικονομική κρίση και
πολλοί περισσότεροι εκείνοι που καλούνται να πληρώσουν.
Θυμάμαι κάποιες εποχές που έκανες όνειρα για το μέλλον..
Τότε που ανυπομονούσα να "μεγαλώσω" για να βγάζω τα δικά μου
χρήματα.. να είμαι ανεξάρτητος. Δεν μπορώ να πω ότι το έχω καταφέρει και απο ότι φαίνεται σε αυτή τη χώρα δεν πρόκειται να συμβεί κάτι τέτοιο σύντομα. Το μόνο που μένει να κάνω πλέον είναι να φύγω. Να πάω κάπου αλλού που ακόμα υπάρχει ελπίδα και χώρος
για όνειρα..''
Δημήτρης Χριστογιάννης, 31 ετών
''Η κρίση είτε λίγο, είτε πολύ μας έχει επηρεάσει όλους . Το μόνο αποτέλεσμα που έχουν όλα αυτά τα μέτρα είναι η ανεργία και το αίσθημα ανασφάλειας των πολιτών . Παρ' όλα αυτά, εγώ παραμένω ρομαντικός και πιστεύω πως όλη αυτή η κατάσταση είναι μια ευκαιρία για να ''ξυπνήσουμε'' λιγάκι απο τον ψεύτικο κόσμο της καλοπέρασης και του ατομικισμού. Τα προβλήματα υπήρχαν ήδη και φαινόνταν απο χρόνια, αρκεί να κοιτάζαμε τι γινόταν στις υπολόιπες χώρες. Αλλά εμείς δυστυχώς αδιαφορούσαμε . Το ενδεχόμενο της μετανάστευσης δεν το σκέφτομαι γιατί σε όλο τον προηγούμενο καπηταλιστικό κόσμο όπως παραδείγματος χάριν στην Αγγλία, την Ολλανδία και τη Γερμανία τα ίδια συνέβησαν. Το κοινωνικό κράτος έχει πεθάνει σε όλη τη Δύση δυστυχώς και η μόνη ελπίδα είναι να αντιδράσουν οι πολίτες παγκόσμια. Το μόνο ευχάριστο τον τελευταίο καιρό είναι οτι κατά κάποιο τρόπο, ο κόσμος έχει αρχίσει να αντιδρά. Κινήματα ξεπηδούν απο παντού, οι εναλλακτικοί τρόποι ενημέρωσης έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας και το καλύτερο όλων...έχουμε πάψει να πιστεύουμε στους πολιτικούς!!! Η ιστορία κάνει κύκλους, επαναλαμβάνεται και αν δεν αντιδράσουμε θα ζήσουμε δικτατορίες, διωγμούς, πολέμους κλπ... Αν απελπιστώ κάποια στιγμή και προτιμήσω να φύγω, τότε θα πάω σε μια υπανάπτυκτη χώρα χωρίς οικονομία και πολυτέλειες για να ζήσω σε ένα διαφορετικό σύστημα, πιο αρμονικό με τη φύση και χωρίς εκμετάλλευση.''
Χρύσα Κουτσογιάννη, 22 ετών
Όλοι, χωρίς εξαίρεση, έχουμε επηρεαστεί απο την οικονομική κρίση. Καθημερινά ακούμε για πολυεθνικές, τράπεζες που είτε απολύουν υπαλλήλους είτε δεν τους πληρώνουν, ενώ και οι ελεύθεροι επαγγελματίες έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα. Το ένα μετά το άλλο τα μαγαζιά κλείνουν επειδή δεν υπάρχει ρευστό για να κινηθούν και για να ξεπληρώσουν επιταγές, δάνεια κλπ... Η κρίση είναι παντού ορατή και γι'αυτό το λόγο πολλοί είναι εκείνοι που κοινώς ''την κάνουν'' για το εξωτερικό, όπου τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα. Χωρίς δηλαδή το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Σκέφτομαι πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο να φύγω για Αυστραλία..Και φοβάμαι πως όλη αυτή η κατάσταση, είναι δυστυχώς μόνο η αρχή...
Δήμητρα Αλεξάνδρου,26 ετών
''Έχω επηρεαστεί αρκετά απο όλη αυτή την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας. Στερούμαι αρκετά απο τα πράγματα που θεωρούσε ως δεδομένα τα προηγούμενα χρόνια. Μείωσαν τις συντάξεις των γονιών μου , οι οποίοι πλεόν παλεύουν για να τα βγάλουν πέρα. Ποιος μπορεί να ζήσει με 400 ευρώ το μήνα;;;Κάποτε ήμουν περήφανη που είμαι Ελληνίδα, αλλά τώρα πια, χωρίς καμία απολύτως επιφύλαξη, μπορώ να πως πως ντρέπομαι πραγματικά. Φυσικά και σκέφτομαι πολύ σοβαρά να φύγω απο την Ελλάδα. Είναι δύσκολο να αναγκάζεσαι να εγκαταλείψεις την πατρίδα σου, τους γονείς σου, το σπίτι σου, τους φίλους σου, να τα αφήσεις όλα πίσω, επειδή κάποιοι <κύριοι> έτρωγαν και δυστυχώς συνεχίσουν ακόμα, να τρώνε με χρυσά κουτάλια εις βάρος του ελληνικού λαού.''
Η αλήθεια είναι πως τα πράγματα δυσκολεύουν ολοένα και περισσότερο και η οργή ξεχειλίζει. Κάποιοι ήδη έφυγαν, ενώ κάποιοι άλλοι το σκέφτονται πολύ σοβαρά. Όσοι όμως μείναμε πίσω, στην <ψωρογιώργαινα> πικραμένοι και προδωμένοι, ας προσπαθήσουμε να περάσουμε όσο γίνεται πιο ανώδυνα όλη αυτή την κατάσταση, αντιδρώντας ο καθένας με το δικό του τρόπο. Η Ελλάδα, είτε μας αρέσει είτε όχι, είναι ο τόπος μας, εδώ μεγαλώσαμε, εδώ ονειρευτήκαμε και αγαπήσαμε κάθε γωνιά της ..Τι κι αν μας έκαναν λαμπόγυαλο τα όνειρά μας;;; Εδώ είμαστε για να φτιάξουμε καινούρια!!! 
σχόλια