To Athens Mosaic με τις 4.000 ψηφίδες του ήταν η αφορμή να ρίξουμε μία καλή ματιά στη πόλη και να εστιάσουμε σε όλα αυτά που την κάνουν τόσο ξεχωριστή.
"Τι δε θα άλλαζες ποτέ στην Αθήνα;" Στην φαινομενικά απλή αλλά τόσο ιδιαίτερη ερώτηση του project #openathens που εμπνεύστηκε η Heineken, οι απαντήσεις ήταν χιλιάδες. Κάποιες ευχάριστα πρωτότυπες και κάποιες ευχάριστα κλασικές. Το Μωσαϊκό πλέον γράφει τη δική του ιστορία στην πόλη από την οδό Γαργηττίων 30 (Gazi College) στο Γκάζι, κι εμείς ξεθάψαμε μερικές ιστορίες πίσω από απαντήσεις που είδαμε γραμμένες στις ψηφίδες:
"Την Πύλη του Αδριανού"
Η Πύλη του Αδριανού μπορεί να είναι ένα από τα πιο όμορφα σημεία της Αθήνας του σήμερα αλλά το ίδιο θεωρούταν και στα αρχαία χρόνια. Μαζί με τους Αέρηδες και το μνημείο του Λυσικράτη υπήρξε και στην αρχαιότητα από τα αγαπημένα αξιοθέατα των Αθηνών. Η διάσημη Ρωμαϊκή Αψίδα που χτίστηκε το 131π.Χ. έχει πάρει το όνομά της από τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Αδριανό, αφού χτίστηκε με δική του πρωτοβουλία ως μέρος του τείχους που χώριζε την παλιά από τη νέα πόλη. Και αυτό δεν ήταν το μόνο που έκανε για την Αθήνα. Ανάμεσα σε άλλα ανέλαβε το Αδριάνειο Υδραγωγείο (που ήταν σχεδόν το μόνο μέσο ύδρευσης της Αθήνας μέχρι το 1930!) και έκανε πρώτος "διπλή κατεύθυνση" τη Κακιά Σκάλα, την τότε δηλαδή δύσβατη οδό ανάμεσα στην Κόρινθο και τα Μέγαρα την οποία διαπλάτυνε ώστε να κινούνται δύο άρματα από αντίθετη κατεύθυνση.
Ο σπουδαίος αυτοκράτορας λάτρευε τόσο πολύ τον Ελληνικό Πολιτισμό που ενώ ήρθε για πρώτη φορά το 124π.Χ για να πάρει μέρος στα Ελευσίνια Μυστήρια, τελικά κατέληξε να γίνει και επίσημα Αθηναίος Πολίτης. Λογικό. Ποιος θα ήθελα να αλλάξει αυτή την πόλη;
Γιατί τα έκανε όλα αυτά; Το προσωνύμιο του "Γκρεκούλους", κοινώς Ελληνάκι, τα λέει όλα! Ο σπουδαίος αυτοκράτορας λάτρευε τόσο πολύ τον Ελληνικό Πολιτισμό που ενώ ήρθε για πρώτη φορά το 124π.Χ για να πάρει μέρος στα Ελευσίνια Μυστήρια, τελικά κατέληξε να γίνει και επίσημα Αθηναίος Πολίτης. Λογικό. Ποιος θα ήθελα να αλλάξει αυτή την πόλη;
"Τα θερινά σινεμά"
Τα "μικρά" σινεμά με τη μεγάλη ιστορία τους έχουν αποδείξει ότι είναι κομμάτι μίας Αθήνας που δε θα αλλάζαμε ποτέ. Από το 1900 που άρχισαν οι πρώτες προβολές στην Ελλάδα (σχεδόν ταυτόχρονα με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές προβολές που ξεκίνησαν το 1896) μέχρι και σήμερα, προβάλλουν μία άλλη πλευρά της πόλης. Μία Αθήνα ρομαντική και όμορφη, ακόμα και στις πιο δύσκολες συγκυρίες. Όταν το 1904 το "Ταξίδι στη Σελήνη" του Ζωρζ Μελιέ παιζόταν για πρώτη φορά στα τότε καφενεία της Πλατείας Συντάγματος που ήταν και οι πρώτοι τακτικοί κινηματογράφοι κανείς δε θα μπορούσε να φανταστεί πόσο μεγάλο θα ήταν το ταξίδι τους. Κι όμως η πορεία τους συνεχίζεται κόντρα σε κάθε πιθανότητα. Απλά και μόνο γιατί δεν θα τα αλλάζαμε με τίποτα!
Tip: Διαβάστε σε 956 σελίδες που διατίθενται δωρεάν στο ίντερνετ σελίδες την ιστορία των Αθηναϊκών Κινηματογράφων μέσα από το υπέροχο αφιέρωμα του Δημοσιογράφου και λάτρη της Αθήνας Δημήτρη Φύσσα.
"Τις συναυλίες στο Θέατρο Λυκαβηττού"
Πριν από 50 χρόνια, ο λόφος του Λυκαβηττού δεν είχε καμία σχέση με το σήμερα. Ο χώρος στον οποίο όλοι έχουμε να θυμόμαστε μερικές από τις καλύτερες συναυλίες της ζωής μας ήταν μέχρι τότε ένα λατομείο που "πλήγωνε" τη πόλη. Σ' εκείνο ακριβώς το σημείο το 1964, στο εσωτερικό του κοιλώματος που είχε μείνει από το νταμάρι, γεννήθηκε το υπαίθριο θέατρο που αμέσως έγινε το σημείο αναφοράς μίας νέας εποχής.
Πρωταγωνίστρια στη μεγάλη αυτή μεταμόρφωση του χώρου ήταν η εκπληκτική Άννα Συνοδινού που είδε στο στο λόφο αυτό την στέγη του θιάσου της "Ελληνική Σκηνή", εκμίσθωσε το παλαιό λατομείο για 20 χρόνια και μαζί με τον αρχιτέκτονα Τάκη Χ. Ζενέτο, δημιούργησαν το πασίγνωστο Θέατρο.
Αυτές είναι μόνο μερικές από τις μικρές ιστορίες πίσω από τη μεγάλη ιστορία της πόλης, και είναι μόνο η αφορμή για να μάθουμε τελικά όλα αυτά που την κάνουν ξεχωριστή. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα δείτε το μεγάλο Μωσαϊκό της Αθήνας, αναζητείστε κάθε τι που θα σας κάνει να ξαναζήσετε τις πιο σημαντικές της στιγμές της.
Open your World - #openathens #athensmosaic.
σχόλια