Έκλεψα ενα κομμάτι συνομιλίας που είχα με έναν φίλο, στο κινητό, και του ζήτησα να μου τελειώσει το μήνυμα που ξεκίνησε και μου έγραψε, να μου τελειώσει το φτηνό ρομάντσο της βραδιάς που έζησε - και το έκανε. Με τα χίλια ζόρια, αλλά το έκανε. Και το ανέβασα, γιατί μίλησα με πολύ πάθος για ειλικρίνεια, για ένα νέο μπούσουλα στο σεξ, για απενοχοποίηση και για την αλήθεια ωμή στο πρωτο ποστ της στήλης αυτής και νομίζω πως ήρθε η ώρα να τα κάνω και πράξη. Put your money where your mouth is.
Αν θέλετε, ανταποκριθείτε και γραψτε μου και σεις το δικό σας μίνι άρλεκιν, το βιπεράκι σας για το πως περάσατε στο χθεσινό κουφό ραντεβού με τον τύπο που αρπάξατε στο μετρό για κεραμεικό, στο κλαμπ λίγο πριν κλείσει η μουσική, στο ρόμεο χωρίς φωτογραφία ή για ότι άλλα ντράβαρα έχετε. Αν είναι του συρμού και ωμό, θα προτιμηθεί και θα μπει χωρίς editing.
(Το παρακάτω κείμενο μπορεί να τρομάζει με την ειλικρίνειά του ή με τα θέματα που θίγει, είναι μια αποκαλυπτική ματιά στο τι συμβαίνει στο μυαλό ενός γκέι άντρα που κάνει ντραγκς, παρακαλώ να διαβαστεί με κατανόηση και συμπάθεια, έστω κι αν για καποιους αυτά θεωρούνται ξένα και κατακριτέα. Για μένα είναι απλώς μία από τις πολλές χύμα απαντήσεις στην ερώτηση τι σεξ κάνουμε, ή τι ενοχές κουβαλάμε, πόσο αυτοκαταστροφικοί είμαστε και που αποζητούμε τη λύτρωσή μας.)
2 μήνες πριν διαγνωστηκα με ηπατίτιδα B και τα είδα όλα. Πάνω απόλα χτυπούσα το κεφάλι μου στον τοίχο για πραγατα που πεπρεπε να χω κανει και δεν εκανα, ενα απλο γαμωεμβόλιο ας πουμε. Την πέρασα πολυ άσχημα, πήγα κι ηρθα. Και τωρα, σε στάδιο ανάρωσης ακόμα, είμαι στο Μετρο και πάω να βρω έναν τύπο θεογκόμενο που εκτος απο τα “θα σου κανω θα σου μπηξω, θα σου δειξω”, μου ταξε και λίγο μιάο μιάο. Απαυτό που μοιάζει σα να σου χουν βάλει νεφτι και τρέχεις και δε φτάνεις να παρεις ότι προλάβεις. Ντιζάινερ ντραγκ από τα λίγα. Εχω κανει καν και καν αλλα΄αυτο μαφησε αδιάβαστο. Ημουν και «αμαθος», σε ανάρωση, και μου βγήκε εμπειρία ζωής, «σε νίκησα ζωή, σε νίκησα», ένα τέτοιο αίσθημα. «Δεν θα με πεθάνεις εσύ, θα σε λιώσω εγώ», έλεγα στον ευατό μου. Πήρα τον κολλητό μου τηλέφωνο να του τα πω, γιατι έτσι είχα αποφασίσει να κάνω, να τα περνάω όλα απο την εξομολογηση και να τα ξεπλενω με μπρουταλ ειλικρνεια λίγο πριν τα κανω. Τον πήρα τάχα για να με σταματήσει, αλλά το κακό είχε ήδη γίνει και εγω απλώς το διεκπεραίωνα. Και να μαι στο Μετρο. Μου πέφτει το σορτς, τζοκ από μέσα, όλος ο κώλος έξω, καθημερινή! Περάστε κόσμε! Τι ζω...
Με περιμένει με το αμαξι έξω απο το Μετρό. Έχει λυσσάξει. Το προφίλ στο ρόμεο το απενεργοποιεί όταν είναι οφλάιν γιατι του στέλνουν μηνύμα αν είναι έσκορτ. Προβληματα που χει ο κοσμος. Μην εισαι καυλας με μεγαλο πουλι και βλεμμα θα-σε-σκισω, αμεσως να σε προσβαλουν λεγοντας οτι θα μπορουσαν ανετα να στα σκανε για λιγο φικι φικι. Ποσο προσβλητικο αληθεια...
Μέπιασε λύσσα, τελικά δεν αποφύγαμε το μοιραίο και παραλληλα με το μιαο μιαο πηραμε και δυο g κοκό, παλιά μου τέχνη κόσκινο. Κάπως μου χε καθησει βολικά στο μυαλό μου ότι εφόσον δεν έπινα αλκοόλ, όλα ήταν μια χαρά, κι ας κατέβαζα μεγάλες δόσεις σκληρών χημικών από τη μύτη, απ τον κώλο κι ενίοτε και καπνιστά. Όσο χειρότερη ήταν η κατάσταση, τόσο σκληρότερα ναρκωτικά μου βγαινει να κάνω, είπα να κάνω ηχηρό καμ μπακ, to go back in with a bang! Εντωμετάξυ η ανάρωση μου δεν σημειώνει πλέον θετική πρόοδο, και συνεχίζω να παίρνω φάρμακα για το συκώτι μου, φάρμακα ίδια με αυτά που δίνουν σε ασθενείς του AIDS σε τελικό σταδιο. Φρίκαρα όταν μου το πρωτόπε ο γιατρός μου. Θέλει το σύμπαν και κάτι ακόμα να μου πει; Να με προετοιμάσει για κάτι ακόμα χειρότερο; Αν και πλέον δεν ξέρω τι ακριβως είναι χειρότερο, το hiv ή μια βαρβάτη ηπατίτιδα που μπορεί να σου μείνει και χρόνια και να σε ταλαιπωρει για το υπόλοιπο της ζωής σου. Όλα σχετικά είναι. Κάποια στιγμή είχα τρομοκρατηθεί γιατί συνηθως η ηπατίτιδα πάει πακετάκι με το hiv.
Το μιάο μιάο είναι μαγικό. Σκέφτομαι ήδη το κλασσικό ερώτημα «Μα πως έκανα σεξ τόσο καιρό χωρίς αυτό;» - κάτι που έλεγα και όταν πρωτοδοκίμασα ghb στο σεξ. Το μιάο όμως τα ξεπερνά όλα. Είναι σαν κόκα και έξτασι μαζί, το ίδιο φίλινγκ αλλά χωρίς τα στραβά της κόκας, σου δίνει και ενέργεια και το βασικότεο, κουμπώνει άψογα με το σεξ. Δεν έχει καθόλου στράβωμα, σε ανεβάζει όπως η κόκα και σε κρατάει για ώρες (μέρες;). Είναι το διεγερτικό μου. Το παραγγέλνεις εύκολα από το ίντερνετ, το βρήκα ως λίπασμα για φυτά. Ντόρος έχει γίνει πολύ γιαυτό και τώρα βρίσκεις μόνο παράγωγα, εναλλακτικά της ούσιας mephedrone, με την υποσημείωση «guarantted to make your plans happy» - το φυτό θα είμαι εγώ φαντάζομαι. 10 γραμμάρια λίπασμα μαγικό για μόνο 180 δολάρια – τσάμπα πράμα. Θα καταστραφώ.
Το κάναμε τουλάχιστον 7 φορές. Είναι γιατρός, παθολόγος – όνομα και πράμα! κορμί φέτες, ελληνοαυστραλός, έχει τον τρόπο του, χουβαρντας, λυσσασμένος για μαραθώνιο σεξ, το καλύτερο αντίδοτο στη μιζέρια της καθημερινής παλής με τους δαίμονες μου. Παίξαμε και με τόις. Είναι σχεδον αστείο ότι έπρεπε να γίνω 35 χρονών και να περασω μεσα από αρρωστιες και φαρμακια για να μπορεσω να χαλαρώσω και να απενοχοποιήσω και εντελει να απολαυσω πραγματικά πια το σεξ. Πραγματα που για άλλους φανταζομαι πως ειναι απλά, που για τα στρεητ τσολια ειναι καθημερινα ή ισως και ρουτινα ολρεντη, εγω περασα απο σαραντα κυματα για να τα κατακτήσω. Μιλάω για το σεξ. Το χιλιοειπωμενο.
Καμια φορα σκεφτομαι τι θα γινοταν αν δεν ειχα την οικονομικη ανεση να βρισκω τα ντραγκς που παιρνω. Θα έφτανα ποτέ στο σημείο να πουλήσω τον κώλο μου; Θα μπορούσα ποτέ να γίνω ο Καναδός πορνοστάρ Brent Everett με τον οποίο μετά το μιάο μιάο έχω ερωτευτεί (και ταυτιστεί στο όνειρο μου το ξύπνιο). Σκέφτομαι να αναοίξω προφίλ στο xtube και ανεβάσω τα δικά μου βίντεο. Πόσο ειρωνικό ειναι εγω επιστημονας ανθρωπος να ονειρεύομαι τη ζωή ενός πορνοστάρ; Φταίει το μιάο μιάο; Με πείραξε ίσως. Αυτο δεν είναι το νόημα του όρου recreationally άλλωστε; Όσο μεγαλώνω νιώθω την κριτική σκέψη, τη λογική να μου κατατρώει την δημιουργικοτητα. Με τα ντραγκς υπερβαίνεις τα κολλήματα τις αναστολές της λογικής και δημιουργείς μια νέα εικόνα του εαυτού σου απο την αρχή, γνήσια κι αυθεντική, έτσι μοιάζει και έτσι τη νιώθεις, εστω κι αν δεν ειναι. Δεν παίρνω ναρκωτικά για να ταξιδέψω σε άλλους κόσμους, αλλά για να ταξιδέψω πιο ελεύθερα σε αυτόν τον κόσμο, στο δικό μου, τον πραγματικό κόσμο. Μέσα από τη υπερβολή του, το μιαο μιαο σου δείχνει τον δρόμο για το πόσο μπορείς να το τραβήξεις στα άκρα, πόσο τσουλί μπορείς να γίνεις, να κάνεις τα πάντα, μια ψευδαίσθηση ελευθερίας που είναι τόσο γοητευτική γιατί έτσι θα έπρεπε να είναι πάντα.
Είμαι τόσο ξεροκέφαλος. Ζω από το ένα δράμα στο άλλο. Πάω και πέφτω ξανά και ξανά στην ίδια λούπα που ξέρω που θα με βγάλει κόλο ελπίζω ότι αυτή τη φορά θα είναι πιο καλα. πως αυτη τη φορα δε θα υπαρξει καμνταουν. Πως οπως ο φιλος μου ο Ντανι απτο πανεπιστημιο που μετα απο ενα τρελο κλαμπινγ γουικεντ στο αμστερνταμ εμεινε με το φιλινγκ σας-αγαπω-ολους κ με το χαμογελο ολος-ο-κοσμος-ειναι-ομορφος ετσι κ γω “δε θα γυρισω κατω”. Λες; Μου παει να χαμογελαω και να αγαπαω ολο το κοσμο. Σε ολους τους πορνοσταρ παει.
----
--
(Οπτική παρέμβαση: Νίκος Δούλος)
σχόλια